bonito
Etimoloxía: de bo.
Pronuncia: /boˈnito̝/ (AFI)
Adxectivo
bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)
- Agradábel á vista, ben proporcionado e con beleza.
Sinónimos
Antónimos
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: hübsch (de).
- Castelán: bonito (es).
- Francés: joli (fr).
- Inglés: pretty (en).
- Italiano: grazioso (it), bello (it).
- Portugués: bonito (pt).
Substantivo masculino
bonito (sg: bonito; pl: bonitos)
- (Ictioloxía) Varios peixes do xénero Sarda.
- (Ictioloxía, alimentación) (Sarda sarda) Peixe mariño da familia dos escómbridos, de grande interese pesqueiro e gastronómico.
- Sinónimos: bonito atlántico, bonito do Atlántico, bonito do sur.
Termos relacionados
Adxectivo
bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)
Adxectivo
bonito (ms: bonito; mpl: bonitos; fs: bonita; fpl: bonitas)