تحریم
(تَ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]مصدر متعدی
[ویرایش]- حرام کردن، ناروا شمردن.
(اِم
صفت
[ویرایش]- قطع یا محدود کردن مناسبات تجارتی و سیاسی به عنوان اقدام تنبیهی توسط یک یا چند دولت علیه کشوری که قوانین بین المللی را نقض کرده‌است: تحریم اقتصادی، تحریم سیاسی، تحریم تسلیحاتی و مانند آن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
تحريم را هم ببینید.
اسم
[ویرایش]- تحریم
- حرام کردن
- مجازات، یا اقدام محدودکنندهٔ اجبارآور، به منظور اطمینان از انطباق با قانون؛ به خصوص آنکه توسط چندین کشور، و یا توسط یک سازمان بین‌المللی تصویب شده‌باشد.
آوایش
[ویرایش]- [tæhɾim]، /تَحریم/
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- prohibition