Norda Italio
| Norda Italio | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regiono | ||||
 | ||||
| regiono [+] | ||||
| Lando | Italio | |||
| - koordinatoj | 45° 30′ 0″ N, 10° 30′ 0″ O (mapo)45.510.5Koordinatoj: 45° 30′ 0″ N, 10° 30′ 0″ O (mapo) | |||
| Akvokolektejo | 120 260 km² (12 026 000 ha) [+] | |||
| Areo | 120 260 km² (12 026 000 ha) [+] | |||
| Loĝantaro | 27 801 460 [+] (2014) | |||
| Denseco | 231,18 loĝ./km² [+] [+] | |||
|
||||
|
||||
 |
||||
| Norda Italio | ||||
| En TTT: Oficiala retejo [+] | ||||
Norda Italio estas kultura kaj geografia regiono, sen ajna administracia celo, uzita por indiki la nordan parton de la itala ŝtato, ankaŭ neformale referencata kiel Il Nord, Settentrione aŭ Alta Italia.[1] Ĝi konsistas el 8 regionoj en norda Italio: Aosta Valo, Piemonto, Ligurio, Lombardio, Emilia-Romagna, Veneto, Friulo-Venecio Julia, Trentino-Alto Adige/Südtirol.[2] Laŭ la censo de 2011, ties loĝantaro estis de 27 213 372.[3] Por statistikaj celoj, la Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT) uzas la terminojn Nordokcidenta Italio (Aosta Valo, Piemonto, Ligurio, Lombardio) kaj Nordorienta Italio (Emilia-Romagna, Veneto, Friulo-Venecio Julia, Trentino-Alto Adige/Südtirol) por identigi du el la kvin statistikaj regionoj en sia informaro. Tiuj samaj subdividaĵoj estas uzataj por marki unuanivelajn regionojn laŭ la Nomenklaturo de Unuiĝoj Teritoriaj Statistikaj (NUTS) kaj regionojn ("NUTS 1 regionoj") ene de Eŭropa Unio, kaj la italajn konstituerojn por la Eŭropa Parlamento.
Historio
[redakti | redakti fonton]En la printempo 1945 ofensivo en norda Italio, kodnomita Operaco Grapeshot,[4] estis la fina atako de la Aliancanoj dum la Kampanjo de Italio en la finaj stadioj de la Dua Mondmilito. La atako en la Lombarda Ebenaĵo fare de la 15a Aliancana Armegrupo startis la 6an de aprilo 1945, kaj finis la 2an de majo pere de la formala kapitulaco de la germanaj fortoj en Italio.
La urboj de Norda Italio
[redakti | redakti fonton]Kvankam Italio ne havas oficialan dividadon norde kaj suden, ambaŭ partoj reprezentas la landon el tute malsamaj anguloj. Fakte la dialektoj de la duoninsulo estas kelkfoje tiel polusaj, ke eĉ lokaj italoj ne ĉiam komprenas unu la alian. Ĝenerale la kondiĉa limo kuŝas ie sude de Romo. Laŭdire, plej multaj el la "klasikaĵoj" de Italio, inkluzive de Venecio, Milano, Florenco, Cinque Terre, kaj la Pendanta Turo de Pizo, estas ĉiuj situantaj en la nordo (vidu la Nordan Italian mapon dekstre), dum la sunplenaj gemoj kiel Napolo, la Amalfi-Marbordo kaj Sicilio, estas en la sudo.[5]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Castagnoli, Adriana. (2004) Culture politiche e territorio in Italia : 1945-2000. Milano: Angeli, p. 34. ISBN 978-8846452337.
- ↑ Mangiameli, Stelio. (2012) Il regionalismo italiano tra tradizioni unitarie e processi di federalismo. Milano: Giuffrè. ISBN 978-8814174131.
- ↑ 15th Census of Italy. Istituto Nazionale di Statistica. Alirita 8a de Januaro 2014.
- ↑ Jackson, General W.G.F.; kun Gleave, Group Captain T.P. (2004) [1a. pub. HMSO 1988]. Butler, Sir James, ed. The Mediterranean and Middle East, Volume VI: Part III - November 1944 to May 1945. History of the Second World War United Kingdom Military Series. Uckfield, UK: Naval & Military Press. ISBN 1-84574-072-6. p. 253
- ↑ About Northern Italy (English). Literalwarm. Alirita 2020-04-30.