Pamalioti

The Pamalioti were a medieval Albanian tribe and family that lived between Lake Skadar and the Adriatic Sea, in the region called Zabojane (including Ulcinj), and were vassals to the Serbian Despotate and then the Republic of Venice in Venetian Albania.

History

The tribe lived between Lake Skadar and the Adriatic Sea. According to Šufflay, there are in Drivast references to patrician (noble) families of purely Albanian origin (Sca * pudar, Precali ("Prekali")), as well as in Ulcinj (1376 Maliocus ("Maloku")), which also mentions an old nobility called Pamalioti.^[1] The leader was titled vojvoda, and he commanded the whole tribe. The tribe was forced to leave their home upon aligning themselves with the Venetians.^[2]^[3] They participated in the Second Scutari War.^[4] They received full nobility (patrician) status in 1553.

Members

John / Johanne ^[5]
Boico (1458)^[6]
George / Giorgio (1545)
Nicholas / Nicolaus / Nicolai
Paul

References

^ Šufflay 1925, p. 11: "U Drivastu spominju se patricijske obitelji čisto arbanaskog podrijetla (Sca* pudar, Precali), jednako u Ulćinju (1376 Maliocus). U ovom gradu broji medju staro plemstvo (1553) i obitelj Pamaltotti"
^ "Druge grupe te sitne vlastele nisu bile tako dugog veka. U predelu izmedu Skadarskog jezera i mora, vrlo jakom druiinom Pamaliota (Srpsko-arbanaski amalgam) upravljala je grupa vlastele, oko koje su se okupljale njihove mâle societates; iz njenih redova bio je i vojvoda, koji je komandovao àitavom druzinom. Prilazeéi Mleëanima, morali su ti Ijuti ratnici da napuste svoj rodni (kraj, §to je bio glavni uzrok njihovog docnijeg rasula. Da bi zadrzala Pamaliote u svojoj sluîbi, Republika je obecala njihovim stareSinama öitava sela, kuce i dobro plaéenu ..."
^ Oliver Jens Schmitt (2001). Das venezianische Albanien: (1392-1479). Oldenbourg Verlag. pp. 260–. ISBN 978-3-486-56569-0. In den Berggebieten der Poprat und Pamalioti waren die Anhänger Venedigs vertrieben worden. In den Berggebieten der Poprat und Pamalioti waren die Anhänger Venedigs vertrieben worden. Doch war das Kriegsglück unstet. Im August 1407 fiel Demetrius Jonima von Balsha III. ab und löste damit eine Absetzbewegung aus, der sich ...
^ Kotor (Montenegro) Pomorski muzej (1969). Godišnjak Pomorskog Muzeja u Kotoru. Vol. 17–19. p. 37. Teáko natovarene barke nisu mogle da plove dalje od Svetog Srda zbog niskog vodostaja, a despoto ve snage su opsele Skadar i pretile floti iz utvrdenja podignutog prekoputa opatije. Tu je, u iprocepu, ogromna mletacka flota beznadezno cekala, sve dok se mala grupa Pamaliota nije ponudila da izvede ratno lukavstvo. U olujnoj noci, vikom i puonjavom izazvala je kod strazara u despotovoj kuli strah od пеке velike nevidljive vojske. Oni su se razbezali i stvorili paniku medu trupama koje su opsedale Skadar. Pamalioti su zauzeli i spalili despotovo utvrdenje i omogucili mletackim snagama da za- korace i na desnu obalu Bojane. Veza sa Skadrom bila je uspostav- ljena. Flota je izvrsila zadatak, pa je u martu 1423. godine krenuo iz Mletaka Franóesko Bembo, novi pomorski kapetan, da je smeni. Kod Svetog Srda cekalo ga je tek izgradeno mletacko utvrdenje.") Pa i kada je Durad Brankovic dosao u Sveti Srd na pregovore o sklapanju mira, nije se moglo smatrati da je opasnost sasvim prosla. Velike srpeke snage okupljale su se na desnoj obali Bojane i dogradivale utvrdenje kod Svetog Nikole. Mletacka flota mogla se svakoga casa naci zatvorena u reci. Zato su mletacki pregovaraâi Franéesko Bembo i kotorski providur Marko Barbadigo trazili da se posalju jos tri galije ne samo da bi se pokazala mletacka moc na moru, vec da bi one u slucaju zatvaranja Bojane pritekle u pomoc floti kod ...
^ Archivio di Stato di Venezia; Giuseppe Valentini (1976). Acta Albaniae Veneta saeculorum XIV et XV. Typis Josephi Tosini; [poi] Mediolani, Typis P. I. M. E. p. 223. т í sillo de xl" [ser Nícolaus truno] J PETRUS ALBANENSIS VELUTARIUS — Contra quem proces- sum fuit per dominos Aduocatores comunis et officium suum in eo et pro eo, quod dum haberet rixam cum Johanne pamaliota (?) et esset (?) ...
^ Giuseppe Valentini (1956). Il diritto delle comunità nella tradizione giuridica albanese; generalità. Vallecchi. p. 402. Boico Pamaliota (201) e nel 1458 un Giorgio de Pamaliotis (R); nel 1545 fa parlar di sé un altro Nika Armani che si dice voivoda dei Pamalioti e stipendiato di Venezia senza però poter presentare documenti in appoggio (202); poi perdiamo le ...

Sources

Šufflay, Milan (1925), Srbi i Arbanasi : (njihova simbioza u srednjem vijeku) (in Croatian), Belgrade: Seminar za arbanasku filologiju, OCLC 440847167, retrieved 20 January 2012

[1] Šufflay 1925, p. 11: "U Drivastu spominju se patricijske obitelji čisto arbanaskog podrijetla (Sca* pudar, Precali), jednako u Ulćinju (1376 Maliocus). U ovom gradu broji medju staro plemstvo (1553) i obitelj Pamaltotti"

[2] "Druge grupe te sitne vlastele nisu bile tako dugog veka. U predelu izmedu Skadarskog jezera i mora, vrlo jakom druiinom Pamaliota (Srpsko-arbanaski amalgam) upravljala je grupa vlastele, oko koje su se okupljale njihove mâle societates; iz njenih redova bio je i vojvoda, koji je komandovao àitavom druzinom. Prilazeéi Mleëanima, morali su ti Ijuti ratnici da napuste svoj rodni (kraj, §to je bio glavni uzrok njihovog docnijeg rasula. Da bi zadrzala Pamaliote u svojoj sluîbi, Republika je obecala njihovim stareSinama öitava sela, kuce i dobro plaéenu ..."

[Schmitt2001-3] Oliver Jens Schmitt (2001). Das venezianische Albanien: (1392-1479). Oldenbourg Verlag. pp. 260–. ISBN 978-3-486-56569-0. In den Berggebieten der Poprat und Pamalioti waren die Anhänger Venedigs vertrieben worden. In den Berggebieten der Poprat und Pamalioti waren die Anhänger Venedigs vertrieben worden. Doch war das Kriegsglück unstet. Im August 1407 fiel Demetrius Jonima von Balsha III. ab und löste damit eine Absetzbewegung aus, der sich ...

[muzej1969-4] Kotor (Montenegro) Pomorski muzej (1969). Godišnjak Pomorskog Muzeja u Kotoru. Vol. 17–19. p. 37. Teáko natovarene barke nisu mogle da plove dalje od Svetog Srda zbog niskog vodostaja, a despoto ve snage su opsele Skadar i pretile floti iz utvrdenja podignutog prekoputa opatije. Tu je, u iprocepu, ogromna mletacka flota beznadezno cekala, sve dok se mala grupa Pamaliota nije ponudila da izvede ratno lukavstvo. U olujnoj noci, vikom i puonjavom izazvala je kod strazara u despotovoj kuli strah od пеке velike nevidljive vojske. Oni su se razbezali i stvorili paniku medu trupama koje su opsedale Skadar. Pamalioti su zauzeli i spalili despotovo utvrdenje i omogucili mletackim snagama da za- korace i na desnu obalu Bojane. Veza sa Skadrom bila je uspostav- ljena. Flota je izvrsila zadatak, pa je u martu 1423. godine krenuo iz Mletaka Franóesko Bembo, novi pomorski kapetan, da je smeni. Kod Svetog Srda cekalo ga je tek izgradeno mletacko utvrdenje.") Pa i kada je Durad Brankovic dosao u Sveti Srd na pregovore o sklapanju mira, nije se moglo smatrati da je opasnost sasvim prosla. Velike srpeke snage okupljale su se na desnoj obali Bojane i dogradivale utvrdenje kod Svetog Nikole. Mletacka flota mogla se svakoga casa naci zatvorena u reci. Zato su mletacki pregovaraâi Franéesko Bembo i kotorski providur Marko Barbadigo trazili da se posalju jos tri galije ne samo da bi se pokazala mletacka moc na moru, vec da bi one u slucaju zatvaranja Bojane pritekle u pomoc floti kod ...

[VeneziaValentini1976-5] Archivio di Stato di Venezia; Giuseppe Valentini (1976). Acta Albaniae Veneta saeculorum XIV et XV. Typis Josephi Tosini; [poi] Mediolani, Typis P. I. M. E. p. 223. т í sillo de xl" [ser Nícolaus truno] J PETRUS ALBANENSIS VELUTARIUS — Contra quem proces- sum fuit per dominos Aduocatores comunis et officium suum in eo et pro eo, quod dum haberet rixam cum Johanne pamaliota (?) et esset (?) ...

[Valentini1956-6] Giuseppe Valentini (1956). Il diritto delle comunità nella tradizione giuridica albanese; generalità. Vallecchi. p. 402. Boico Pamaliota (201) e nel 1458 un Giorgio de Pamaliotis (R); nel 1545 fa parlar di sé un altro Nika Armani che si dice voivoda dei Pamalioti e stipendiato di Venezia senza però poter presentare documenti in appoggio (202); poi perdiamo le ...

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]