جنگ گوگوریو-وی
جنگ وی-گوگوریو | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای اواخر سلسله هان | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
سائو وی ووهوان مورونگ ژیانبی |
گوگوریو اوکجو دونگیه | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
گوانکیو جیان وانگ کی لیو مائو گونگ زون کولوئودون مورونگ مویان |
پادشاه دانگچون مارکی بونای | ||||||
قوا | |||||||
۱: ۱۰٫۰۰۰ ۲: نامعلوم |
۱: ۲۰٫۰۰۰ ۲: نامعلوم | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۶٫۰۰۰? | ۸٫۰۰۰~۱۸٫۰۰۰ |
جنگ گوگوریو-وی مجموعه ای از تهاجمات علیه گوگوریو بود که از سال ۲۴۴ تا ۲۴۵ توسط سائو وی آغاز شد.
این تهاجمات، تلافی علیه یورش گوگوریو در سال ۲۴۲، پایتخت گوگوریو هواندو را ویران کرد، پادشاه آن را فراری داد، و روابط خراجی بین گوگوریو و سایر قبایل شبه جزیره کره را که بخش عمده ای از اقتصاد گوگوریو را تشکیل میدادند، قطع کرد.[۱] اگرچه پادشاه از دستگیری طفره رفت و در پایتخت جدید مستقر شد، گوگوریو برای مدتی به شدت کاهش یافت و نیم قرن آینده را صرف بازسازی ساختار حاکم خود و بازپسگیری کنترل مردمش کرد، که در متون تاریخی چین ذکر نشدهاست.[۲]
تا زمانی که گوگوریو دوباره در سالنامههای چین ظاهر شد، ایالت به یک نهاد سیاسی بسیار قدرتمندتر تبدیل شده بود - بنابراین تهاجم وی توسط مورخان به عنوان نقطهای در تاریخ گوگوریو شناسایی شد که مراحل مختلف رشد گوگوریو را تقسیم کرد.[۳] علاوه بر این، لشکرکشی دوم جنگ شامل دورترین لشکرکشی به منچوری توسط ارتش چین تا آن زمان بود و بنابراین در ارائه اولین توصیفات مردمانی که در آنجا زندگی میکردند مؤثر بود.[۴]