Opera bufo

Opera bufoa, Opera komikoa edo Irri opera (italieraz: Opera buffa) gai komikoa edo arina duen opera da.

Opera bufoa XVII. mendean, Italian, opera serioen ekitaldien artean jotzen ziren intermezzo eta interludioetatik sortu zen. Bi pertsonaia talde biltzen zituen: bata, bost gizonezkok eta emakumezkok osatzen zuten; eta bestea, maitale bikote batek edo gehiagok. Elkarrizketak kantatzen ziren.

Opera bufo ezagunenak dira, besteak beste, Pergolesiren La serva padrona (1733) eta Maestro di capella (1732-1734), generoari hasiera eman ziotenak; geroagokoak dira Mozarten Figaroren ezteiak (1786) eta Così fan tutte (1790); Rossiniren Sevillako bizargina (1816), Donizettiren Maitasunaren elixirra (1832) eta Don Pasquale (1843) eta Maurice Ravelen L'Heure espagnole (1917).

• Opera bouffon
• Opéra bouffe