Maŭricia papedo
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| 'Citrus hystrix' (DC.) 1813 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Maŭricia papedo (Citrus hystrix)[1], aŭ kafrolimeujo, estas ĝis 12 m alta, daŭreverda arbo de nekonata origino. La junaj tigoj estas eĝaj kaj plataj kaj portas en la foliakseloj kurtajn, rigidajn dornojn. La alterne metitaj folioj estas ovalaj, fajne entranĉitaj kaj ĝis 15 x 6 cm grandaj. La floroj staras per unu- ĝis kvinopo en foliakselstara infloresko.
La fruktoj de Maŭricia papedo atingas ĝis 7 cm diametre. Mature la frukto havas verdan ĝis verdflavan koloron. Aparte de la variolmarkita ŝelo ĝi similas al citrono. La pulpo estas dividita en 10 ĝis 12 partetoj kaj gustas acide, iom amare kaj fruktece. Kiel nutraĵo oni uzas la papedon same kiel la limeo. La suko, la raspita ŝelo kaj la tuta kuirita frukto oni uzas kiel sapo kaj ŝampuo. La sekigitajn kaj pistitajn foliojn de la planto oni uzas kiel spico.
Ĝi estas kultivata en Sudorienta Azio, Maŭricio kaj Srilanko.
