Riocavado de la Sierra
| Riocavado de la Sierra | |||
|---|---|---|---|
 | |||
municipo en Hispanio  vd
| |||
|
| |||
| Blazono | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 09615 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 54 (2023) [+] | ||
| Loĝdenso | 0 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 42° 9′ N, 3° 12′ U (mapo)42.151944444444-3.1980555555556Koordinatoj: 42° 9′ N, 3° 12′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 1 181 m [+] | ||
| Areo | 43316 km² (4 331 600 ha) [+] | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Riocavado de la Sierra [+]
| |||
Riocavado de la Sierra [rjokaBAdo delaSJEra] estas loĝloko kaj municipo en la sudoriento de la provinco Burgoso, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al la komarko Sierra de la Demanda. La loknomo Riocavado de la Sierra estas komprenebla kiel Elfosita Rivero de la Montaro.
Geografio
[redakti | redakti fonton]
Ĝia municipa teritorio okupas totalan areon de 43,316 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 57 loĝantojn. Ĝi perdis 300 loĝantojn ekde la komenco de la 20-a jarcento pro migrado al urbaj areoj, kiel ja okazis en multaj loĝlokoj de la regiono.
Ĝi distas 62 km de Burgoso, provinca ĉefurbo.
Historio
[redakti | redakti fonton]La areo apartenis unue al la Regno Kastilio. En Mezepoko okazis reloĝado fine de la 9-a jarcento. Plej frua mencio estas de 1028. Tiam la reĝino de Navaro havis bienon en Riocavado. Pere de dokumento notaria la reĝino de Navaro donacis la rajtojn kiujn ŝi posedas en la loko al la Monaĥejo de San Millán de la Cogolla. Alia dokumento de 1062 rakontas, ke alia senjorino donacis al la Monaĥejo de San Pedro de Arlanza la bienojn kiujn ŝi posedas en Riocavado kaj en aliaj proksimaj lokoj. Alia simila donaco okazis en 1083.
Estis iama fervojo sur kiu oni instalis sektoron de verda vojo].
Aktualo
[redakti | redakti fonton]Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj), minado kaj brutobredado (ŝafoj). Lastatempe plej ekgravis kultura kaj rura turismo, ekzemple piedirado tra naturaj lokoj. Inter vidindaĵoj menciindas la romanika preĝejo.