زبان‌های رامو
| رامو | |
|---|---|
| رامو و کرام | |
| پراکنش: | حوضه‌های رودهای رامو و کرام، غرب استان مادانگ و شرق استان سپیک شرقی، شمال پاپوآ گینه نو |
| تبار: | رامو–سپیک پایین یا یک خانواده مستقل |
| زیرگروه‌ها: | |
| گلاتولوگ | ramu1234 (reduced)[۱] |
زبان‌های رامو خانواده‌ای متشکل از سی زبان در شمال پاپوآ گینه نو هستند. آن‌ها توسط جان زگراگن در سال ۱۹۷۱ به عنوان یک خانواده شناسایی شدند و ارتباط آن‌ها با زبان‌های سپیک دو سال بعد توسط دونالد لایکاک برقرار شد. مالکوم راس (۲۰۰۵) آن‌ها را به عنوان یکی از شاخه‌های یک خانواده زبان رامو-سپیک پایین دسته‌بندی می‌کند. زگراگن زبان‌های یوات را نیز در این خانواده گنجانده بود اما این امروزه مورد پذیرش نیست.
هنوز هیچ دستور زبان جامعی برای هیچ‌یک از زبان‌های رامو در دسترس نیست و این خانواده از این نظر یکی از ضعیف‌ترین گروه‌های زبانی در حوزه رامو-سپیک هستند.
زبان‌ها
[ویرایش]زبان‌های رامو مطابق دسته‌بندی آشر به شرح زیر هستند:[۲]
- زبان‌های رودهای رامو و کرام
- رود کرام
- رود رامو
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Ramu". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ "Ramu and Keram Rivers - newguineaworld". sites.google.com. Archived from the original on 16 اكتبر 2020. Retrieved 9 February 2018.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help)
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Timothy Usher, New Guinea World, Proto–East Keram River
- (ibid.) Proto–West Keram River
- (ibid.) Proto–Guam and Moam Rivers