ебе

Bulgarian

ебе́ • (ebé)

ебе • (ebe) third-singular present, impf (perfective изебе)

(transitive, vulgar) to fuck, screw
(transitive, vulgar, figurative) to pay attention to (someone/something), to give a fuck about (someone/something)
Јас пробувам нешто да им кажам, а никој не ме ебе ― Jas probuvam nešto da im kažam, a nikoj ne me ebe ― I'm trying to tell them something but nobody's paying the slightest attention to me.

Кој те ебе! ― Koj te ebe! ― Who even gives a fuck about you!

Conjugation of ебе (imperfective, present in -е)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	ебел	—	adjectival participle	ебен
feminine	ебела	—	adverbial participle	ебејќи
neuter	ебело	—	verbal noun	ебење
plural	ебеле	—	perfect participle	ебено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	ебам	ебев	—	—
2nd singular	ебеш	ебеше	—	еби
3rd singular	ебе	ебеше	—	—
1st plural	ебеме	ебевме	—	—
2nd plural	ебете	ебевте	—	ебете
3rd plural	ебат	ебеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум ебел		present of сум (except in the 3^rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам ебено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев ебел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав ебено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал ебено		perfect of има + perfect participle
future	ќе ебам		ќе + present
има-future	ќе имам ебено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе ебев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав ебено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум ебел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал ебено		future reported of има + perfect participle
conditional	би ебел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал ебено		conditional of има + perfect participle