محتوا
- نالوکسون: مشخصات
- مواد افیونی
- مسیرهای مدیریت
- مکانیسم عمل
- ترکیب و مقدار مصرف
- موارد مصرف
- خواص فارماکوکینتیک
- موارد احتیاط
- بارداری و شیردهی
- اثرات جانبی
نالوکسون یک آنتاگونیست مواد افیونی است برای درمان مسمومیت با افیون یا مصرف بیش از حد آن (به ویژه هروئین) استفاده می شود. این دارو همچنین از علائم آن برای درمان افسردگی های تنفسی یا فرورفتگی های CNS (سیستم عصبی مرکزی) است.
در این مقاله با ویژگی های آن ، راه های تجویز ، مکانیسم اثر ، واکنش های جانبی ، علائم و اقدامات احتیاطی که باید در مورد استفاده از آن انجام شود ، آشنا می شویم.
- مقاله مرتبط: "انواع داروهای روانگردان: موارد استفاده و عوارض جانبی"
نالوکسون: مشخصات
نالوکسون یک داروی آنتاگونیست افیونی است که نشان داده شده است برای درمان مسمومیت با مواد افیونی و افسردگی تنفسی. این واقعیت که آنتاگونیست مواد افیونی است به معنای "کند شدن" یا جلوگیری از تأثیر این ماده است. این دارو معمولاً به عنوان محلول تزریقی تجویز می شود.
اصلی ترین موارد منع مصرف نالوکسان حساسیت به آن است، یا حساسیت بیش از حد به ترکیب اصلی آن ، هیدروکلراید نالوکسان (یا به هر یک از مواد جانبی دیگر).
مواد افیونی
برای درک نحوه کارکرد نالوکسان ، دانستن اینکه افیون چیست نیز مفید است.
مواد افیونی موادی هستند که باعث کاهش درد می شوند ، یعنی مواد ضد درد. اینها مواد طبیعی هستند (از دانه هایی به نام "خشخاش") ، اما همچنین می توانند ترکیب شوند. دیگه چی، می تواند به عنوان دارو یا به عنوان دارو استفاده شود (با توجه به کاربرد ، خصوصیات ، ...). مورفین ، هروئین ، هیدروکدون ، کدئین و ... مواد افیونی هستند. این مولکول ها با اتصال به گیرنده های مواد افیونی (نوعی پروتئین) کار می کنند ، درک فرد از درد را به حداقل برسانید.
مسیرهای مدیریت
ادامه با نالوکسان ، این معمولاً از طریق محلول تزریقی به صورت وریدی (IV) تجویز می شود. همچنین می تواند از طریق عضله (IM) تجویز شود یا از طریق تزریق داخل وریدی تجویز شود. این آخرین راه تجویز ، که کمتر شناخته شده است ، شامل ورود یک محلول وریدی به جریان خون به طور مداوم است. این کار از طریق کاتتر وارد شده به ورید محیطی یا مرکزی انجام می شود.
با این حال ، توجه به این نکته مهم است که در موارد حاد (به ویژه به دلیل مصرف بیش از حد مواد افیونی مانند هروئین) ، بیشترین توصیه شده برای تجویز ، روش داخل وریدی (IV) است ، زیرا اثر آن با سرعت بیشتری رخ می دهد. به طور خاص ، این اثر تقریباً در 2 دقیقه مشخص می شود. مدت زمان اثرات همیشه به دوز دارو بستگی دارد؛ با این حال ، به طور کلی بین 1 تا 4 ساعت است.
در صورت نیاز به دوز دوم یا سوم ، این همیشه به مواد مخدر وابسته (یا نوع افسردگی تنفسی یا CNS که بیمار ارائه می دهد) بستگی دارد. به طور خاص ، از هر نوع ، مقدار آن و روش مصرف ، و غیره.
مکانیسم عمل
نالوکسون در واقع این ماده از هیدروکلراید نالوکسان ساخته شده است که یک مشتق نیمه مصنوعی مورفین است (یک افیون طبیعی). مکانیسم عملکرد آن به طور خاص مخدر مواد مخدر است. به طور خاص ، با رقابت در گیرنده های افیونی عمل می کند.
میل ترکیبی این دارو نسبت به این نوع گیرنده ها بسیار زیاد است (یعنی بسیار مناسب آنهاست). آنچه به لطف این کار انجام می شود ، جابجایی آنتاگونیست ها و آگونیست های مواد افیونی است.
ترکیب و مقدار مصرف
در سطح شیمیایی ، از اکسی مورفون ، یک داروی مسکن بسیار قوی نیمه افیونی ترکیبی گرفته شده است. این دارو از نالوکسان هیدروکلراید ساخته شده است. به طور خاص ، هر آمپول 1 میلی لیتر نالوکسان حاوی 0.4 میلی گرم نالوکسون هیدروکلراید است.
دوزهای توصیه شده در بزرگسالان به طور کلی 0.4 تا 20 میلی گرم از طریق IV است. در صورت عدم بهبود افسردگی تنفسی پس از تجویز از طریق این مسیر ، می توان آن را مجدداً در فواصل 2 تا 3 دقیقه تجویز کرد (همیشه توسط یک متخصص پزشکی). البته، استفاده از آن باید توسط پزشکان مشخص و تجویز شود.
موارد مصرف
نالوکسون اغلب به دلیل استفاده در هنگام مسمومیت حاد یا مصرف بیش از حد مواد افیونی شناخته می شود. اصلی ترین افیون طبیعی مورفین است. یکی دیگر از داروهای افیونی هروئین است ، ماده مخدر سنتز شده از مورفین.
سایر علائم نالوکسان عبارتند از: برای درمان افسردگی تنفسی یا افسردگی CNS (سیستم عصبی مرکزی). افسردگی تنفسی که ذکر کردیم معمولاً به دلیل مصرف مواد افیونی اعم از طبیعی یا مصنوعی ایجاد می شود. این دارو همچنین برای نوزادانی که تازه متولد شده اند ، با مادرانی که مواد افیونی مصرف کرده اند نیز نشان داده شده است.
یکی دیگر از اطلاعات جالب این است که وقتی نالوکسان در موارد وابستگی به مواد افیونی تجویز می شود ، آنچه اتفاق می افتد این است علائم وابستگی جسمی افزایش می یابد.
خواص فارماکوکینتیک
فارماکوکینتیک مربوط به زمان جذب داروها ، مدت اثر آنها و غیره است. به عبارت دیگر ، فرآیندهایی که دارو پس از تجویز آن در بدن عبور می کند را در بر می گیرد. نالوکسون (نالوکسون هیدروکلراید) به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود.
اما چرا نالوکسان معمولاً از راه دهان داده نمی شود؟ همچنین م effectiveثر است ، اما برای ایجاد همان اثری که از سایر راه ها ایجاد می شود ، دوزهای بسیار بیشتری برای اجازه تضاد مواد افیونی (در صورت مصرف بیش از حد) لازم است. به همین دلیل است که به صورت وریدی و عضلانی تجویز می شود.
موارد احتیاط
مراقبت ویژه باید از بیمارانی که وابستگی جسمی به مواد مخدر دارند (مواد مخدر ضد درد و / یا داروهای بیهوشی هستند) و یا مست این نوع مواد هستند ، گرفته شود. این به این دلیل است که استفاده از نالوکسان می تواند یک سندرم ترک حاد ایجاد کند. از طرف دیگر ، نالوکسان در مواقعی که افسردگی تنفسی ناشی از عواملی غیر از مواد افیونی باشد ، مثر نیست.
در بیماران مسن ، نالوکسان نیز باید با احتیاط مصرف شود ، به خصوص در کسانی که بیماری قلبی عروقی قبلی دارند. این به این دلیل است که موارد شناخته شده ای وجود دارد که نالوکسان باعث ایجاد عوارض جانبی جدی در قلب و عروق در افراد مسن شده است.
همچنین مصرف نالوکسان با دوز بالا در حین جراحی پس از مصرف مواد افیونی توصیه نمی شود. در موارد بیماران با بیماریهای قلبی عروقی یا بیمارانی که داروهای قلب و عروق مصرف می کنند و باعث اختلالات قلبی می شوند ، باید مراقبت یا احتیاط ویژه ای انجام شود.
بارداری و شیردهی
در صورت بارداری ، باید رابطه بین خطرات و مزایای مصرف نالوکسان ارزیابی شود. مشورت با پزشک خانواده یا روانپزشک. اطلاعات زیادی در مورد مصرف نالوکسان در دوران بارداری وجود ندارد ، اما شناخته شده است که می تواند علائم ترک را در کودک ایجاد کند.
در مورد شیردهی مشخص نیست که نالوکسان می تواند به شیر مادر منتقل شود یا خیر. همچنین مشخص نشده است که آیا کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند اثرات نالوکسان دارند.
اثرات جانبی
مانند هر دارویی ، نالوکسان نیز می تواند یک سری واکنش های جانبی در بیمار ایجاد کند ، مانند: حالت تهوع ، استفراغ ، تاکی کاردی ، افت فشار خون ، سردرد ، درد بعد از عمل و غش کردن، درمیان دیگران.
سایر عوارض جانبی دیگری که نالوکسان می تواند ایجاد کند و بخصوص در دوره های بعد از عمل گزارش شده است ، حالت های افت فشار خون ، فشار خون بالا ، ادم ریوی ، فیبریلاسیون و تاکی کاردی بطنی است. علاوه بر این ، این واکنش های جانبی به ویژه در افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی یا افرادی که داروهای مشابه مصرف کرده اند دیده شده است.
