kapotslaan

From kapot +‎ slaan.

• IPA^(key): /kaːˈpɔtˌslaːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ka‧pot‧slaan

kapotslaan

1. (transitive) to smash, to crush (break violently)

   Synonyms: stukslaan, verpletteren

   Hij zag de kwajongens het bushokje kapotslaan. ― He saw the rascals smashing the bus shelter.

2. (slang, transitive) to beat up, to beat to a pulp (give a severe beating)

   Synonyms: verrot slaan, tot moes slaan

   Als je me aanraakt komt mijn vader je helemaal kapotslaan. ― If you touch me, my father will come and beat you to a pulp.

3. (ergative) to break, to destroy (severely damage)

   Synonyms: stukslaan, stukmaken

   Het bootje is door de zware branding kapotgeslagen. ― The boat was broken by the heavy surf.