abundancia

• Etimoloxía: do latín abundantia.

• Pronuncia: /a.bun.ˈdan.θja/ /a.bun.ˈdan.sja/ (AFI)

abundancia (sg: abundancia; pl: abundancias)

1. Gran cantidade, ou cantidade superior á necesaria.
   • Exemplo: A abundancia de datos axudou ao descubrimento do culpábel do asasinato. Este ano houbo abundancia de grelos.
     
     
2. Prosperidade, riqueza ou benestar.
   • Exemplo: Na comarca víase a abundancia por todas partes.
     
     

• Nas dúas acepcións seus antónimos son escaseza e insuficiencia.

• abundancia de elementos
• corno da abundancia
• en abundancia
• nadar na abundancia
• abundancial
• abundancia isotópica

• Alemán: Reichtum ^(de), Fülle ^(de)
• Castelán: abundancia ^(es)
• Catalán: abundància ^(ca)
• Chinés: 丰富 ^(zh), 大量 ^(zh)
• Francés: abondance ^(fr)
• Inglés: abundance ^(en), plenty ^(en)
• Italiano: abbondanza ^(it)
• Portugués: abundância ^(pt)
• Vasco: ugaritasun ^(eu)