Kucing

Kucing Julat zaman: 9,500 tahun lalu – kini
Pelbagai jenis kucing domestik
Status pemuliharaan
Dibelajinakkan
Pengelasan saintifik
Domain:	Eukaryota
Alam:	Animalia
Filum:	Chordata
Kelas:	Mammalia
Order:	Carnivora
Suborder:	Feliformia
Keluarga:	Felidae
Subkeluarga:	Felinae
Genus:	Felis
Spesies:	F. catus[1]
Nama binomial
Felis catus[1] Linnaeus, 1758[2][3]
Sinonim
F. catus domesticus Erxleben, 1777[4] F. angorensis Gmelin, 1788 F. vulgaris Fischer, 1829

Kucing (Jawi: ‏كوچيڠ‎code: ms is deprecated ‎) atau juga dikenali sebagai kucing bela jinak (nama saintifik: Felis catus) ialah spesies mamalia karnivor kecil yang dibela jinak. Ia dijinakkan daripada spesies Felis silvestris lybica dan telah lama Afrika apabila spesies tersebut dipelihara untuk menjaga simpanan makanan daripada tikus dan rodensia yang lain.^{[perlu rujukan]} Hari ini, kucing merupakan salah satu binatang kesayangan yang paling terkenal di dunia.

Kucing yang keturunannya berdaftar secara rasmi dipanggil sebagai "kucing baka tulen". Kucing baka tulen kurang daripada satu peratus daripada keseluruhan populasi kucing; kucing yang mempunyai baka campuran dirujuk sebagai "bulu panjang" dan "bulu pendek".^{[perlu rujukan]}

Pelbagai baka kucing domestik wujud — ada yang tidak berbulu ataupun berekor, dan wujud dalam pelbagai warna yang berlainan dan ada juga yang mempunyai banyak warna. Kucing ialah pemangsa yang mahir dan diketahui bahawa mereka memburu lebih daripada seribu spesies haiwan lain sebagai makanan.^{[perlu rujukan]} Mereka juga haiwan yang pintar dan berkebolehan untuk menggunakan mekanisme ringkas seperti tuil pintu atau tandas manusia. Mereka berhubung dengan cara mengiau, mengeluarkan bunyi 'purrr', berdesis dan juga isyarat anggota. Kucing boleh dikatakan masih baru dijinakkan, oleh itu kucing juga boleh hidup di kawasan liar dan selalunya akan membentuk satu koloni kecil. Hubungan manusia dan kucing menyebabkan kucing dipuja dalam dongengan dan legenda sesetengah bangsa, contohnya Mesir Purba, Viking dan juga Cina.

Perkataan 'kucing' berasal daripada perkataan *kutiŋ daripada rumpun Melayu-Polinesia Barat yang antara lain berkait rapat dengan kata kutíŋ dalam bahasa Ilokano, kotíŋ dalam bahasa Pangasinan dan hutiŋ dalam bahasa Batak Toba.^[5] Richard James Wilkinson dalam kamusnya A Malay-English Dictionary (1932) ada mengusulkan bahawa perkataan 'kucing' merupakan hasil penghalusan daripada perkataan kusa,^[6] mengikut corak pembentukan perkataan 'anjing' yang terbit hasil penghalusan perkataan asu dalam bahasa Jawa.^[7]

Dialek Melayu yang dituturkan oleh masyarakat Sarawak pula mempunyai kata pusak (Jawi: ‏ڤوسق‎‎‎code: ms is deprecated ‎) yang mana serumpun dengan bahasa-bahasa yang berhampiran seperti bahasa Iban dan Tagalog. Ada pakar bahasa menyimpulkan yang kata tersebut muncul daripada peralihan makna kata 'pulasan' (Mustela nudipes) yang berkaitan dengan kata fosa dalam bahasa Malagasi.^[8] Namun, Robert Blust berpendapat yang ia diserap daripada suatu perkataan daripada orang Barat yang datang memperkenalkan haiwan ini kepada masyarakat serantau (seperti kata poes dalam bahasa Belanda).^[9]

Felis ialah sebuah genus mamalia yang berkembang pesat yang berkongsi moyang yang sama hanya 10-15 juta tahun yang lalu^[10] dan merangkumi singa, harimau, kugar dan lain-lain lagi. Dalam keluarga ini, kucing domestik (Felis catus) ialah sebahagian daripada genus Felis yang merupakan kumpulan kucing kecil yang mengandungi kira-kira tujuh spesies (bergantung kepada skema klasifikasi).^[2][11] Ahli-ahli genus didapati di seluruh dunia dan merangkumi kucing hutan (Felis chaus) di Asia Tenggara, liar Eropah (F. silvestris silvestris), liar Afrika (F. s. lybica), kucing gunung China (F. bieti), dan kucing pasir Arab (F. margarita) serta lain-lain lagi.^[12]

Kucing domestik pertama kali diklasifikasikan sebagai Felis catus oleh Carl Linnaeus dalam edisi ke-10 Systema Naturae yang diterbitkan pada tahun 1758.^[2][13] Lantaran filogenetik moden, kucing domestik biasanya dianggap sebagai satu lagi subspesies liar itu, F. silvestris.^[2][14][15] Ini telah menyebabkan penggunaan campuran terma kerana kucing domestik boleh dipanggil dengan nama subspesies kemuncak, Felis silvestris catus.^[2][14][15] Kucing liar juga telah dirujuk sebagai pelbagai subspesies F. catus^[15] tetapi pada tahun 2003, Suruhanjaya Antarabangsa Tatanama Zoologi menetapkan nama untuk kucing liar sebagai F. silvestris.^[16] Nama yang paling biasa digunakan untuk kucing domestik kekal F. catus berikutan konvensyen untuk haiwan ternakan menggunakan sinonim yang paling awal (kanan) yang dicadangkan.^[16] Kadang-kadang, kucing domestik dipanggil Felis domesticus^[17] atau Felis domestica^[2] seperti yang dicadangkan oleh naturalis Jerman JCP Erxleben pada 1777 tetapi ini bukanlah nama-nama taksonomi sah dan telah jarang digunakan dalam kesusasteraan saintifik^[18] kerana binomial Linnaeus yang diutamakan.^[19] Populasi kucing liar hitam Transkaukasia pernah diklasifikasikan sebagai Felis daemon (Satunin 1904) tetapi kini populasi ini dianggap sebagai sebahagian kucing domestik.^[20]

Semua kucing dalam genus ini mempunyai leluhur yang sama yang mungkin tinggal di sekitar 6-7 juta tahun lalu di Asia.^[21] Hubungan tepat dalam kalangan Felidae dekat tetapi masih tidak menentu,^[22][23] contohnya kucing gunung Cina kadang kala dikelaskan (di bawah nama Felis silvestris bieti) sebagai subspesies liar, seperti kepelbagaian Afrika Utara. F.S. lybica.^[14][22]

Berbanding anjing, kucing tidak menjalani perubahan besar semasa proses penjinakan lantaran bentuk dan tingkah laku kucing domestik tidak keterlaluan berlainan dengan kucing liar dan kucing domestik mampu hidup di hutan.^[24][25] Kucing rumah yang dijinakkan sepenuhnya sering dibiakkan dengan populasi liar F. catus.^[26] Evolusi terbatas semasa penjinakan bermakna penghibridan boleh berlaku dengan banyak di antara felid lain terutamanya harimau kucing Asia. Beberapa tingkah laku semula jadi dan ciri-ciri kucing liar barangkali telah meyesuaikan mereka untuk dijinakkan sebagai haiwan kesayangan.^[25] Ciri-ciri ini termasuk saiz mereka kecil, bersifat sosial, bahasa badan yang jelas, minat bermain dan kecerdasan yang tinggi.^[27] Beberapa spesies felis kecil barangkali mempunyai kecenderungan semula jadi ke arah penjinakan.^[25]

Kucing boleh mempunyai hubungan yang mutualistik atau komensalisme dengan manusia. Dua teori utama diberikan tentang bagaimana kucing telah dijinakkan. Salah satunya, kebanyakan orang dengan sengaja menjinakkan kucing dalam proses pemilihan buatan kerana mereka pemangsa kutu yang berguna.^[28] Teori ini telah dikritik sebagai tidak masuk akal lantaran ganjaran bagi usaha penjinakan barangkali terlalu sedikit; kucing umumnya tidak menjalankan perintah dan walaupun mereka makan tikus, spesies lain seperti feret atau terier barangkali lebih baik untuk mengawal perosak ini.^[14] Teori lainnya berdasarkan idea bahawa kucing hanyalah diterima oleh orang kebanyakan dan secara beransur-ansur menyimpang daripada saudara-saudara liarnya melalui pemilihan semula jadi sambil menyesuaikan diri dengan memburu binatang perosak yang ditemui di sekitar manusia di pekan dan kampung.^[14]

Kucing "keturunan baik" ialah kucing yang keturunannya diiktiraf secara tercatat oleh sebuah pertubuhan kucing pelamun. Kucing baka tulen ialah seekor kucing yang mana keturunannya mengandungi hanya individu baka yang sama. Banyak kucing keturunan baik dan terutamanya ras dipamerkan sebagai kucing pertunjukan. Kucing yang tidak dicatatkan keturunan yang bercampuran boleh merujuk kepada kucing domestik berambut panjang atau berambut pendek, mengikut jenis kot, atau lebih sebagai rawak santun, moggies (terutamanya dalam bahasa Inggeris British), atau (menggunakan istilah yang dipinjam daripada pembiakan anjing) mongrel atau anjing kampung.

Walaupun kucing liar Afrika ialah subspesies nenek moyang daripada mana kucing domestik turun di samping kucing liar dan kucing domestik boleh langsung membiak (Sebagai subspesies spesies yang sama), beberapa peringkat pertengahan berlaku antara haiwan kesayangan dan baka domestik kucing dalam satu peristiwa dan dalam binatang sepenuhnya liar dalam peristiwa yang lain. Kucing separa liar iaitu kucing yang kebanyakannya berada luar, tidak dipunyai oleh mana-mana orang persendirian. Biarpun begitu, ia biasanya mesra kepada orang kebanyakan dan boleh diberi makan oleh beberapa isi rumah. Kucing liar dikaitkan dengan kawasan kediaman manusia. Ia boleh diberi makan oleh orang atau bekas makanan akan tetapi biasanya berhati-hati dengan interaksi manusia.^[26]

Kucing domestik adalah sama saiznya dengan ahli-ahli lain daripada genus Felis dan biasanya mempunyai berat antara 4 dan 5 kg (9 dan 10 lb). Walau bagaimanapun, sesetengah baka seperti Maine Coon kadang-kadang boleh melebihi 11 kg (24 lb). Sebaliknya, kucing yang sangat kecil iaitu kurang daripada 2 kg (4 lb), ada dilaporkan. Rekod dunia untuk kucing terbesar ialah 21 kg (50 lb). Kucing dewasa kecil yang pernah direkodkan secara rasmi mempunyai berat sekitar 1 kg (2 lb). Kucing liar cenderung menjadi lebih ringan lantaran mereka mempunyai capaian makanan yang lebih terbatas berbanding kucing rumah. Di kawasan Boston, secara purata kucing jantan dewasa yang liar mempunyai berat 4 kg (9 lb) dan purata berat kucing betina yang liar ialah 3 kg (7 lb). Secara purata, kucing mempunyai ketinggian kira-kira 23-25 cm (9-10 in) dan panjang kepala/tubuh 46 cm (18 in) (jantan lebih besar daripada betina) dengan ekor secara purata mempunyai panjang 30 cm (12 in).

Kucing mempunyai tujuh vertebra serviks seperti hampir semua mamalia; 13 vertebra toraks (manusia mempunyai 12); tujuh vertebra lumbar (manusia mempunyai lima); tiga vertebra sakrum seperti kebanyakan mamalia (manusia mempunyai lima); dan beberapa bilangan vertebra ekor yang berubah-ubah di ekor (manusia mengekalkan tiga hingga lima vertebra ekor yang berpadu menjadi tulang sulbi dalaman). Lumbar tambahan dan vertebra toraks adalah untuk pergerakan dan kelenturan tulang belakang kucing. 13 rusuk, bahu, dan pelvis bersambung dengan tulang belakang. Tidak seperti lengan manusia, kaki hadapan kucing melekat pada bahu oleh tulang-tulang selangka yang bebas terapung membolehkan mereka meluluskan tubuh mereka melalui mana-mana ruang yang mereka boleh muatkan kepala mereka.

Tengkorak kucing adalah luar biasa di kalangan mamalia dalam mempunyai soket mata sangat besar dan rahang yang kuat dan khusus. Dalam rahang, kucing mempunyai gigi yang disesuaikan untuk membunuh mangsa dan mengoyak daging. Apabila ia mencengkam mangsanya, kucing menyampaikan santapan leher maut dengan dua gigi taring panjang, memasukkan mereka di antara dua vertebra mangsa dan memutuskan saraf tunjang, menyebabkan lumpuh tidak dapat dipulihkan dan kematian. Berbanding dengan kucing lain, kucing domestik mempunyai gigi taring berjarak sempit, yang merupakan adaptasi kepada mangsa pilihan mereka tikus kecil, yang mempunyai tulang kecil. Premolar dan molar pertama bersama-sama mengarang pasangan karnasial pada setiap sisi mulut, yang membolehkan pemotongan daging kepada kepingan kecil yang cekap, seperti sepasang gunting. Ini adalah penting dalam pemakanan, kerana geraham kecil kucing tidak boleh mengunyah makanan dengan berkesan, dan kucing sebahagian besarnya tidak mampu untuk mengunyah. Walaupun kucing cenderung untuk mempunyai gigi yang lebih baik daripada kebanyakan manusia, dengan kerosakan biasanya kurang mungkin kerana lapisan pelindung yang tebal enamel, yang air liur kurang merosakkan, kurang pengekalan sisa makanan di antara gigi, dan diet yang kebanyakannya tidak mempunyai gula, mereka tetap tertakluk kehilangan gigi sekali-sekala dan jangkitan.

Kucing, seperti anjing, ialah digitigrad. Mereka berjalan terus pada kaki mereka, dengan tulang-tulang kaki mereka membentuk bahagian bawah kaki yang boleh dilihat. Kucing mampu berjalan sangat tepat, kerana seperti semua kucing, mereka terus mendaftar; iaitu, mereka meletakkan setiap bekas tapak kaki belakang (hampir) secara langsung dalam cetak hadapan kaki haiwan yang sama, mengurangkan bunyi dan trek kelihatan. Ini juga menyediakan landasan yang pasti untuk kaki belakang mereka apabila mereka mengemudi kawasan yang kasar. Tidak seperti kebanyakan mamalia, apabila kucing berjalan, mereka menggunakan gaya berjalan perentakan; iaitu, mereka bergerak kedua-dua kaki pada sebelah badan sebelum kaki di sisi lain. sifat ini dikongsi dengan unta dan zirafah. Seperti berjalan-jalan mempercepatkan ke dalam menderap, gaya berjalan kucing berubah untuk menjadi gaya "pepenjuru", sama dengan kebanyakan mamalia lain (dan banyak haiwan tanah lain, seperti cicak): belakang menyerong bertentangan dan hadapan kaki bergerak serentak.

Seperti hampir semua ahli Felidae, kucing mempunyai kuku yang boleh ditarik balik. Dalam kedudukan normal dan santai mereka, kuku bersarung dengan kulit dan bulu di sekitar pad kaki kaki haiwan itu. Ini membuatkan kuku tajam dengan mencegah kehausan kerana bersentuhan dengan tanah dan membolehkan ugutan senyap pemangsa. Kuku pada kaki hadapan biasanya lebih tajam daripada yang di kaki belakang. Kucing secara sukarela boleh melanjutkan cakar mereka pada satu atau lebih kaki. Mereka boleh melanjutkan cakar mereka dalam memburu atau mempertahankan diri, mendaki, menguli, atau untuk daya tarikan tambahan pada permukaan yang lembut. Kebanyakan kucing mempunyai lima kuku pada kaki depan mereka, dan empat pada kaki belakang mereka. Kuku depan kelima adalah proksimal terhadap kuku-kuku lain. Kuku yang lebih proksimal ialah unjuran yang kelihatan seperti "jari" keenam. Ciri khas kaki hadapan, di bahagian dalam pergelangan tangan, ialah pad karpal, juga ditemui di kaki kucing besar dan anjing. Ia tidak mempunyai fungsi dalam berjalan biasa, tetapi dianggap sebagai alat antigelincir digunakan semasa melompat. Sesetengah baka kucing terdedah kepada polidaktili (jari kaki tambahan dan kuku). Ini adalah sangat biasa di sepanjang pantai timur laut Amerika Utara.

Nilai fisiologi biasa^[29]:330

Suhu badan	38.6 °C (101.5 °F)
Kadar jantung	120–140 denyutan setiap minit
Kadar pernafasan	16–40 pernafasan setiap minit

Kucing ialah binatang yang dikenali dan mudah dibela. Fisiologi mereka telah dikaji dengan sangat baik; kucing secara amnya menyerupai binatang mamalia karnivor lain tetapi memaparkan beberapa ciri yang luar biasa yang boleh dikaitkan dengan keturunan kucing daripada spesies yang mendiami padang pasir. Sebagai contoh, kucing dapat bertahan dengan suhu agak tinggi; manusia umumnya mula berasa tidak selesa apabila suhu kulit pas kira-kira 38 °C (100 °F), tetapi kucing tidak menunjukkan rasa tidak selesa sehingga kulit mereka mencapai sekitar 52 °C (126 °F), dan boleh bertahan dengan suhu sehingga 56 °C (133 °F) jika mereka mempunyai akses kepada air.

Kucing memelihara haba dengan mengurangkan aliran darah ke kulit mereka dan kehilangan haba oleh penyejatan melalui mulut mereka. Kucing mempunyai keupayaan berpeluh minimum, dengan kelenjar yang terletak terutamanya di pad kaki haiwan mereka, dan seluar untuk melegakan haba hanya pada suhu yang sangat tinggi (tetapi juga boleh mengah-mengah apabila tertekan). Suhu badan kucing tidak berbeza sepanjang hari; ini ialah sebahagian daripada kekurangan umum kucing 'irama circadian dan boleh mencerminkan kecenderungan mereka untuk aktif kedua-dua di siang hari dan pada waktu malam. Najis kucing adalah agak kering dan air kencing mereka amat pekat, kedua-duanya berada penyesuaian untuk membolehkan kucing untuk mengekalkan air sebanyak mungkin. Buah pinggang mereka begitu cekap, mereka boleh hidup pada diet hanya terdiri daripada daging, tanpa air tambahan, dan juga boleh menyahhidrat semula dengan minum air laut. Walaupun kucing domestik dapat berenang, mereka secara umumnya tidak berminat untuk memasuki air kerana ia cepat membawa kepada keletihan.

Kucing ialah karnivor obligat: Fisiologi mereka telah berkembang dengan cekap memproses daging, dan dia menghadapi kesulitan mencerna bahan tumbuhan. Berbeza dengan omnivor seperti tikus, yang hanya memerlukan kira-kira 4% protein dalam diet mereka, kira-kira 20% daripada diet kucing mesti mengandungi protein. Kucing adalah sangat luar biasa lantaran ia bergantung kepada bekalan asid amino arginina yang berterusan dan pemakanan yang kekurangan arginina menyebabkan penurunan berat badan yang nyata dan boleh membawa maut dengan cepat. Satu lagi ciri yang luar biasa ialah kucing tidak dapat menghasilkan taurina, kekurangan taurina menyebabkan degenerasi makula, di mana retina kucing perlahan-lahan merosot, menyebabkan buta yang tidak dapat dipulihkan.

Saluran gastrousus kucing disesuaikan dengan makan daging yang lebih pendek daripada yang omnivor dan mempunyai tahap rendah beberapa enzim pencernaan yang diperlukan untuk mencerna karbohidrat. Ciri-ciri ini teruk mengehadkan keupayaan kucing untuk mencerna dan menggunakan nutrien tumbuhan yang diperoleh, serta asid lemak tertentu. Walaupun fisiologi kucing adalah berasaskan daging, beberapa makanan kucing vegetarian atau vegan telah dipasarkan yang ditambah dengan taurina sintetik dan nutrien lain, dalam percubaan untuk menghasilkan pemakanan yang lengkap. Walau bagaimanapun, sesetengah produk-produk ini masih gagal untuk menyediakan semua nutrien kucing yang perlu, dan diet yang tidak mengandungi produk haiwan menimbulkan risiko menyebabkan kekurangan nutrien yang teruk.

Kucing makan rumput sekali-sekala. Satu penjelasan yang dicadangkan ialah kucing menggunakan rumput sebagai sumber asid folik. Satu lagi penjelasan dicadangkan ialah ia digunakan untuk membekalkan serat pemakanan.

Kucing mempunyai penglihatan malam yang sangat baik dan boleh melihat hanya satu perenam peringkat cahaya yang diperlukan untuk penglihatan manusia. Ini sebahagiannya ialah hasil mata kucing mempunyai tapetum lusidum, yang mencerminkan apa-apa cahaya yang melalui retina belakang ke dalam mata, dan dengan itu meningkatkan sensitiviti mata untuk memalapkan cahaya. Satu lagi adaptasi malap cahaya ialah anak mata kucing yang besar. Tidak seperti sesetengah kucing besar seperti harimau, kucing domestik mempunyai anak mata celah. Anak-anak mata celah boleh memberi tumpuan cahaya terang tanpa penyimpangan kromatik, dan diperlukan kerana anak mata kucing domestik adalah lebih besar, dibandingkan dengan mata mereka, daripada anak-anak mata kucing besar. Pada tahap cahaya rendah, anak mata kucing akan berkembang untuk meliputi sebahagian besar permukaan terdedah matanya. Walau bagaimanapun, kucing domestik mempunyai penglihatan warna yang agak teruk dan (seperti kebanyakan mamalia bukan primat) hanya mempunyai dua jenis kon, dioptimumkan untuk sensitiviti kepada biru dan kuning-hijau; mereka keupayaan untuk membezakan antara merah dan hijau yang terhad. Satu laporan 1993 melaporkan tindak balas kepada panjang gelombang pertengahan dari sistem yang lain daripada rod yang mungkin disebabkan oleh sejenis kon ketiga. Walau bagaimanapun, ini kelihatan seperti satu penyesuaian kepada tahap cahaya rendah daripada mewakili wawasan triwarna benar.

Kucing mempunyai pendengaran yang sangat baik dan boleh mengesan pelbagai frekuensi sangat luas. Mereka boleh mendengar bunyi-bunyi yang lebih tinggi daripada segi kenyaringan berbanding anjing ataupun manusia, mengesan frekuensi dari 55 Hz hingga 79,000 Hz, dalam julat 10.5 oktaf, manakala manusia dan anjing kedua-duanya mempunyai julat kira-kira 9 oktaf. Kucing boleh mendengar ultrabunyi, yang penting dalam memburu kerana pelbagai spesies tikus membuat panggilan ultrasonik. Walau bagaimanapun, mereka tidak berkomunikasi menggunakan ultrabunyi seperti tikus. Pendengaran kucing juga sensitif dan antara yang terbaik daripada mana-mana mamalia, yang paling teruk dalam lingkungan 500 Hz hingga 32 kHz. Sensitiviti ini meningkat dengan telinga luar alih kucing (pinna mereka) yang besar, yang kedua-duanya menguatkan bunyi dan membantu mengesan arah bunyi.

Kucing mempunyai rasa akut bau, sebahagiannya disebabkan oleh mentol pencium mereka yang maju dan permukaan yang besar mukosa pencium, kira-kira 5.8 cm² (0.90 in²) di kawasan, iaitu kira-kira dua kali ganda berbanding manusia. Kucing adalah sensitif kepada feromon seperti 3-mercapto-3-methylbutan-1-ol, yang mereka gunakan untuk berkomunikasi melalui air kencing penyemburan dan menandakan dengan kelenjar bau. Banyak kucing juga bertindak balas dengan kuat kepada tumbuh-tumbuhan yang mengandungi nepetalakton, terutama pokok catnip, kerana mereka boleh mengesan bahan yang kurang daripada satu bahagian per bilion. Kira-kira 70-80% daripada kucing dipengaruhi oleh nepetalakton. Tindak balas ini juga dihasilkan oleh tumbuh-tumbuhan lain, seperti anggur perak (Actinidia polygama) dan herba valerian; ia mungkin disebabkan oleh bau tumbuhan ini meniru feromon dan merangsang tingkah laku sosial atau seksual kucing.

Kucing mempunyai tunas rasa yang sedikit berbanding dengan manusia (470 atau lebih berbanding lebih 9,000 dalam kalangan manusia). Kucing domestik dan liar berkongsi mutasi gen yang menyimpan selera manis mereka dari mengikat molekul bergula, meninggalkan mereka dengan ketiadaan keupayaan untuk rasa kemanisan. Sebaliknya, selera mereka bertindak balas kepada asid amino, rasa pahit, dan asid. Kucing dan banyak haiwan lain mempunyai organ Jacobson yang terletak di mulut mereka yang membolehkan mereka untuk rasa-bau aroma tertentu dengan cara yang manusia tidak mempunyai pengalaman. Kucing juga mempunyai keutamaan suhu berbeza untuk makanan mereka, kucing lebih suka makanan dengan suhu sekitar 100 °F (38 °C), sama dengan suhu bangkai yang segar dan lazim menolak makanan dihidangkan secara sejuk atau peti sejuk (yang akan memberi isyarat kepada kucing bahawa "mangsa" sudah lama mati dan oleh itu mungkin beracun atau sedang mereput).

Untuk membantu dengan navigasi dan sensasi, kucing mempunyai berpuluh-puluh misai alih (vibrissae) seluruh badan mereka, terutama wajah mereka. Ini memberi maklumat kepada lebar jurang dan kepada lokasi objek dalam gelap, kedua-duanya dengan menyentuh objek secara langsung dan dengan mengesan arus udara; mereka juga mencetuskan refleks sekelip perlindungan untuk melindungi mata daripada kerosakan.

Kebanyakan baka kucing mempunyai kesukaan terkenal dengan menetap di tempat-tempat yang tinggi. Di dalam hutan, tempat yang lebih tinggi boleh menyampaikan sebagai tapak yang disembunyikan untuk memburu; kucing domestik boleh menyerang mangsanya dengan mengintip dari hinggap seperti dahan pokok, seperti juga harimau bintang. Satu lagi penjelasan yang mungkin ialah ketinggian memberikan kucing titik pemerhatian yang lebih baik, yang membolehkan ia untuk meninjau wilayahnya. Semasa jatuh dari tempat yang tinggi, kucing boleh pusingkan badan, dan yang membawanya sendiri menggunakan akal akut itu kira-kira dan fleksibiliti. Ini dikenali sebagai refleks imbangan kucing. Kucing individu sentiasa mengimbangkan sendiri dengan cara yang sama, dengan syarat ia mempunyai masa untuk berbuat demikian, semasa jatuh. Ketinggian diperlukan agar perkara ini berlaku ialah sekitar 90 cm (3.0 kaki). Kucing tanpa ekor seperti kucing Manx juga mempunyai kebolehan ini, kerana kucing kebanyakannya bergerak kaki belakang dan bergantung kepada pemuliharaan momentum sudut untuk menubuhkan untuk pendaratan, dan ekor yang kecil yang digunakan untuk perkara ini.

Jangka hayat purata kucing haiwan telah meningkat pada tahun-tahun kebelakangan ini. Pada awal tahun 1980, ia ialah kira-kira tujuh tahun,^[30]:33[31] meningkat kepada 9.4 tahun pada tahun 1995^[30]:33 dan 12-15 tahun pada tahun 2014.^[32] Walau bagaimanapun, kucing telah dilaporkan masih hidup ke usia 30-an,^[33] seperti kucing tertua yang diketahui, Creme Puff, mati pada usia yang disahkan ialah 38 tahun.^[34]

Pemandulan atau pengembirian meningkatkan jangka hayat: satu kajian mendapati kucing lelaki dikembiri hidup dua kali lebih lama sebagai jantan yang tidak mandul, manakala kucing betina mandul tinggal 62% lebih lama berbanding betina biasa.^[30]:35 Kucing dimandulkan mempunyai manfaat kesihatan, kerana lelaki dikembiri tidak boleh membangunkan kanser testis, betina mandul tidak boleh membangunkan rahim atau kanser ovari, dan kedua-duanya mempunyai penurunan risiko kanser buah dada.^[35]

Walaupun kebimbangan yang meluas tentang kebajikan bebas kucing liar, jangka hayat kucing liar telah dikembiri di koloni berjaya dibandingkan sewajarnya dengan kucing peliharaan.^{[36]:45[37]:1358} Kucing dimandulkan dalam koloni berjaya juga boleh hidup lama.^{[38][39][40][41]}

Kucing boleh mengalami pelbagai masalah kesihatan, termasuk penyakit berjangkit, parasit, kecederaan dan penyakit kronik. Vaksinasi boleh didapati dengan banyak penyakit-penyakit ini, dan kucing domestik kerap diberi rawatan untuk menghapuskan parasit seperti cacing dan kutu.

Di samping itu kepada bahaya yang jelas seperti racun tikus, racun serangga dan racun rumpai, kucing boleh diracuni oleh pelbagai bahan kimia yang biasanya dianggap selamat oleh penjaga manusia mereka,^[42] kerana hati mereka kurang berkesan di beberapa bentuk detoksifikasi berbanding dengan banyak haiwan lain, termasuk manusia dan anjing.^[17][43] Antara punca-punca yang paling biasa keracunan kucing ialah bahan antibeku dan tikus umpan.^[44] Kucing boleh menjadi sangat sensitif kepada pencemaran alam sekitar.^[42][45] Apabila kucing mempunyai penyakit yang serius tiba-tiba atau yang berpanjangan tanpa sebab yang jelas, ia mungkin telah terdedah kepada toksin.

Banyak ubat manusia tidak boleh diberikan kepada kucing. Sebagai contoh, parasetamol yang ubat penahan sakit (atau asetaminofen, dijual sebagai Tylenol dan Panadol) amat beracun kepada kucing: walaupun dos yang sangat kecil memerlukan rawatan segera dan boleh membawa maut.^[46][47] Walaupun aspirin yang kadang-kadangnya digunakan untuk merawat artritis pada kucing, adalah lebih toksik kepada mereka daripada kepada manusia^[47] dan harus diberikan berhati-hati.^[42] Begitu juga, penggunaan minoxidil (Rogaine) bagi kulit kucing, sama ada sengaja atau dengan penjaga cuba untuk melawan kehilangan bulu yang bermaksud baik, kadang-kadang membawa maut.^[48] Minyak pati boleh menjadi toksik kepada kucing dan kes telah dilaporkan penyakit serius yang disebabkan oleh minyak pokok teh, termasuk rawatan lambak dan syampu yang mengandunginya.^[49]

Bahan-bahan isi rumah biasa lain yang perlu digunakan dengan berhati-hati di sekitar kucing termasuk ubat gegat dan produk naftalena lain.^[42] Produk berasaskan fenol seperti Pine-Sol, Dettol/Lysol atau heksaklorofin,^[42] sering digunakan untuk membersihkan dan membasmi kuman kucing berhampiran kawasan makan atau kotak sampah, tetapi kadang-kadang boleh membawa maut.^[50] Etilena glikol, sering digunakan sebagai bahan antibeku automotif boleh membawa maut, meskipun pendedahan serendah sudu teh.^[51] Sesetengah makanan manusia adalah toksik kepada kucing; contohnya coklat boleh menyebabkan keracunan teobromina, walaupun (tidak seperti anjing) beberapa kucing akan makan coklat.^[52] Jumlah bawang atau bawang putih yang besar juga beracun kepada kucing.^[42] Banyak tumbuhan rumah juga berbahaya,^[53] seperti spesies Philodendron dan daun Lilium longiflorum, yang boleh menyebabkan kerosakan buah pinggang kekal dan mengancam nyawa.^[54]

Kucing terjinak dan moyang liar terdekat ialah kedua-dua organisma diploid yang mempunyai 38 kromosom,^[55] dan kira-kira 20,000 gen.^[56] Kira-kira 250 gangguan genetik diwarisi telah dikenal pasti dalam kucing, banyak yang sama dengan kesilapan semula jadi manusia.^[57] Tahap yang tinggi persamaan antara metabolisme mamalia membolehkan kebanyakan penyakit kucing untuk didiagnosis menggunakan ujian genetik yang pada asalnya dibangunkan untuk kegunaan pada manusia, serta penggunaan kucing sebagai model haiwan dalam kajian penyakit manusia.^[58][59]

Kucing luar aktif siang dan malam, walaupun mereka cenderung untuk menjadi sedikit lebih aktif pada waktu malam.^[60][61] Masa kegiatan kucing adalah agak fleksibel dan pelbagai, yang bermaksud kucing rumah boleh menjadi lebih aktif pada waktu pagi dan petang, sebagai tindak balas kepada aktiviti manusia yang lebih aktif pada masa ini.^[62] Walaupun mereka menghabiskan sebahagian besar masa mereka di sekitar rumah mereka, kucing rumah boleh berkeliaran ratusan meter dari titik pusat ini, dan dikenali untuk mewujudkan wilayah yang berbeza dari segi saiz, dalam satu kajian antara 7 ke 28 hektar (17 ke 69 ekar).^[61]

Kucing menjimatkan tenaga dengan tidur lebih lama daripada kebanyakan haiwan, terutamanya apabila mereka semakin tua. Tempoh setiap hari tidur berbeza-beza, biasanya antara 12 dan 16 jam, dengan 13 dan 14 jam ialah tempoh purata. Sesetengah kucing boleh tidur sebanyak 20 jam. Istilah "kucing tidur" untuk berehat sebentar merujuk kepada kecenderungan kucing untuk tidur (ringan) untuk tempoh yang singkat. Semasa tidur, kucing mengalami tempoh tidur gerak mata cepat yang singkat serta gerenyet otot, yang mencadangkan mereka bermimpi.^[63]

Walaupun kucing liar adalah bersendirian, tingkah laku sosial kucing domestik adalah berubah-ubah antara individu tersebar secara meluas sehingga koloni kucing liar yang membentuk sekitar sumber makanan, berdasarkan kumpulan kucing betina bekerjasama.^[64][65] Dalam kumpulan itu, satu kucing biasanya lebih berkuasa berbanding yang lain.^[18] Setiap kucing di koloni memegang bahagian yang berbeza, dengan kucing jantan yang aktif secara seksual mempunyai koloni terbesar, yang kira-kira 10 kali lebih besar daripada kucing betina dan mungkin bertindih dengan wilayah beberapa ekor kucing betina.^[66] Kawasan ini ditandai dengan semburan air kencing, dengan menggosok objek pada ketinggian kepala dengan rembesan dari kelenjar muka, dan membuang air besar.^[66] Antara koloni-koloni ini ialah kawasan neutral di mana kucing menonton dan menyambut satu sama lain tanpa konflik wilayah. Di luar kawasan neutral, pemegang wilayah biasanya mengejar kucing asing, pada mulanya dengan merenung, desiran, dan menggeram, dan jika ia tidak berfungsi, oleh serangan pendek tetapi bising dan ganas. Walaupun beberapa kucing hidup bersama-sama di tanah jajahan, mereka tidak mempunyai strategi kemandirian sosial, atau mentaliti berkumpulan, dan sentiasa memburu bersendirian.^[67]

Walau bagaimanapun, ada sesetengah kucing peliharaan kurang bersosial, khususnya, kucing yang lebih tua boleh menunjukkan keagresifan terhadap anak-anak kucing yang baru tiba, yang mungkin termasuk menggigit dan menggaru; jenis ini tingkah laku dikenali sebagai pencerobohan asosial kucing.^[68]

Walaupun kucing dan anjing dipercayai menjadi musuh semula jadi, mereka boleh hidup bersama-sama jika disosialisasikan dengan betul.^[69]

Kehidupan yang berdekatan kepada manusia dan haiwan domestik lain telah membawa kepada penyesuaian sosial simbiotik pada kucing, dan kucing boleh menyatakan kasih sayang yang besar terhadap manusia atau haiwan lain. Secara etologinya, penjaga manusia boleh jadi sebagai tuan pemilik bagi kucing betina dan kucing jantan,^[70] dan kucing rumah dewasa boleh menjalani kehidupan mereka seperti kucing peliharaan dengan lebih lanjut,^[71] satu bentuk tingkah laku neoteni. Bunyi nyaring kucing rumah membuat untuk mendapatkan makanan boleh meniru tangisan bayi manusia yang lapar, menjadikan mereka amat sukar bagi manusia untuk mengabaikannya.^[72]

Kucing domestik menggunakan banyak penyuaraan untuk komunikasi, termasuk dengung, getaran suara, desiran, suka/gertakan, mendengus, dan beberapa bentuk yang berbeza mengiau.^[73] Sebaliknya, kucing liar biasanya senyap.^[74]:208 Jenis bahasa badan mereka yang merangkumi kedudukan telinga dan ekor, kelonggaran seluruh badan, dan pengurutan kaki semuanya dapat menunjukkan perasaan. Ekor dan telinga ialah mekanisme isyarat sosial amat penting dalam kucing;^[75][76] sebagai contoh, ekor yang dibangkitkan bertindak sebagai ucapan mesra, dan telinga leper menunjukkan permusuhan. Peninggian ekor juga menunjukkan kedudukan kucing dalam hierarki sosial kumpulan itu, dengan individu dominan menaikkan ekor mereka kurang kerap daripada haiwan bertaraf rendah.^[76] Sentuhan hidung ke hidung juga ucapan yang sama dan boleh diikuti oleh dandanan sosial, yang diminta oleh salah satu kucing menaikkan dan menyengetkan kepalanya.^[65]

Dengungan mungkin telah dibangunkan sebagai satu kelebihan evolusi sebagai mekanisme isyarat untuk jaminan antara kucing ibu dan anak-anak yang dijaga. Kucing pascajagaan sering dengung sebagai tanda kepuasan: apabila sedang menjadi santai,^[77][78] atau makan. Mekanisme kucing berdengkur adalah sukar difahami. Kucing tidak mempunyai ciri-ciri anatomi yang unik yang jelas bertanggungjawab untuk bunyi.^[79] Ia dipercayai, sehingga masa baru-baru ini, bahawa hanya kucing daripada genus Felis boleh dengung. Walau bagaimanapun, spesis genus Panthera (harimau, singa, dan jaguar) juga menghasilkan bunyi serupa dengan dengungan, tetapi hanya apabila bernafas keluar.^[80]

Kucing terkenal dengan membelanjakan sejumlah besar masa menjilat bulu mereka untuk memastikan ia bersih.^[81] Lidah kucing mempunyai duri menghadap belakang kira-kira 500 mikron panjang, yang dipanggil papila. Ini mengandungi keratin yang membuat mereka tegar,^[82] membolehkan penggunaan papila seperti berus rambut. Sesetengah kucing, terutama kucing berbulu panjang, kadang-kadang muntah bebola bulu yang telah dikumpulkan dalam perut mereka daripada dandanan. Rumpun bulu biasanya berbentuk sosej dan kira-kira 2 ke3 cm panjang. Bebola ini boleh dicegah dengan ubat-ubatan yang mengurangkan penghapusan rambut melalui usus, dan juga disikat selalu bulunya dengan sikat atau berus keras.^[81]

Antara kucing domestik, jantan lebih cenderung untuk melawan daripada betina.^[83] Antara kucing liar, sebab yang paling biasa untuk berlaku pertempuran kucing antara dua jantan untuk mengawan dengan betina. Dalam kes-kes itu, kebanyakan pergaduhan dimenangi oleh jantan yang lebih berat.^[84] Satu lagi sebab yang sama untuk berlawan sesama kucing domestik ialah kesukaran untuk mewujudkan wilayah dalam sebuah rumah kecil.^[83] Kucing betina juga berebut wilayah atau untuk mempertahankan anak-anak mereka. Pemandulan dapat mengurangkan atau menghapuskan tingkah laku ini dalam banyak kes, menunjukkan bahawa tingkah laku yang dikaitkan dengan hormon seks.^[85]

Apabila kucing menjadi agresif, mereka cuba untuk menjadikan diri mereka kelihatan lebih besar dan lebih mengancam dengan menaikkan bulu mereka, melengkung belakang mereka, beralih ke tepi dan berdesir atau meludah.^[75] Selalunya, telinga menghala ke bawah dan belakang untuk mengelakkan kerosakan pada telinga dalam dan berpotensi mendengar apa-apa perubahan di belakang mereka, sedang tertumpu ke hadapan. Mereka juga boleh bersuara dengan kuat dan melahirkan gigi mereka dalam usaha untuk menakut-nakutkan lagi lawan. Pergaduhan biasanya terdiri daripada bergelut dan menyampaikan tamparan kuat terhadap muka dan badan dengan kaki hadapan dan juga gigitan. Kucing juga mencampakkan diri mereka ke tanah dalam suatu postur pertahanan untuk meraih perut lawan mereka dengan kaki belakang yang kuat.^[86]

Kerosakan serius jarang berlaku, kerana pergaduhan biasanya tidak lama, dengan yang kalah melarikan diri dengan lebih sedikit daripada calar beberapa untuk muka dan telinga. Walau bagaimanapun, pergaduhan untuk hak-hak mengawan biasanya lebih teruk dan kecederaan mungkin termasuk luka tusukan yang mendalam dan luka. Biasanya, kecederaan serius daripada pertempuran adalah terbatas kepada jangkitan calar dan gigitan, walaupun ini kadang-kadang boleh membunuh kucing jika tidak dirawat. Di samping itu, gigitan boleh menjadi laluan utama penghantaran virus imunodefisiensi kucing.^[87] Kucing jantan yang aktif secara seksual biasanya terlibat dalam banyak pergaduhan semasa hidup mereka, dan sering telah nyata tercedera mukanya dengan parut yang jelas dan luka di telinga dan hidung mereka.^[88]

Kucing memburu mangsa kecil, terutamanya burung dan tikus,^[89] dan sering digunakan sebagai satu bentuk kawalan perosak.^[90][91] Kucing domestik ialah pemangsa utama hidupan liar di Amerika Syarikat, membunuh anggaran 1.4 ke 3.7 bilion ekor burung dan 6.9 ke 20.7 bilion mamalia setiap tahun.^[92][93] Sebahagian besar daripada pemangsa di Amerika Syarikat terdiri daripada 80 juta kucing liar dan sesat. Langkah-langkah berkesan untuk mengurangkan populasi ini adalah sukar dan mendapat tentangan daripada peminat kucing mesyuarat.^[92][93] Dalam kes bebas antara haiwan peliharaan, melengkapkan kucing dengan loceng dan tidak membiarkan mereka keluar pada waktu malam akan mengurangkan pemangsa hidupan liar.^[89]

Kucing liar dan kucing rumah cenderung untuk mengambil banyak makanan kecil dalam satu hari, walaupun kekerapan dan saiz makanan berbeza antara individu.^[67] Kucing menggunakan dua strategi memburu, menghendap mangsa secara aktif, atau menunggu dalam serangan hendap sehingga haiwan datang cukup dekat untuk ditangkap. Walaupun ia tidak pasti, strategi yang digunakan boleh bergantung kepada spesies mangsa di kawasan itu, dengan kucing menunggu di dalam lubang di luar serangan hendap, tetapi cenderung mengejar burung secara aktif.^[94]:153

Mungkin elemen yang paling terkenal tingkah laku memburu kucing, yang disalah faham oleh pemilik kucing kerana ia kelihatan seperti penyeksaan, ialah kucing sering muncul untuk "bermain" dengan mangsa dengan melepaskannya selepas tangkap. Kelakuan ini adalah disebabkan oleh naluri penting untuk memastikan bahawa mangsa yang cukup lemah untuk dibunuh tanpa membahayakan kucing.^[95] Kelakuan ini disebut dalam perumpamaan "permainan kucing dan tikus" atau hanya "kucing dan tikus".

Satu lagi elemen yang kurang difahami tingkah laku kucing memburu ialah pemberian mangsa kepada penjaga manusia. Etologis Paul Leyhausen mencadangkan bahawa kucing memasukkan manusia ke dalam kumpulan sosial mereka dan berkongsi berlebihan dengan orang lain dalam kumpulan mengikut hierarki penguasaan, di mana manusia bertindak balas kepada seolah-olah mereka berada di bahagian atas atau berdekatannya dalam hieraki.^[96] Ahli antropologi dan zoologi Desmond Morris, dalam buku 1986 beliau, Catwatching, mencadangkan bahawa apabila kucing membawa tikus rumah atau burung, mereka cuba untuk mengajar manusia mereka untuk memburu, atau cuba untuk membantu manusia mereka seolah-olah memberi makan kepada "kucing tua atau anak kucing yang tidak cekap".^[97][98] Hipotesis Morris tidak konsisten dengan fakta bahawa kucing jantan juga membawa mangsa ke rumah, walaupun jantan tidak mempunyai penglibatan dalam penjagaan anak-anak kucing.^[94]:153

Kucing domestik memilih makanan berdasarkan kepada suhu, bau dan tekstur; mereka tidak suka makanan sejuk dan bertindak balas paling kuat kepada makanan lembap kaya dengan asid amino, yang serupa dengan daging.^[99][67] Kucing boleh menolak rasa baharu (tindak balas yang dipanggil neofobia) dan belajar dengan cepat untuk mengelakkan makanan yang telah dirasainya sebagai tidak menyenangkan pada masa lalu.^[67] Mereka juga boleh mengelakkan makanan bergula dan susu. Kebanyakan kucing dewasa tidak toleran laktosa; gula dalam susu tidak mudah dicerna dan boleh menyebabkan najis lembut atau cirit-birit.^[67][100] Mereka juga boleh membangunkan tabiat makan yang ganjil. Sesetengah kucing suka makan atau mengunyah pada perkara-perkara lain, biasanya bulu, tetapi juga plastik, kabel, kertas, tali, kerajang aluminium, atau arang batu. Keadaan ini, yakni pika, boleh mengancam kesihatan mereka, bergantung kepada jumlah dan keracunan bahan dimakan.^[101][102]

Walaupun kucing biasanya menjadi mangsa kepada haiwan kurang daripada separuh saiz mereka, kucing liar di Australia telah dirakamkan membunuh seorang pademelon dewasa yang mempunyai berat badan yang hampir sama dengan berat badan kucing iaitu sekitar 4 kg (8.8 lb).^[103]

Oleh sebab kucing tidak mempunyai bibir^[104] untuk mewujudkan sedutan, mereka menggunakan kaedah memukul dengan lidah untuk menyedut cecair ke dalam mulut mereka. Memukul pada kadar empat kali sesaat, kucing menyentuh hujung lidahnya ke permukaan air, dan dengan cepat menarik balik lidah lalu menarik air ke atas.^[105]

Kucing domestik, terutama anak kucing, terkenal dengan cinta akan bermain. Tingkah laku ini meniru pemburuan dan penting dalam membantu anak-anak belajar untuk mengejar, menangkap, dan membunuh mangsa.^[106] Kucing juga terlibat dalam pertempuran bermain, dengan satu sama lain dan dengan manusia. Tingkah laku ini mungkin satu cara untuk kucing untuk mengamalkan kemahiran yang diperlukan untuk pertempuran sebenar, dan mungkin juga mengurangkan rasa takut mereka dengan perkara yang berkait dengan melancarkan serangan ke atas haiwan lain.^[107]

Disebabkan persamaan rapat antara bermain dan memburu, kucing lebih suka untuk bermain dengan objek yang menyerupai mangsa, seperti mainan kecil berbulu yang bergerak dengan pantas, tetapi hilang minat dengan cepat. Mereka menjadi terbiasa dalam mainan yang telah dimainkan sebelum ini.^[108] Kucing juga cenderung untuk bermain dengan mainan dengan lebih kerap apabila mereka lapar.^[109] Tali sering digunakan sebagai mainan, tetapi jika ia dimakan, ia boleh terperangkap di pangkal lidah kucing dan kemudian bergerak ke dalam usus, dan merupakan kecemasan perubatan yang boleh menyebabkan penyakit yang serius, bahkan membawa maut.^[110] Disebabkan risiko yang ditimbulkan oleh kucing makan tali, ia kadang-kadang digantikan dengan titik penunjuk laser, yang boleh dikejar kucing.^[111] Terdapat beberapa isu-isu penting yang berkaitan dengan menggunakan laser dengan kucing; pertama, laser boleh menyebabkan buta pada kucing, walaupun laser yang dijual dikatakan "selamat untuk mata,"^[112] sebenarnya memiliki memiliki kuasa yang lebih tinggi daripada yang diisytiharkan dan boleh menyebabkan kerosakan kepada mata.^[113] Di samping itu, kucing yang difikirkan titik laser sebagai mangsa, tetapi akan kecewa kerana tidak dapat menangkapnya.^[114]

Kucing betina adalah bermusim poliestrus, yang bermakna mereka mungkin mempunyai banyak tempoh haba sepanjang tahun, musim bermula pada musim bunga dan berakhir pada musim gugur lewat. Tempoh haba berlaku kira-kira setiap dua minggu dan berlangsung kira-kira 4 hingga 7 hari.^[115] Pelbagai kucing jantan akan tertarik kepada betina pada musim panas. Jantan akan berjuang demi kucing betina, dan kucing yang menang berhak untuk mengawan. Pada mulanya, kucing betina itu menolak kucing itu, tetapi akhirnya kucing betina membolehkan kucing jantan itu untuk mengawan. Kucing betina membunyikan pekikan yang kuat sebagai lelaki menarik keluar zakarnya dari faraj betina kerana zakar kucing jantan mempunyai kira-kira 120-150 duri zakar yang menghala ke belakang, setiap satu kira-kira 1 mm panjang; ketika pengeluaran zakar, duri merobek dinding faraj wanita, yang merupakan pencetus pengovulan. Perkara ini juga berlaku untuk membersihkan faraj dari sperma lain dalam konteks mengawanyang kedua (atau lebih), sekali gus memberi kemudian jantan peluang yang lebih besar untuk hamil.^[116]

Selepas mengawan, betina mencuci vulvanya dengan teliti. Jika seorang jantan cuba untuk mengawan dengan dia pada ketika ini, kucing itu akan melawan. Selepas kira-kira 20 hingga 30 minit, apabila kucing betina selesai dandanan, kitaran akan berulang.^[115]

Oleh sebab pengovulan tidak sentiasa dicetuskan oleh pengawanan tunggal, kucing betina tidak boleh menjadi bunting oleh kucing jantan pertama yang dikawan mereka.^[117] Tambahan pula, kucing adalah 'superfecund'; iaitu betina boleh mengawan dengan lebih daripada satu jantan apabila ia berahi, menyebabkan anak kucing yang berlainan dalam satu kelompok boleh mempunyai bapa yang berlainan.

Pada 124 jam selepas persenyawaan, morula terbuntuk. Pada 148 jam, blastosista awal membentuk. Pada 10-12 hari, penempelan berlaku.^[118][119]

Tempoh matang untuk kucing adalah antara 64 dan 67 hari, dengan purata 66 hari.^[120] Saiz kumpulan biasanya tiga hingga lima anak kucing, dengan kelompok pertama biasanya lebih kecil daripada kelompok berikutnya. Anak-anak kucing bercerai susu antara usia enam dan tujuh minggu, dan kucing biasanya mencapai kematangan seksual pada 5-10 bulan (betina) dan 5-7 bulan (jantan), walaupun berbeza-beza bergantung kepada baka.^[115] Kucing betina boleh lahir dua atau tiga kali setahun, jadi boleh menghasilkan sehingga 150 anak kucing dalam jangka pembiakan mereka sekitar sepuluh tahun.^[115]

Kucing bersedia untuk pergi ke rumah baharu pada kira-kira usia 12 minggu,^[121] apabila mereka bersedia untuk meninggalkan ibu mereka. Mereka boleh dijalankan pembedahan steril (disembur atau dikembiri) seawal 7 minggu untuk menghadkan pembiakan yang tidak diingini.^[122] Pembedahan ini juga menghalang tingkah laku yang berkaitan dengan seks yang tidak diingini, seperti pencerobohan, penandaan wilayah (semburan air kencing) oleh kucing jantan dan memanggil kucing betina. Secara tradisinya, pembedahan ini dilakukan ketika usia kira-kira enam hingga sembilan bulan, tetapi ia semakin dilakukan sebelum baligh, pada kira-kira tiga hingga enam bulan.^[123] Di Amerika Syarikat, kira-kira 80% daripada kucing isi rumah dimandulkan.^[124]

Kucing ialah spesies kosmopolitan dan terdapat di banyak negara dunia.^[24] Ahli genetik Stephen James O'Brien, Institut Kanser Kebangsaan di Frederick, Maryland, menerangkan tentang cara kucing berjaya telah dari segi evolusi dengan berkata, "kucing ialah salah satu makhluk yang paling berkarisma evolusi. Mereka boleh tinggal di gunung-gunung tertinggi dan di kawasan gurun panas."^[125] Mereka amat mudah menyesuaikan diri dan kini hadir di semua benua kecuali Antartika, dan 118 daripada 131 kumpulan utama pulau - walaupun di pulau-pulau terpencil seperti Kepulauan Kerguelen.^[126][127]

Kucing liar boleh hidup dalam hutan, padang rumput, tundra, kawasan pantai, tanah pertanian, tanah belukar, kawasan bandar, dan tanah lembap.^[128] Habitat mereka juga termasuk pulau-pulau lautan kecil yang tidak mempunyai penduduk manusia.^[129] Di samping itu, saudara-mara dengan kucing domestik, liar Afrika (Felis silvestris lybica) dan kucing pasir Arab (Felis margarita) kedua-duanya mendiami persekitaran padang pasir,^[14] dan kucing domestik masih menunjukkan penyesuaian dan tingkah laku yang sama.^[17] Keupayaan kucing untuk berkembang maju dalam hampir mana-mana habitat daratan telah membawa kepada penetapan sebagai salah satu spesies invasif paling teruk di dunia.^[130]

Oleh sebab kucing domestik sedikit berbeza daripada kucing liar, mereka boleh membiak sesama mereka. Penghibridan ini menimbulkan bahaya kepada sifat tersendiri genetik beberapa populasi kucing liar, terutamanya di Scotland dan Hungary dan mungkin juga Semenanjung Iberia.^[131]

Kucing liar ialah kucing domestik yang dilahirkan di dalam mahupun telah kembali kepada keadaan liar. Mereka tidak biasa dengan dan berhati-hati dengan manusia dan berkeliaran bebas di kawasan bandar dan luar bandar.^[132] Bilangan kucing liar tidak diketahui, tetapi anggaran lingkungan penduduk liar AS ialah 25-60 juta ekor.^[132] Kucing liar boleh hidup bersendirian, tetapi kebanyakan terdapat dalam koloni besar, yang menduduki wilayah tertentu dan biasanya dikaitkan dengan sumber makanan.^[133] Koloni kucing liar yang terkenal ditemui di Rom sekitar Colosseum dan Forum Romanum, dengan kucing di beberapa laman-laman diberi makan dan diberi rawatan perubatan oleh sukarelawan.^[134]

Sikap orang ramai terhadap kucing liar berbeza, yang terdiri daripada melihat mereka sebagai haiwan kesayangan percuma meluas sehingga menganggap mereka sebagai haiwan perosak.^[135] Satu pendekatan yang sama untuk mengurangkan populasi kucing liar diistilahkan sebagai 'tangkap, mandul, pulang'; kucing ditangkap, dikembiri, diberi imunisasi terhadap penyakit anjing gila dan virus leukemia kucing, dan kemudian dibebaskan. Sebelum melepaskan mereka kembali ke dalam koloni liar mereka, doktor haiwan yang merawat sering memotong hujung dan satu telinga untuk menandakannya sebagai dimandulkan dan disuntik, kerana kucing ini mungkin ditangkap lagi. Sukarelawan terus untuk memberi makan dan memberi rawatan kepada kucing ini sepanjang hayat mereka. Dengan sokongan ini, jangka hayat mereka meningkat, dan tingkah laku dan masalah pencemaran yang disebabkan oleh persaingan untuk makanan dikurangkan.^[133]

Setakat ini, data saintifik tidak mencukupi untuk menilai kesan kucing pemangsaan terhadap populasi mangsa. Walaupun cukup makan, kucing domestik boleh memburu dan membunuh, terutamanya menangkap mamalia kecil, tetapi juga burung, amfibia, reptilia, ikan dan invertebrata.^[89][136] Pemburuan oleh kucing domestik boleh menyumbang kepada penurunan dalam bilangan burung di kawasan bandar, walaupun kepentingan kesan ini masih memiliki kontroversi.^[137] Dalam persekitaran liar, pengenalan kucing liar semasa penempatan manusia boleh mengancam spesies kepupusan.^[129] Dalam banyak kes, mengawal atau menghapuskan populasi kucing bukan asli boleh menghasilkan pemulihan yang cepat pada haiwan asli.^[138] Walau bagaimanapun, peranan ekologi kucing diperkenalkan boleh menjadi lebih rumit. Sebagai contoh, kucing boleh mengawal bilangan tikus, yang juga mangsa pada telur burung dan muda, jadi penduduk kucing boleh melindungi spesies burung terancam dengan menyekat mesopemangsa.^[139]

Di daratan terpencil, seperti Australasia, sering tiada penduduk asli, pemangsa sederhana berkaki empat yang lain (termasuk spesis kucing lain); ini cenderung untuk memburukkan lagi kesan kucing liar pada haiwan asli kecil.^[140] Spesies asli seperti kakapo New Zealand dan bettong Australia, sebagai contoh, cenderung untuk menjadi lebih terancam dan bertingkah laku "naif", apabila berhadapan dengan pemangsa oleh kucing.^[141] Kucing liar mempunyai kesan yang besar kepada spesies asli dan telah memainkan peranan utama dalam ancaman dan kepupusan banyak spesies haiwan.^[142]

Walaupun di tempat-tempat yang mempunyai populasi kucing purba yang banyak, seperti Eropah Barat, kucing kelihatan semakin meningkat dalam jumlahnya dan bebas daripada keupayaan membawa persekitaran mereka (seperti nombor pemangsa ada).^[143][144] Ini boleh dijelaskan, sekurang-kurangnya sebahagian, melalui makanan yang banyak, sumber-sumber termasuk makan oleh pemilik haiwan peliharaan dan memerangkap. Sebagai contoh, kajian di Britain menunjukkan bahawa sebahagian besar kucing memburu hanya secara "berekreasi",^[144] dan di Selatan Sweden, di mana penyelidikan pada tahun 1982 mendapati bahawa kepadatan penduduk kucing setinggi 2,000 per kilometer persegi (5,200 per batu persegi).^[143]

Kucing domestik ialah pemangsa yang besar terhadap burung. Penilaian UK menunjukkan mereka boleh bertanggungjawab untuk anggaran kematian 64,800,000 ekor burung setiap tahun.^[89] Spesis tertentu kelihatan lebih terdedah daripada yang lain; sebagai contoh, 30% kematian burung gereja rumah dikaitkan dengan kucing domestik.^[145] Dalam pemulihan spesis burung robin, Erithacus rubecula dan dunnock, Prunella modularis, 31% kematian ialah hasil kucing pemangsa.^[146] Kehadiran karnivor yang lebih besar seperti koyote yang menjadi mangsa kepada kucing dan pemangsa kecil yang lain mengurangkan kesan pemangsaan oleh kucing dan pemangsa kecil lain seperti oposum dan rakun di nombor burung dan pelbagai.^[147] Cadangan bahawa populasi kucing akan meningkat apabila bilangan pemangsa atasan menurun dipanggil hipotesis pelepasan mesopemangsa. Walau bagaimanapun, kajian baharu menunjukkan kucing ialah ancaman yang lebih besar dari yang difikirkan dan kucing liar membunuh beberapa bilion ekor burung setiap tahun di Amerika Syarikat.^[148]

Di pulau-pulau, burung boleh menyumbang sebanyak 60% diet kucing.^[149] Dalam hampir semua kes, bagaimanapun, kucing tidak boleh dikenal pasti sebagai punca utama untuk mengurangkan bilangan burung pulau, dan dalam keadaan tertentu, pembasmian kucing telah menyebabkan kesan pelepasan mesopemangsa;^[150] apabila penindasan karnivor atasan mewujudkan banyak pemangsa yang lebih kecil yang menyebabkan penurunan berat mangsa mereka yang dikongsi bersama. Kucing domestik, bagaimanapun, yang dikenali sebagai faktor yang menyumbang kepada ancaman banyak spesies, faktor yang akhirnya membawa, dalam beberapa kes, sehingga pupus. piopio Pulau Selatan, burung kereta api pulau Chantham,^[146] merganser Pulau Auckland,^[151] dan petrel menyelam ^[152] bersama beberapa daripada senarai yang panjang, dengan kes yang paling melampau, apabila spesies burung tidak boleh terbang, burung wren Pulau Stephens, pupus hanya beberapa tahun selepas penemuan.^[153][154]

Kerentanan evolusi banyak burung pulau sudah pasti kerana ketiadaan pemangsa tanah besar, pesaing, penyakit, dan parasit, di samping menurunkan kadar pembiakan dan tempoh pengeraman dilanjutkan.^[155] Kehilangan keupayaan penerbangan, atau perencatan keupayaan terbang juga ciri-ciri banyak burung endemik pulau.^[156] Aspek-aspek biologi telah meningkat pendedahan kepada kepupusan akibat spesies yang diperkenalkan, seperti kucing domestik.^[157] Sama-sama, sifat-sifat tingkah laku yang ditunjukkan oleh spesies burung pulau, seperti "kejahilan pemangsa"^[158] dan tanah yang bersarang,^[155] juga menyumbang kepada masalah ini.

Kucing ialah haiwan peliharaan yang biasa di Eropah dan Amerika Utara, dan jumlah penduduk mereka di seluruh dunia melebihi 500 juta.^[159] Walaupun kepercayaan penjagaan kucing ini telah dikaitkan dengan wanita,^[160] laporan Gallup pada 2007 melaporkan bahawa lelaki dan wanita di Amerika Syarikat adalah sama mungkin untuk memiliki kucing.^[161]

Selain disimpan sebagai haiwan kesayangan, kucing juga digunakan dalam industri bulu ^[162] dan kulit antarabangsa untuk membuat baju-baju, topi, selimut dan mainan disumbat; dan kasut, sarung tangan dan alat muzik masing-masing ^[163][164] (kira-kira 24 kucing diperlukan untuk membuat kot bulu kucing).^[165] Penggunaan ini kini telah diharamkan di Amerika Syarikat, Australia, dan Kesatuan Eropah.^[166] Kulit bulu kucing telah digunakan untuk tujuan karut sebagai sebahagian amalan ilmu sihir,^[167] dan masih dibuat ke dalam selimut di Switzerland sebagai ubat yang dipercayai dapat membantu sakit sendi. ^[168] Dalam tradisi intelektual Barat, idea kucing sebagai objek seharian telah berkhidmat untuk menggambarkan masalah mekanik kuantum dalam eksperimen pemikiran kucing Schrödinger.

Beberapa percubaan untuk membina bancian kucing telah dibuat selama ini, kedua-duanya melalui persatuan atau pertubuhan kebangsaan dan antarabangsa dan di Internet, tetapi tugas sebegini tidak mudah untuk dicapai. Anggaran umum untuk penduduk global kucing domestik berkisar secara meluas dari mana-mana antara 200 juta ke 600 juta ekor.^{[169][170][171][172][173][174]}

Walaupun daging kucing sebahagian besarnya dilarang di kebanyakan negara barat, kucing dibunuh untuk dimakan di seluruh dunia. Negara-negara di mana penduduknya memakan kucing termasuk Korea,^[175] China,^[176] Vietnam (walaupun ia merupakan satu perbuatan yang menyalahi undang-undang di sana),^[177] Switzerland,^[178] Peru,^[179] Cameroon,^[180] dan Australia.^[181] Kucing dimakan di Jepun sehingga abad ke-19,^[182] dan kucing secara sejarah telah dimakan semasa kebuluran atau peperangan di kebanyakan negara, termasuk Perancis, Sepanyol, dan Itali.^[183][184] Aktiviti membunuh kucing untuk dimakan telah diharamkan di sebahagian Amerika Syarikat di bawah Akta Larangan Perdagangan Daging Kucing dan Anjing Amerika 2018, dan ia menyalahi undang-undang di Australia Selatan.^[185]

Pertunjukan kucing adalah acara yang diadili melalui persaingan antara pemilik kucing untuk memenangi gelaran dalam pelbagai organisasi pendaftaran kucing dengan menyertakan kucing mereka untuk dinilai berdasarkan standard baka.^[186][187] Kedua-dua kucing pedigri dan peneman (atau moggy) diterima dalam pertunjukan, walaupun peraturannya berbeza dari organisasi ke organisasi. Kucing dibandingkan dari segi standard baka,^[188] dan pemilik yang dinilai paling rapat dengannya dianugerahkan hadiah. Kucing moggy dinilai berdasarkan kelakuan (temperamen) mereka. Selalunya, pada akhir tahun, semua mata yang terakru di pelbagai pertunjukan ditambah dan lebih banyak gelaran nasional dan serantau dianugerahkan.

Abu Qatadah berkata bahawa Nabi Muhammad SAW pernah bersabda, "Kucing itu tiada najis. Ia binatang yang suka berkeliling di rumah (binatang perumahan)," [Hadis Riwayat At-Tirmidzi, An-Nasa'i, Abu Dawud, dan Ibnu Majah].

Diriwayatkan dan Ali bin Al-Hasan, dan Anas yang menceritakan bahawa Nabi Muhammad SAW pergi ke Bathhan suatu daerah di Madinah. Lalu, baginda bersabda, "Ya Anas, tuangkan air wudhuk untukku ke dalam bejana." Lalu, Anas menuangkan air. Ketika sudah selesai, Nabi menuju ke bejana. Namun, seekor kucing datang dan menjilati bejana. Melihat itu, Nabi berhenti sehinggalah kucing tersebut berhenti minum lalu (baginda) berwudhuk. Nabi ditanya mengenai kejadian tersebut, beliau menjawab, "Ya Anas, kucing termasuk perhiasan rumah tangga, ia tidak dikotori sesuatu, bahkan tidak ada najis."

Diriwayatkan dari Dawud bin Shalih At-Tammar dan ibunya yang menerangkan bahawa hambanya memberikan Aisyah semangkuk bubur. Namun, ketika ia sampai di rumah Aisyah, tenyata Aisyah sedang solat. Lalu, ia memberikan isyarat untuk menaruhnya. Sayangnya, setelah Aisyah menyelesaikan solat, ia lupa pada buburnya. Datanglah seekor kucing, lalu memakan sedikit bubur tersebut. Ketika ia melihat bubur tersebut dimakan kucing, 'Aisyah RA lalu membersihkan bahagian yang disentuh kucing, dan Aisyah memakannya. Rasulullah SAW bersabda, "Ia tidak najis. Ia binatang yang berkeliling." Aisyah pernah melihat Rasulullah SAW berwudhuk dari sisa jilatan kucing, [Hadis Riwayat Al-Baihaqi, Abd Al-Razzaq, dan Al-Daruquthni].

Hadis ini diriwayatkan daripada Malik, Ahmad, dan Imam Hadis yang lain. Oleh kerana itu, kucing ialah binatang, yang mana, peluh, bekas sisa jilatannya adalah suci.

Nabi Muhammad SAW juga pernah memberi gelaran kepada Abd al-Rahman ibn Sakhr Al-Azdi sebagai "Abu Hurairah" yang beerti "Bapa anak-anak kucing" kerana sikapnya yang sangat menyayangi kucing.

Manakala menurut periwayatan Hadis Nabi didalam Sahih Bukhari Jilid 3, Buku 40, Nombor 552, menerangkan cerita seorang wanita yang telah terkena cakaran oleh seekor kucing dan bagi menghukum kucing itu, wanita tersebut telah bertindak mengurung kucing dalam sangkar penjara dan tidak memberikan kucing tersebut makanan atau minuman. Maka wanita itu dibalas/dihukum oleh Allah dengan buruk atas perbuatan wanita itu.

• 
  Kucing belang jingga.
• 
  Kucing belang perang.
• 
  Kucing belang perang yang cerah.
• 
  Gambar dekat muka kucing belang perang.
• 
  Muka seekor kucing kaliko yang warnanya terbahagi secara simetri.
• 
  Kucing bersantai di halaman rumah.
• 
  Kucing Hutan Norwegian menoleh ke kanan.
• 
  Gambar kucing estetik.
• 
  Renungan seekor kucing.
• 
  Kucing dengan reaksi minta simpati.
• 
  Kucing tidur nyenyak.
• 
  Gambar kucing separuh muka.
• 
  Kucing tembam.
• 
  Kucing dengan mata bulat.
• 
  Kucing menjilat kaki depannya.
• 
  Kucing bersantai di atas meja beranda empunya.
• 
  Dua ekor kucing kembar di lorong belakang.
• 
  Kucing Birman membuang pandangan.
• 
  Kucing yang mesra dipanggil "Oyen".
• 
  Kucing dengan reaksi terkejut memandang ke arah kanan.

• 
  Balang dengan pemegang bergelung dan lukisan kucing, Chimú c. 1100-1400. Muzium Brooklyn
• 
  Patung gangsa seekor kucing dan anak kucing Mesir Purba.
• 
  Figura kucing oleh kilang porselin Meissen., Saxony c. 1800. Muzium Brooklyn
• 
  Kucing dari Unai no tomo oleh Shimizu Seifu. Japan, 1891-1923. Brooklyn Museum
• 
  Pair of Cat Bookends dihasilkan oleh Chase Brass & Copper Co., USA c. 1930-1935. Muzium Brooklyn
• 
  Ilustrasi kucing oleh seniman Jerman, Fedor Flinzer, dipanggil sebagai Raphael of Cats.

• Muezza (kucing peliharaan Nabi Muhammad SAW)
• Felidae
• The Cat Fanciers' Association
• Pets Tips (Cats)

Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Kucing

• Takrifan kamus kitty di Wikikamus
• Data berkenaan Cat di Wikispesies
• Media berkenaan Cat di Wikimedia Commons
• Kucing di Wikibuku
• Petikan kata berkenaan Kucing di Wikiquote
• "Cat, Domestic, The" . Encyclopedia Americana. 1920.
• Imej Berpeleraian Tinggi Otak Kucing
• Biodiversity Heritage Library bibliography untuk Felis catus
• Catpert. The Cat Expert Diarkibkan 2008-12-11 di Wayback Machine – Rencana kucing
• Kucing Meong
• Cat Directory
• Lihat genom kucing di Ensembl