Horace Silver

Horace Silver
Persona informo
Naskonomo	Horace Ward Martin Tavares Silver
Naskiĝo	2-an de septembro 1928 (1928-09-02) en Norwalk
Morto	18-an de junio 2014 (2014-06-18) (85-jaraĝa) en New Rochelle
Lingvoj	angla
Ŝtataneco	Usono
Alma mater	Norwalk High School (en)
Okupo
Okupo	pianisto dirigento ĵazmuzikisto bandestro komponisto diskografa artisto
TTT
Retejo	http://horacesilver.com
v • d • r

Horace Ward Martin Tavares SILVER (naskiĝis la 2-an de septembro 1928 en Norwalk, Konektikuto, mortis la 18-an de junio 2014 en New Rochelle, Novjorkio, Usono), fakte Silva, estis usona ĵazpianisto kaj komponisto.

Silver komencis kiel tenorsaksofonisto (modelulo estis Lester Young), transiris tamen poste laŭ rekomendo de amiko Graham Forbes^[1] al piano. En 1950 lin malkovris Stan Getz enklubejo en Hartford, Konektikuto, kaj Silver koncertvojaĝis kun lia triopo. Kun Getz li ankaŭ faris sian unuan sonregistradon. En 1951 li transloĝiĝis al Novjorko, kie li okulfrapis dum improvizad-kunsido ian lundovesperon al produktistoj de Blue Note Records. En 1952 kaj 1953 li tie sonregistradis tie kun propra triopo, al kiu apartenis ankaŭ Art Blakey, kune kun kiu li li fondis la Jazz Messengers (unua registraĵo sub ĉi tiu nomo en 1954), eine formaĵo, kiu forte influis la stilon de malmolbopo je ties ekesto. La stilon de Horace Silver distingas perkuta ludmaniero kun pelantaj funkaj ritmoj kaj precizaj melodioj. Li famiĝis pro siaj interpretadoj de plejofte propraj pecoj laŭritme tre precizaj aranĝaĵoj kaj kolorriĉa stilo. Silver fariĝis pro siaj sukcesaj albumoj unu el la steluloj de Blue Note kaj ricevis de ties kunfondinto Alfred Lion konsiderindajn liberecojn (ĝis eĉ la formado de diskovolvaĵo kaj akompantekstoj).

Silver ricevis influojn de multaj muzikstiloj , aparte de gospelo, afrika muziko kaj latin-amerika muziko. Ci lasta ja estas ankaŭ familia heredaĵo de Silver: liaj prauloj nur devenis el Eŭropo, sed ankaŭ el Afriko. Lia familio devenas el Kabo-Verdo, kie ĝi rigardis sin portugala ^[2]. Silver ne nur estas antaŭeniganto de malmolbopo, sed ankaŭ unu el la fondintoj de soŭlĵazo. Li komponis i.a. La pecojn „Sister Sadie“, „Filthy McNasty“, „Tokyo Blues“, „Song for My Father“ (verkita por sia kabverdo-devena patro) kaj „Señor Blues“^[3] kaj multajn aliajn, kiuj fariĝis ĵazaj normkantoj.

Silver muzikis dumpase de sia kariero kun multaj granduloj de ĵazo, i.a. kun Miles Davis kaj Wayne Shorter. Post sia tempo ĉe Jazz Messengers li fondis en 1956 propran malolbopan kvinopon, kiu simile al la ensemblo de Blakey antaŭenigis junajn talentulojn kiel Michael Brecker kaj lia frato Randy Brecker, Blue Mitchell, Woody Shaw, Junior Cook, Benny Golson, Hank Mobley, Louis Hayes aŭ Joe Henderson. La instrumentistaro de lia kvinopo (tenorsaksofono, trumpeto, ritmogrupo kun piano) estis modela por multaj ĵazbandetoj de la 1960-aj jaroj. Aktiva ekde la komenco de la 1950-aj jaroj, Horace Silver retrorigardas sur karieron daŭrantan intertempe pli ol kvindek jaroj.

Kion estas ĵazmuziko alia ol plua lingvo?

• Horace Silver Let´s Get to the Nitty Gritty, University of California Press 2006 (membiografio)

Portalo pri Muziko

• Oficiala retpaĝo Arkivigite je 2016-09-25 per la retarkivo Wayback Machine de Horace Silver