Wilhelm Hauff

Wilhelm Hauff
Persona informo
Wilhelm Hauff
Naskiĝo	29-an de novembro 1802 (1802-11-29) en Stutgarto
Morto	18-an de novembro 1827 (1827-11-18) (24-jaraĝa) en Stutgarto
Mortis per	Tifo vd
Tombo	tombejo Hoppenlau vd
Etno	Germanoj vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Virtembergo vd
Alma mater	Universitato de Tubingeno (1820–1824) Evangelical Seminaries of Maulbronn and Blaubeuren (en) (1817–1820) Uhland-Gymnasium Tübingen (en) (1809–1816) Tübinger Stift (en) vd
Profesio
Okupo	poeto kolektisto de fabeloj verkisto verkisto de porinfana literaturo kantotekstisto novelisto vd
Laborkampo	Germanlingva literaturo vd
Aktiva dum	1823– vd
Verkado
Verkoj	La Historio pri Kalifo Cikonio vd
Membrecoj Membrecoj Burschenschaft Germania Tübingen (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Wilhelm HAUFF (naskiĝis la 29-an de novembro, 1802, mortis la 18-an de novembro, 1827) estis germana verkisto, precipe konata pro siaj fabeloj. Sed ankaŭ liaj romanoj, noveloj, rakontoj, satiraĵoj kaj poeziaĵoj atestas la grandan talenton de la aŭtoro.

• Lichtenstein (historia romano, 1826)
• Der Mann im Mond (romano 1826)
• Mittheilungen aus den Memoiren des Satan (rakonto, 1826/27)
• Maehrchenalmanache (fabeloj, eld. 1826-28)
• Phantasien im Bremer Rathskeller (rakonto, 1827)
• Novellen (eld. 1828)

• La Almozulino de la "Pont des Arts". (Die Bettlerin vom Pont des Arts.) Novelo. Tradukis K. Brüggemann. - Dresden: Ader, 1923. 114 paĝoj. (Universala Biblioteko 4.)
• Fantaziaĵoj en la Kelo de la Bremen'a urbodomo (Phantasien im Bremer Rathskeller.), tradukis G. Hillebrecht. - Elberfeld: Verda Stelo, [s.j.]. 52 paĝoj.
• La Kantistino Arkivigite je 2013-03-01 per la retarkivo Wayback Machine (Die Sängerin), novelo, tradukis Eugen Wüster. - Berlin: Ellersiek, 1921. 63 paĝoj. (Nova Esperanto-Biblioteko 8.)
• La Karavano (Die Karawane), tradukis J. W. Eggleton. - Londono: Brita Esperantista Asocio. 1-a eldono 1910, 106 paĝoj. 2-a eldono 1921, 98 paĝoj.
• La Longnazulo (Zwerg Nase), tradukis Reinhard Haupenthal. - Saarbrücken, 1980.
• Matenkanto de Kavaleriano (Reiters Morgengesang), tradukis L. E. Meier. En: Wilhelm Fricke: Universala Legolibro, Berlin 1922, paĝo 10.

Pri La Kantistino

	„ Kiu ŝatas beletan nelacigan legaĵon tre multe ĝuos tiun lerte tra ­dukitan noveleton. Laŭkutime la eldonisto tre multe prizorgis la eksteron de la verketo. ” — Belga Esperantisto n087 (maj 1922)

Pri Fantaziaĵoj en la Kelo

„ La legado de tiu ĉi broŝuro estas refreŝiga kiel turka bano. Gustoplene kaj admirinde tradukita de S-ro G. Hillebrecht, tiu ĉi traduko el Hauff meritas preni lekon flanke de La Karavano,” el la sama aŭtoro. La lingvaĵo estas bone en akordo kun la spirito de la rakonto : facila, viva, gajega. Facile oni povus imagi, ke oni mem sonĝis pri la okazintaĵoj en tiu vinkelo en Bremen. Tie la vin-spiritoj en tiu aŭtuna nokto kunvenis por karnavalo. Ĉirkaŭ la tablo sidante, gaje trinkante Rejnlandan vinon, kaj memorigante unu al alia pri la pasintaj tagoj de sia gloro, tiuj vin-spiritoj aperis al iu doktoro de filozofio, kiu kuraĝis sin ŝlosigi en la urbdoma kelo. Atiskultu, kion diras la bela maljuna vin-spirito, Sinjorino Rozo, malŝatante la nunan dekadencon: ..” la belaj Bremenaninoj trinkis Rejnvinon aŭ vinon de nia najbaro Moselo kaj estis ĉie famkonataj pro siaj ruĝaj vangoj kaj lipoj, pro siaj belegaj, brilaj okuloj; nuntempe ili trinkas ĉiuspecan, mizeran aĵon, ekzemple teon, k.t.p., pri kiu estas dirite, ke ĝi kreskas malproksime de ĉi tie ĉe la ĥinoj.... Rejnvinon, veran Rejnvinon ili en la nuna tempo ne povas bone digesti.”... Dankon, Sinjorino Rozo ; tio estas iom rozkolora. Ĉu estas vere, ke en via epoko oni estis iomete familiara kun la variolo kaj aliaj pestoj? — Sur p. 49 “'senkonscience” erare aperas anstataŭ ““semkonscie” — la sola graveta eraro en la libro. ” — NOREMAC. La Brita Esperantisto - Numero 090, Junio (1912)

• Verkoj de Wilhelm Hauff ĉe Projekto Gutenberg