Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Edukira joan

Balaitus

Koordenatuak: 42°50′20″N 0°17′25″W / 42.838923°N 0.290149°W / 42.838923; -0.290149
Wikipedia, Entziklopedia askea
Balaitus
Datu orokorrak
Garaiera3.144 m
Prominentzia849 m
Motamendi
Geografia
Map
Koordenatuak42°50′20″N 0°17′25″W / 42.838923°N 0.290149°W / 42.838923; -0.290149
MendikateaPirinioak
Balaitus Massif (en) Itzuli
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Aragoi
Probintzia Huescako probintzia
Aragoiko udalerriaSallent de Gallego
Babestutako-eremuaPirinioetako Parke Nazionala
Geologia
Material nagusiaGranito

Balaitus[1] (okzitanieraz: Vathleitosa; gaztelaniaz: Balaitus; frantsesez: Balaïtous; aragoieraz: Pico Os Moros) Frantzia eta Espainiaren artean dagoen mendia da, Erdialdeko Piriniotan kokatutakoa eta 3.144 metroko altuera dituena.

Zehazki, Val d'Azun (Pirinio Garaiak) eta Tenako ibarra (Huesca) haranen artean dago.

Lehen igoerak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehen igoera erregistratua 1825eko abuztuaren 8an izan zen, Peytier eta Hossard teknikari geodesiko frantziarrek egindakoa. Tontorrera iritsi ziren, Pico Palasera nahastuta igo eta gero, behelainoa zela-eta.

1864an bigarren igoera egin zuen Charles Packe pirineistak, arrakastarik gabeko saiakerak egin ostean. Lehenengo pertsona hara igotzen izan zela pentsatu arren, ustekabez aurreko igoeraren aztarnak topatu zituen.

1.500 metroko desnibela edo handiagoa dute ibilbideek. Iparraldetik, ohikoena da Las Neous glaziarra zeharkatzen duena, Larribet (2.060 m), Balaïtous (G. Ledormeur) (1.970 m) edo Arrémoulit (2.305 m) aterpetxeetatik. Arrens e Marçós (Argelès-Gazost) udalerririk gertuena da abiatzeko leku moduan.

Hegoaldetik, La Sarrako aparkalekua da abiapuntua, Sallent de Gállegon (Huesca). Gero, hala Arrieleko lakuetara Gran Diagonaletik, nola Respomusoko laku eta aterpetxera jo dezakegu. Igotzeko eskalada pausuren bat egin behar da (II+), eta jaisteko esperientzia eta material egokia. Latourreko bretxa da gainditu beharrekoa.

Badaude beste bide batzuk ere: Frondellako glaziarrekoa, Costerillouko bretxakoa eta Cresta del Diablokoa.

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. 159. araua. Euskaltzaindia (Noiz kontsultatua: 2010-10-12).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]