roman

• Roman

From Roman.

• enPR: rōmən, IPA^(key): /ˈɹəʊmən/
• Rhymes: -əʊmən
• Homophones: roamin' (some accents), Roman
• Hyphenation: ro‧man

roman (not comparable)

1. (of type, typography) Upright, as opposed to italic.

   Antonyms: italic, italicised, italicized, oblique, slanted, sloped

   • 2021, Claire Cock-Starkey, Hyphens & Hashtags, Bodleian Library, page 48:

     In some early printed Bibles quoted text is indicated by changing the font from roman to italic.

2. (of text, typography, computing) Of or related to the Latin alphabet or roman numerals.

   Coordinate terms: Arabic, arabic

• roman font

roman (uncountable)

1. (typography) One of the main three types used for the Latin alphabet (the others being italics and blackletter), in which the ascenders are mostly straight.
2. (dated, uncommon, chiefly American typesetting) Ellipsis of roman numeral.

   Coordinate term: arabic

3. (archaic) A novel.
   • 1986 December 21, Michael Bronski, “Buddy Stories Your Brother Never Told You”, in Gay Community News, volume 14, number 23, page 7:

     What raises One Last Waltz far above the usual family roman is not just the gimmick of the ancient fable in modern clothes […] but Mordden's language and his sheer joy at telling a story.

   • 2014, "Novel and Romance: Etymologies". Heyworth, Gregory; Logan, Peter Melville (ed.). Encyclopedia of the Novel, Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell, p. 942. →ISBN

     Samuel Johnson, writing in his Dictionary of the English Language (1755), [defined] "novel [as] a small tale, generally of love." To modern sensibilities, Johnson's novel resembles more closely the novella in dimension and the romance in substance. [...] [T]he term romance, or roman, once interchangeable with novel in English, retains the meaning of novel in Germany, France, Russia, and most of Europe, while in the anglophone world it has been demoted to frivolity.

• Times New Roman (proprietary)

Roman type on Wikipedia.Wikipedia

• roman à tiroirs

• Armon, Manor, Maron, Moran, Narom, Nor Am, Nor-Am, NorAm, Norma, manor, moran, morna, norma

Borrowed from Russian рома́н (román), ultimately from French roman.

• Audio:

  (file)

roman (definite accusative romanı, plural romanlar)

1. A novel.

Declension of roman
	singular	plural
nominative	roman	romanlar
definite accusative	romanı	romanları
dative	romana	romanlara
locative	romanda	romanlarda
ablative	romandan	romanlardan
definite genitive	romanın	romanların

Possessive forms of roman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	romanım	romanlarım
sənin (“your”)	romanın	romanların
onun (“his/her/its”)	romanı	romanları
bizim (“our”)	romanımız	romanlarımız
sizin (“your”)	romanınız	romanlarınız
onların (“their”)	romanı or romanları	romanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	romanımı	romanlarımı
sənin (“your”)	romanını	romanlarını
onun (“his/her/its”)	romanını	romanlarını
bizim (“our”)	romanımızı	romanlarımızı
sizin (“your”)	romanınızı	romanlarınızı
onların (“their”)	romanını or romanlarını	romanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	romanıma	romanlarıma
sənin (“your”)	romanına	romanlarına
onun (“his/her/its”)	romanına	romanlarına
bizim (“our”)	romanımıza	romanlarımıza
sizin (“your”)	romanınıza	romanlarınıza
onların (“their”)	romanına or romanlarına	romanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	romanımda	romanlarımda
sənin (“your”)	romanında	romanlarında
onun (“his/her/its”)	romanında	romanlarında
bizim (“our”)	romanımızda	romanlarımızda
sizin (“your”)	romanınızda	romanlarınızda
onların (“their”)	romanında or romanlarında	romanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	romanımdan	romanlarımdan
sənin (“your”)	romanından	romanlarından
onun (“his/her/its”)	romanından	romanlarından
bizim (“our”)	romanımızdan	romanlarımızdan
sizin (“your”)	romanınızdan	romanlarınızdan
onların (“their”)	romanından or romanlarından	romanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	romanımın	romanlarımın
sənin (“your”)	romanının	romanlarının
onun (“his/her/its”)	romanının	romanlarının
bizim (“our”)	romanımızın	romanlarımızın
sizin (“your”)	romanınızın	romanlarınızın
onların (“their”)	romanının or romanlarının	romanlarının

• IPA^(key): (Central) [ruˈman]
• IPA^(key): (Balearic, Valencia) [roˈman]

roman

1. inflection of romandre:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

roman (accusative [please provide], plural [please provide])

1. A novel, epic
2. The Romanian language.

   Synonyms: rоmen, rumın

roman c (singular definite romanen, plural indefinite romaner)

1. A novel (work of fiction).

• “roman” in Den Danske Ordbog

Borrowed from French roman.

• IPA^(key): /roːˈmɑn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ro‧man

roman m (plural romans, diminutive romannetje n)

1. a novel (work of fiction)

• Afrikaans: roman
• → Malay: roman
  • Indonesian: roman

• “roman” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]

• IPA^(key): /ʁɔ.mɑ̃/

• Audio:

  (file)

• Homophone: romans

Borrowed from Latin romanus^[1]or derived from the French noun below,^[2] itself from Old French romanz (“common language”).

roman (feminine romane, masculine plural romans, feminine plural romanes)

1. (linguistics) Romance
2. (art) romanesque

• langue romane

Inherited from Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus, from Latin rōmānus.^[3] The meaning “common language” changed into “book in common language” and then into “adventure novel”.^[1] See also romance, of the same ultimate origin but borrowed through Spanish.

roman m (plural romans)

1. a novel (work of fiction)
2. (colloquial) a very long text. (see pavé)

   Il nous écrit encore un roman.

   He's writing us a novel again.

• “roman” in Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877.
• “roman”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.

roman

1. Roman

From Malay roman, from Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus < rōmānus.

• IPA^(key): /ˈro.man/
• Rhymes: -man, -an, -n
• Hyphenation: ro‧man

roman (plural roman-roman, first-person possessive romanku, second-person possessive romanmu, third-person possessive romannya)

1. (literature) novel: a work of prose fiction, longer than a novella.

   Synonym: novel

2. (colloquial) apocopic form of romansa (“love story”)
3. chaff of rice
4. Romance language
5. exeternal appearance

• “roman” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

roman

1. Rōmaji transcription of ロマン

From Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus < rōmānus.

• IPA^(key): /ˈro.man/
• Hyphenation: ro‧man

roman (plural roman-roman, informal 1st possessive romanku, 2nd possessive romanmu, 3rd possessive romannya)

1. (obsolete) a novel, story written in long prose

   Synonym: novel

• Indonesian: roman

• “roman” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.

From French roman.

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romaner, definite plural romanene)

1. A novel (work of fiction).

• “roman” in The Bokmål Dictionary.

From French roman.

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romanar, definite plural romanane)

1. A novel (work of fiction).

• krimroman

• “roman” in The Nynorsk Dictionary.

• IPA^(key): /roˈman/

Borrowed from French roman (“novel, epic”), from Old French romanz.

roman n (plural romane)

1. novel, epic (work of fiction)

Borrowed from French roman (“a medieval romance”).

roman n (plural romane)

1. Medieval romance

Borrowed from Latin rōmānus. Doublet of român (“Romanian”) and rumân, which was inherited. By surface analysis, Roma +‎ -an.

roman m or n (feminine singular romană, masculine plural romani, feminine and neuter plural romane)

1. Roman

roman m (plural romani, feminine equivalent romană)

1. Roman

From French roman.

• IPA^(key): /rǒmaːn/
• Hyphenation: ro‧man

ròmān m (Cyrillic spelling ро̀ма̄н)

1. A novel (work of fiction).

• “roman”, in Hrvatski jezični portal (in Serbo-Croatian), 2006–2024

• IPA^(key): /rɔmáːn/

romȃn m inan

1. A novel (work of fiction).

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.

Masculine inan., hard o-stem
nom. sing.	román
gen. sing.	romána
	singular	dual	plural
nominative (imenovȃlnik)	román	romána	románi
genitive (rodȋlnik)	romána	románov	románov
dative (dajȃlnik)	románu	románoma	románom
accusative (tožȋlnik)	román	romána	románe
locative (mẹ̑stnik)	románu	románih	románih
instrumental (orọ̑dnik)	románom	románoma	románi

From Old Swedish romaner, from French roman. Related to romans (“romance”).

• Audio:

  (file)

roman c

1. A novel (longer work of fiction)

• kortroman (“novella, short novel”)
• novell (“short story”)
• romans
• romantik
• romantisk

• roman in Svensk ordbok (SO)
• roman in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• roman in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)

From Ottoman Turkish رومان, from French roman.

• IPA^(key): /ɾomɑn/

• Audio:

  (file)

roman (definite accusative romanı, plural romanlar)

1. A novel (work of fiction).

Inflection
Nominative	roman
Definite accusative	romanı
	Singular	Plural
Nominative	roman	romanlar
Definite accusative	romanı	romanları
Dative	romana	romanlara
Locative	romanda	romanlarda
Ablative	romandan	romanlardan
Genitive	romanın	romanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular romanım romanlarım 2nd singular romanın romanların 3rd singular romanı romanları 1st plural romanımız romanlarımız 2nd plural romanınız romanlarınız 3rd plural romanları romanları Definite accusative Singular Plural 1st singular romanımı romanlarımı 2nd singular romanını romanlarını 3rd singular romanını romanlarını 1st plural romanımızı romanlarımızı 2nd plural romanınızı romanlarınızı 3rd plural romanlarını romanlarını Dative Singular Plural 1st singular romanıma romanlarıma 2nd singular romanına romanlarına 3rd singular romanına romanlarına 1st plural romanımıza romanlarımıza 2nd plural romanınıza romanlarınıza 3rd plural romanlarına romanlarına Locative Singular Plural 1st singular romanımda romanlarımda 2nd singular romanında romanlarında 3rd singular romanında romanlarında 1st plural romanımızda romanlarımızda 2nd plural romanınızda romanlarınızda 3rd plural romanlarında romanlarında Ablative Singular Plural 1st singular romanımdan romanlarımdan 2nd singular romanından romanlarından 3rd singular romanından romanlarından 1st plural romanımızdan romanlarımızdan 2nd plural romanınızdan romanlarınızdan 3rd plural romanlarından romanlarından Genitive Singular Plural 1st singular romanımın romanlarımın 2nd singular romanının romanlarının 3rd singular romanının romanlarının 1st plural romanımızın romanlarımızın 2nd plural romanınızın romanlarınızın 3rd plural romanlarının romanlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular romanım romanlarım 2nd singular romansın romanlarsın 3rd singular roman romandır romanlar romanlardır 1st plural romanız romanlarız 2nd plural romansınız romanlarsınız 3rd plural romanlar romanlardır

• çizgi roman