bidello
Etimoloxía: do francés antigo bedel, do fráncico *bidil, do protoxermánico *bidilaz, de *bidjaną, do protoindoeuropeo *bʰidʰ-, xuntándose co fráncico *budil, do protoxermánico *budilaz, de *beudaną, do protoindoeuropeo *bʰewdʰ-.
Pronuncia: /biˈdɛl.lo/ (AFI)
Substantivo masculino
bidello (ms: bidello; mpl: bidelli; fs: bidella; fpl: bidelle)
Categorías:
- Italiano
- Entradas en italiano derivadas do francés antigo
- Entradas en italiano derivadas do fráncico
- Entradas en italiano derivadas do protoxermánico
- Entradas en italiano derivadas do protoindoeuropeo
- Entradas en italiano con etimoloxía
- Entradas en italiano con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en italiano