دیوان حافظ/بیا و کشتی ما در شط شراب انداز

  بیا و کشتی ما در شط شراب انداز خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز     مرا به کشتی باده درافکن ای ساقی که گفته‌اند نکویی کن و در آب انداز     ز کوی میکده برگشته‌ام ز راه خطا مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز     بیار زان می گلرنگ مشک بو جامی شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز     اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن نظر بر این دل سرگشته خراب انداز     به نیم شب اگرت آفتاب می‌باید ز روی دختر گلچهر رز نقاب انداز     مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند مرا به میکده بر در خم شراب انداز     ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت به سوی دیو محن ناوک شهاب انداز