Sylvie Testud

Sylvie Testud
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Lyongo Laugarren Barrutia eta Lyon, 1971ko urtarrilaren 17a (53 urte)
Herrialdea	Frantzia
Hezkuntza
Heziketa	Goi Mailako Antzezpen-Kontserbatorio Nazionala Cours Florent
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	aktorea, idazlea, eleberrigilea, film-zuzendaria, gidoilaria, audio-liburu kontalaria eta zinema aktorea
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko zalduna  (2012ko apirilaren 6a) Merezimenduaren Ordena Nazionaleko Zalduna  (2008ko azaroaren 14a) Officer of Arts and Letters  (2016ko otsailaren 10a) Europako emakumezko aktore onenaren Saria  (2010) : Lourdes (en) [[]]  (2023)

Sylvie Testud (Lyon, 1971ko urtarrilaren 17a - ) frantziar aktorea da, emakumezko aktore onenaren César Saria irabazitakoa.

Italiar jatorriko familia batean jaio zen; ama kontularia zuen. Lyongo Croix-Rousse auzoan eman zituen haurtzaroa eta nerabezaroa.

14 urte zituela, Claude Millerren L'Effrontée filmean Charlotte Gainsbourg ikusi zuenean, aktore izan behar zuela sentitu zuen, eta antzerki ikastaro batzuk egin zituen Christian Taponard aktore eta zuzendariarekin.

1989an, Parisera joan zen historia-lizentziaturari ekiteko eta arte dramatikoarekin jarraitzeko, eta 1991n rol txikiak egiten hasi zen Gaspard Noéren film batean, Philippe Harelen L'Histoire du garçon qui voulait qu'on l'embrasse (1994), Didier Haudepinen Le Plus bel âge (1995), Marion Vernouxen Love, etc. (1996) filmetan.

Baina arrakasta handia 1997an lortu zuen, Caroline Linken Jenseits der Stille film alemaniarrarekin. Horretarako alemana ikasi behar izan zuen, keinu-hizkuntza eta klarinetea, eta Alemaniako zinemako emakumezko aktore onenaren saria jaso zuen.

Ondoren, Frantziako zineman arrakasta izaten jarraitu zuen, hala nola Thomas Vincenten Karnaval eta Chantal Akermanen La Captive (Marcel Prousten La Prisonnière eleberriaren egokitzapena) filmetan.

2001ean, Jean-Pierre Denisen Les Blessures assassines filmean Papin ahizpetako bati egindako interpretazioak Emakumezko Aktore Onenaren Zesar bat ekarri zion, etxean giltzapetuta zegoen neska psikotiko-paranoidea, bere arrebarekin batera bere nagusiaren hilketan nahastua izan zena, interpretatzeagatik.

2003an bere biografia argitaratu zuen (Il n'y a pas beaucoup d'étoiles ce soir) eta 2004an Alain Corneauren Stupeur et Tremblements filmean egindako papera, Amélie Nothomben izen bereko eleberriaren egokitzapena, César eta Louis Lumière Aktore Onenaren Saria jaso zituen.

2005eko otsailaren 15ean bere seme Ruben jaio zen eta 2007an Ségolène Royalen alde egin zuen presidentetzarako hauteskundeetan.

• 2012 : La Vie d'une autre Juliette Binoche eta Mathieu Kassovitzen partaidetzarekin
• 2021 : Maman, ne me laisse pas m'endormir , telefilma

• 2003 : Il n'y a pas beaucoup d'étoiles ce soir (autobiografia), Pauvert
• 2005 : Le ciel t'aidera, Fayard
• 2006 : Gamines, Fayard
• 2011 : Chevalier de l'ordre du mérite, Fayard
• 2014 : C'est le métier qui rentre, Fayard