Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wiktionary

temja

Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Verb

edit

temja (third person singular past indicative tamdi, third person plural past indicative tamt, supine tamt)

  1. to tame

Conjugation

edit
Conjugation of temja (group v-18)
infinitive temja
supine tamt
participle (a7)1 temjandi tamdur
present past
first singular temji tamdi
second singular temur tamdi
third singular temur tamdi
plural temja tamdu
imperative
singular tem!
plural temjið!
1Only the past participle being declined.
edit

Icelandic

edit

Etymology

edit

From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Pronunciation

edit

Verb

edit

temja (weak verb, third-person singular past indicative tamdi, supine tamið)

  1. to tame
  2. to train, to break in (a horse)

Conjugation

edit
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): 
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

temja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að temja
supine
(sagnbót) 		tamið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		temjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tem við temjum present
(nútíð) 		ég temji við temjum
þú temur þið temjið þú temjir þið temjið
hann, hún, það temur þeir, þær, þau temja hann, hún, það temji þeir, þær, þau temji
past
(þátíð) 		ég tamdi við tömdum past
(þátíð) 		ég temdi við temdum
þú tamdir þið tömduð þú temdir þið temduð
hann, hún, það tamdi þeir, þær, þau tömdu hann, hún, það temdi þeir, þær, þau temdu
imperative
(boðháttur) 		tem (þú) temjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
temdu temjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
temjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að temjast
supine
(sagnbót) 		tamist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		temjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég temst við temjumst present
(nútíð) 		ég temjist við temjumst
þú temst þið temjist þú temjist þið temjist
hann, hún, það temst þeir, þær, þau temjast hann, hún, það temjist þeir, þær, þau temjist
past
(þátíð) 		ég tamdist við tömdumst past
(þátíð) 		ég temdist við temdumst
þú tamdist þið tömdust þú temdist þið temdust
hann, hún, það tamdist þeir, þær, þau tömdust hann, hún, það temdist þeir, þær, þau temdust
imperative
(boðháttur) 		temst (þú) temist (þið)
Forms with appended personal pronoun
temstu temisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
taminn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		taminn tamin tamið tamdir tamdar tamin
accusative
(þolfall) 		taminn tamda tamið tamda tamdar tamin
dative
(þágufall) 		tömdum taminni tömdu tömdum tömdum tömdum
genitive
(eignarfall) 		tamins taminnar tamins taminna taminna taminna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tamdi tamda tamda tömdu tömdu tömdu
accusative
(þolfall) 		tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu
dative
(þágufall) 		tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu
genitive
(eignarfall) 		tamda tömdu tamda tömdu tömdu tömdu
edit

Norwegian Nynorsk

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Norse temja, from Proto-Germanic *tamjaną.

Verb

edit

temja (present tense tem, past tense tamde, supine tamt, past participle tamd, present participle temjande, imperative tem)

  1. (transitive) to tame
  2. (transitive) to domesticate
edit

See also

edit

References

edit

Old Norse

edit

Etymology

edit

From Proto-Germanic *tamjaną.

Verb

edit

temja (singular past indicative tamdi, plural past indicative tǫmdu, past participle tamdr or tamiðr or taminn)

  1. to tame

Conjugation

edit
Conjugation of temja — active (weak class 1)
infinitive temja
present participle temjandi
past participle tamdr, tamiðr, taminn
indicative present past
1st-person singular tem tamda
2nd-person singular temr tamdir
3rd-person singular temr tamdi
1st-person plural temjum tǫmdum
2nd-person plural temið tǫmduð
3rd-person plural temja tǫmdu
subjunctive present past
1st-person singular temja temda
2nd-person singular temir temdir
3rd-person singular temi temdi
1st-person plural temim temdim
2nd-person plural temið temdið
3rd-person plural temi temdi
imperative present
2nd-person singular tem
1st-person plural temjum
2nd-person plural temið
Conjugation of temja — mediopassive (weak class 1)
infinitive temjask
present participle temjandisk
past participle tamzk, tamizk
indicative present past
1st-person singular temjumk tǫmdumk
2nd-person singular temsk tamdisk
3rd-person singular temsk tamdisk
1st-person plural temjumsk tǫmdumsk
2nd-person plural temizk tǫmduzk
3rd-person plural temjask tǫmdusk
subjunctive present past
1st-person singular temjumk temdumk
2nd-person singular temisk temdisk
3rd-person singular temisk temdisk
1st-person plural temimsk temdimsk
2nd-person plural temizk temdizk
3rd-person plural temisk temdisk
imperative present
2nd-person singular temsk
1st-person plural temjumsk
2nd-person plural temizk

Descendants

edit
  • Icelandic: temja
  • Faroese: temja
  • Norwegian Nynorsk: temja, temje, temma, temme
  • Norwegian Bokmål: temme
  • Old Swedish: tæmia
  • Danish: tæmme

References

edit
  • “temja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=temja&oldid=79138971"