-i

  -i ( eo , UF )

Signifoj

redakti

1. montras ke vorto estas verbo je la modo sendifina ('infinitiva'). Se ne-verba estas la radikalo, la finaĵo -i verbigas ĝin

Rimarkoj: Certaj pronomoj finiĝas per vokalo i, sed tiu i ne estas gramatika finaĵo.

Deveno

eble el la latinaj 'deponentaj' verboj kiel loquī 'parli'. (Tiuj estas verboj kiuj havas nur pasivajn fleksiojn, kvankam ilia senco estas aktiva.)

Derivaĵoj

• i-modo

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

  -i ( id , UF )

Signifoj

redakti

1. sufikso uzata ĉe certaj transitivaj kaj plej ofte kaŭzativaj verboj

   Rimarkoj: La uzokampo de la sufikso "-i" estas pli-malpli sama kiel por la sufikso "-kan", kaj ne disponeblas simpla regulo por elekti inter la du.

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Elparolo

IFA:  i 

Signifoj

redakti

1. vokalo por la sonharmonia referenco al la vortoj, kiuj finiĝas per "i"
   • listaf : bela → listafi zveri : bela birdo.
   • talas : aktiva participo de la verbo talá → talasi zveri : fluganta birdo.

Referencoj kaj literaturo

• la kotavaa lingva enciklopedio Kotapedia
• PLENA GRAMATIKO DE KOTAVAO publikigita en 2021, paĝo 9...
• (vorto de la plena inventaro de Kotapedia)