Nikolao Zinin

Membrecoj
Membrecoj	Rusia Akademio de Sciencoj ; Akademio de Sciencoj de Francio ; Deutsche Chemische Gesellschaft (en) ; Russian Society of Physics and Chemistry (en) ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Chemical Society (en) vd

Postenoj
Postenoj	prezidanto (1868 (Julia)–1878) vd

Nikolay Zinin
(1812-1880)
Nikolay Zinin; (1812-1880)
	rusa kemiisto, kiu unue sintezis la anilinon
Persona informo
Naskiĝo	25-a de aŭgusto 1812; en Ŝuŝa, Rusio
Morto	18-a de februaro 1880; en Sankt-Peterburgo, Rusio
Tombo	Smolenskoye Orthodox Cemetery (en) vd
Etno	rusoj vd
Ŝtataneco	Rusia Imperio vd
Alma mater	Ŝtata Universitato de Kazano ; Universitato de Sankt-Peterburgo; Rusa Akademio de Sciencoj ; Universitato de Gießen
Subskribo
Familio
Infanoj	Nikolay Zinin (en) vd
Profesio
Okupo	organika kemiisto ; inventisto vd
Laborkampo	Organika kemio kaj kemio vd
Aktiva en	Sankt-Peterburgo vd
Doktoreca konsilisto	Justus von Liebig vd
Postenoj
Postenoj	prezidanto (1868 (Julia)–1878) vd
Membrecoj
Membrecoj	Rusia Akademio de Sciencoj ; Akademio de Sciencoj de Francio ; Deutsche Chemische Gesellschaft (en) ; Russian Society of Physics and Chemistry (en) ; Peterburga Akademio pri Sciencoj ; Chemical Society (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Nikolao Zinino (1812-1880) (ruse: Николай Николаевич Зинин), estis rusa kemiisto, kiu malkovris la proceson pri fabrikado de anilino^[1] kaj la reduktado de la benzoino^[2] al hidrobenzoino, kaj la transformado de la benzila alkoholo en benzoinon en la ĉeesto de dissolvita metalo. Krom tio, lia malkovro pri metodo por sintezado de vasta variaĵo da aromataj aminoj pere de reduktiĝo de la amonia sulfido de la korespondanta aromataj nitrokomponaĵoj pelis al longa serio da dokumentoj publikigitaj en ĵurnaloj en la akademioj de Sankt-Peterburgo, kiuj estis same tradukitaj en la germanan.

Ĉi tiu laboro, kiu inkludis la sintezon de anilino^[3], estis fundamenta por la estonta disvolviĝo de la anilintinktura industrio, kaj ties graveco estis agnoskita eĉ de specialisto pri aminoj, la kemiisto August von Hofmann (1818-1892, kiu diris pri lia laboro: "Se Zinino estus farinta ne pli ol la konvertiĝo de Nitrobenzeno en anilinon, eĉ tiel lia nomo estus surskribita per orliteroj en la historio pri kemio".

Biografio

Li studis en la Ŝtata Universitato de Kazano kie li diplomiĝis pri matematiko, tamen, li komencis instrui kemion en 1835. Por plibonigi siajn kapablojn li vojaĝis al Eŭropo dum kelka tempo inter 1838 kaj 1841. En la Universitato de Gießen, li estudis kun Justo de Libiko (1803-1873, kie li finis siajn esplorojn pri la benzoina kondensiĝo^[4], kiu estis malkovrita de Libiko antaŭ kelkaj jaroj. Li prezentis la rezulton de siaj esploroj al la Universitato de Sankt-Peterburgo kie li ricevis sian diplomon pri doktoreco.

En la sama jaro, li fariĝis profesoro pri kemio en la Universitato de Kazano, kaj en 1847, li translokiĝis al la Universitato de Sankt-Peterburgo, kie li ankaŭ fariĝis membro de la Rusa Akademio de Sciencoj kaj unua prezidanto de la Rusa Societo pri Fiziko kaj Kemio (1868-1877). En Sankt-Peterburgo, la profesoro Zinino estis privata kemia profesoro de la juna Alfred Nobel (1833-1896. Zinino ankaŭ estis profesoro de Aleksandro Butlerov (1828-1886."

Selektita verkaro

Взгляд на Современное Направление Организационной Чими: Речу О. Профессора Н. Зинина, Произнесенная При Торжественном Собрании В Императорском Казанском Университете, Rigardo sur la Moderna Direkto de la Organika Kemio: Parolado de la profesoro Nikolay Zinin, prezentita ĉe la Solena Asembleo de la Imperia Universitato de Kazano 8-a junio 1847, Nikolaj Nikolaevič Zinin
Funkt︠s︡ii︠a︡ gamma i funkt︠s︡ii︠a︡ omega, 1884, Nikolaĭ Nikolaevich Zinin
Труды по органической химии, 1982, (Verkaro pri Organika Kemio)
Николай Николаевич Зинин: биографический очерк, Nikolao Zinin, biografia resumo, Николай Александрович Фигуровский, Юрий Иванович Соловьев
Об азобензиде и нитробензойной кислоте, (Pri la benzoata acido kaj azobenzeno)
Описание некоторых новых органических оснований, полученных при действии сероводорода на соединения углеводородов с азотноватой кислотой, 1943, (Priskribo pri novaj organikaj bazoj estigitaj pere de reakcio de la hidrogena sulfido sur hidrokarbonidaj kombinaĵoj kaj nitrata acido)