chapać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *xapati.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apat͡ɕ
  • Syllabification: cha‧pać

Verb

[edit]

chapać impf (perfective chapnąć or chapsnąć)

  1. (transitive, colloquial) to grasp something with teeth or a beak
  2. (transitive, colloquial) to eat something quickly
  3. (transitive, colloquial) to snatch, to snap at
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  4. (intransitive, Chełmno-Dobrzyń) to hit, to strike
    Synonym: uderzać

Conjugation

[edit]
Conjugation of chapać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chapać
present tense 1st chapię chapiemy
2nd chapiesz chapiecie
3rd chapie chapią
impersonal chapie się
past tense 1st chapałem,
-(e)m chapał
chapałam,
-(e)m chapała
chapałom,
-(e)m chapało
chapaliśmy,
-(e)śmy chapali
chapałyśmy,
-(e)śmy chapały
2nd chapałeś,
-(e)ś chapał
chapałaś,
-(e)ś chapała
chapałoś,
-(e)ś chapało
chapaliście,
-(e)ście chapali
chapałyście,
-(e)ście chapały
3rd chapał chapała chapało chapali chapały
impersonal chapano
future tense 1st będę chapał,
będę chapać
będę chapała,
będę chapać
będę chapało,
będę chapać
będziemy chapali,
będziemy chapać
będziemy chapały,
będziemy chapać
2nd będziesz chapał,
będziesz chapać
będziesz chapała,
będziesz chapać
będziesz chapało,
będziesz chapać
będziecie chapali,
będziecie chapać
będziecie chapały,
będziecie chapać
3rd będzie chapał,
będzie chapać
będzie chapała,
będzie chapać
będzie chapało,
będzie chapać
będą chapali,
będą chapać
będą chapały,
będą chapać
impersonal będzie chapać się
conditional 1st chapałbym,
bym chapał
chapałabym,
bym chapała
chapałobym,
bym chapało
chapalibyśmy,
byśmy chapali
chapałybyśmy,
byśmy chapały
2nd chapałbyś,
byś chapał
chapałabyś,
byś chapała
chapałobyś,
byś chapało
chapalibyście,
byście chapali
chapałybyście,
byście chapały
3rd chapałby,
by chapał
chapałaby,
by chapała
chapałoby,
by chapało
chapaliby,
by chapali
chapałyby,
by chapały
impersonal chapano by
imperative 1st niech chapię chapmy
2nd chap chapcie
3rd niech chapie niech chapią
active adjectival participle chapiący chapiąca chapiące chapiący chapiące
passive adjectival participle chapany chapana chapane chapani chapane
contemporary adverbial participle chapiąc
verbal noun chapanie

Derived terms

[edit]
verbs
[edit]
noun

Descendants

[edit]
  • Yiddish: כאַפּן (khapn)

Further reading

[edit]
  • chapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chapać in Polish dictionaries at PWN
  • Antoni Krasnowolski (1879) “chapać”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 300