muzikar

Borrowed from Esperanto muziki, French musiquer, German musizieren, from muziko, ultimately from Latin mūsica, from Ancient Greek μουσική (mousikḗ).

• IPA^(key): /muziˈkar/

muzikar (present tense muzikas, past tense muzikis, future tense muzikos, imperative muzikez, conditional muzikus)

1. (intransitive) to play music

   Me muzikas kande me tristesas. ― I play music when I'm sad.

    Conjugation of muzikar

		present		past		future
infinitive		muzikar		muzikir		muzikor
tense		muzikas		muzikis		muzikos
conditional		muzikus
imperative		muzikez
adjective active participle		muzikanta		muzikinta		muzikonta
adverbial active participle		muzikante		muzikinte		muzikonte
nominal active participle	singular	muzikanto		muzikinto		muzikonto
	plural	muzikanti		muzikinti		muzikonti