Mika Häkkinen

Mika Häkkinen

Datu pertsonalak
Izen osoa	Mika Pauli Häkkinen
Ezizena	finlandiar hegalaria
Jaio	1968ko irailaren 28a (56 urte)
	Vantaa ( Finlandia)
Ibilbidea
Taldeak	Lotus eta McLaren
Lasterketak	166 (161 hasiera)
Lorpenak (1 Formulan)
Garaipenak	20
Podium	51
Lehen lasterketa	1991ko Ameriketako Estatu Batuetako Sari Nagusia
Lehen garaipena	1997ko Europako Sari Nagusia
Azken garaipena	2001eko Ameriketako Estatu Batuetako Sari Nagusia
Azken lasterketa	2001eko Japoniako Sari Nagusia

Mika Pauli Häkkinen (^ⓘ; (Vantaa, 1968ko irailaren 28a), finlandiar hegalaria ezizenez ezaguna,^[1] 1 Formulako gidari profesional ohia da. 1998 eta 1999ko 1 Formulako txapelduna izan zen McLarenentzat gidatuz eta 1 Formulako gidari onenetako bat adituen ustez. ^[2] Häkkinenek gaur egun gidarien kudeaketazeta hainbat enpresaren embaxadore lanetan haritzen da.

Häkkinen Helsinki ondoan dagoen Vantaa hirian jaio zen 1968ko irailean. Bost urte zituela go-kart batean sartu zen eta aurreneko itzulian istripua izan zuen arren berehala zaletu zen Mika.

1981ean, hamahiru urte zituela lehenengo titulua eskuratu zuen kartean, 85 cc-ko mailan Finlandiako txapelketa eskuratu baitzuen. 1984an, 1985ean eta 1986an Formula nordic-ean (100cc) Finlandiako txapelduna izan zen eta munduko txapelketan ere parte hartu zuen.

1987an autoetara pasa zen eta erositako Reynard Formula Ford 1600 autoarekin eta lehenengo urtean Finlandiako, Suediako eta Iparraldeko Formula Ford txapelketak irabazi zituen. 1988 urtean 'EFDA Formula GM Lotus Euroseries txapelketan sartu zen Dragon Team taldearekin eta bigarren amaitu zuen, lau lasterketa irabazita. 1989an Britainiako Formula 3 txapelketan hartu zuen parte eta 1990 urtean Marlboro World Championship Team taldeko partaide bihurtu zen.

Mika Häkkinenek 1 Formulan Benneton taldearekin egin zuen debuta 1990 urteko Britainia Handiko Zirkuituan baina Benetton autoa asko gustatu ez eta 1991 denboraldirako Lotus taldearekin sinatu zuen^[3]. Lehenengo denboraldi hartan Estatu Batuetan egin zuen lehen lasterketa eta hamairugarren bukatu zuen. Denboraldia amaitzean hamaseigarren postuarekin konformatu behar izan zuen. 1992ko denboraldian zazpigarren postua eskuratu zuen 1 Formulako sailkapen orokorrean^[4]. 1993rako Williams Racing taldera joatea erabaki zuen baina kontratu arazoak izan zituen Lotusekin^[5] eta azkenean 1993rako McLaren taldeko proba gidari izatearekin konformatu behar izan zuen.

• 1993:

Hasieran proba gidari izatekoa zen arren Michael Andrettik 1 Formula utzi zuen denboraldi erdian eta Häkkinen-ek hartu zuen haren lekua. Denboraldi bukaerarako lau puntu eskuratu eta 15. postuan amaitu zuen^[6].

• 1994:

Martin Brundle gidari esperimentatuaren taldekide gisa hasi zen baina San Marinoko Sari nagusian podiumean sartzea lortu zuen. Hurrengo lau lasterketetan ordea ezin zan zuen proba bukatu. Hala ere egoerari buelta emateko gai izan zen eta beste podium batzuk ere egin zituen, Britainia Handian eta Belgikan. Azken honetan gainera Michael Schumacher deskalifikatua izan zen eta bigarren postua eskuratu zuen^[7]. Sasoiaren amaieran sailkapeneko laugarren postua lortu zuen^[8].

• 1995:

Nigel Mansell ingelesa izan zuen taldekide. Bi aldiz egin zuen bigarren, Italian eta Japonian, baina autoarekin hainbat arazo izan zituen eta azkenean sailkapen orokorreko zazpigarren postuarekin konformatu behar izan zuen^[9].

• 1996:

Aurreneko aldia izan zen Häkkinen taldeko gidari esperimentatuena zena, taldekide David Coulthard eskoziar gaztea izan zuen. Lasterketak irabaztea zuen helburu^[10] baina ez zuen asmoa betetzerik izan. Podium batzuk bai ordea, Britainia, Belgika, Italia eta Japonian hain zuzen ere. Sailkapen orokorrean bosgarren egin zuen 31 puntu eskuratuta^[11].

• 1997:

McLarenek gidari biak mantendu zituen taldean. Häkkinenek aurreko urteko denboraldiaren pareko emaitzak lortu zituen, hainbat podium eta sailkapen orokorrean seigarren postua 27 punturekin^[12]. Denboraldiko azken lasterketan iritsi zen bere aurreneko garaipena, jerezen jokaturiko Europako Sari Nagusian.

• 1998:

Lehenengo denboraldi bikaina egin zuen zortzi garaipen lortuz, eta hori gutxi balitz sailkapen orokorreko txapelduna ere izan zen. Garaipenak Australian, Brasilen, Espainian, Monakon, Austrian, Alemanian, Luxeburgon eta Japonian lortu zituen^[13]. Finlandian zigilua atera zuten Mika Häkkinen-en omenez.

• 1999:

Bigarren denboraldiz jarraian 1 Formulako irabazlea izan zen baina oraingoa lehia estua izan zuen Eddie Irvine irlandarrarekin, azken lasterketara atzetik iritsi baitzen, baina Japoniako Saria irabazi ondoren bi puntu eskasengatik lortu zuen txapelketa^[14]. Guztira bost lasterketa irabazi zituen, Brasil, Espainia, Kanada, Hungaria eta jadanik aipaturiko Japoniakoa^[15].

• 2000:

Aurreko denboraldi bikainen ondoren 1999an bigarren postua baino ez zuen eskuratu sailkapen orokorrean. Michael Schumacher alemaniarraren atzean bukatu zuen, harengandik 19 puntutara. Denboraldia makal hasi zuen, aurreneko bi lasterketetan erretiratu beharra izan baitzuen. Hala ere lau lasterketa irabazteko gai izan zen, Espainiakoa, Austriakoa, Hungariakoa eta Belgikakoa. Puntu hortan asko hurbildu zitzaion Schumacherri, baina alemaniarrak azken lau lasterketak irabazita zalantza guztiak uxatu zituen^[16].

• 2001:

1 Formulan jokatu zuen azken txapelketa izan zen. Hainbat lasterketetan erretiratu beharra izan zuen eta Ingalaterra^[17] eta Estatu Batuetako Sariak irabazi zituen arren azkenean bosgarren postuan amaitu zuen txapelketa.

2002 denboraldia sabatikoa hartzea erabaki zuen eta 2002ko abenduan Finlandiako Rally Txapelketan parte hartuko zuela iragarri zuen^[18]. 2004an 1 Formulara itzuliko zen zurrumurruak izan ziren baina McLarenek zein Häkkinen berak ezeztatu egin zuten.

2005 urtean Deutsche Tourenwagen Masters txapelketan parte hartzea erabaki zuen^[19]. Bosgarren amaitu zuen denboraldia. 2006an seigarrena izan zen eta 2007an zazpigarren.

	1 Formulako munduko txapeldunak
(1950) Giuseppe Farina • (1951) Juan Manuel Fangio • (1952–53) Alberto Ascari • (1954,55,56,57) Juan Manuel Fangio • (1958) Mike Hawthorn • (1959–60) Jack Brabham • (1961) Phil Hill • (1962) Graham Hill • (1963) Jim Clark • (1964) John Surtees • (1965) Jim Clark • (1966) Jack Brabham • (1967) Denny Hulme • (1968) Graham Hill • (1969) Jackie Stewart • (1970) Jochen Rindt • (1971) Jackie Stewart • (1972) Emerson Fittipaldi • (1973) Jackie Stewart • (1974) Emerson Fittipaldi • (1975) Niki Lauda • (1976) James Hunt • (1977) Niki Lauda • (1978) Mario Andretti • (1979) Jody Scheckter • (1980) Alan Jones • (1981) Nelson Piquet • (1982) Keke Rosberg • (1983) Nelson Piquet • (1984) Niki Lauda • (1985–86) Alain Prost • (1987) Nelson Piquet • (1988) Ayrton Senna • (1989) Alain Prost • (1990–91) Ayrton Senna • (1992) Nigel Mansell • (1993) Alain Prost • (1994–95) Michael Schumacher • (1996) Damon Hill • (1997) Jacques Villeneuve • (1998–99) Mika Häkkinen • (2000,01,02,03,04) Michael Schumacher • (2005–06) Fernando Alonso • (2007) Kimi Räikkönen • (2008) Lewis Hamilton • (2009) Jenson Button • (2010, 11, 12, 13) Sebastian Vettel • (2014-15) Lewis Hamilton • (2016) Nico Rosberg • (2017-18) Lewis Hamilton