poszczególny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po szczególe (by detail) +‎ -ny.[1] First attested in 1805.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.ʂt͡ʂɛˈɡul.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulnɘ
  • Syllabification: po‧szcze‧gól‧ny

Adjective

[edit]

poszczególny (not comparable, derived adverb poszczególnie)

  1. individual, particular; respective (each considered separately)
    Synonym: pojedynczy

Declension

[edit]

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), poszczególny is one of the most used words in Polish, appearing 45 times in scientific texts, 34 times in news, 58 times in essays, 6 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 144 times, making it the 405th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “poszczególny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
  2. ^ Stanisław Ursyn Niemcewicz (1805) Zbior praw y ukazow, tak w Pamiętnikach, jako i oddzielnie ogłoszonych : o prerogatywach szlachty, o wywodach szlacheckich, o wotowaniu i elekcyach, o powinnościach ziemskich, y dalszych innych do szlachty ściągających się (in Polish), page 258
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “poszczególny”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 413

Further reading

[edit]