aanwassen

Dutch

From Middle Dutch aenwassen. Equivalent to aan +‎ wassen.

aanwassen

(intransitive) to wax, to grow, to increase (to undergo growth)
(intransitive) to grow back, to regrow
(intransitive, with indirect object, obsolete) to befall, to happen to, to be acquired

Conjugation of aanwassen (strong class 7, separable)
infinitive	aanwassen
past singular	wies aan
past participle	aangewassen
infinitive	aanwassen
gerund	aanwassen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	was aan	wies aan	aanwas	aanwies
2nd person sing. (jij)	wast aan, was aan²	wies aan	aanwast	aanwies
2nd person sing. (u)	wast aan	wies aan	aanwast	aanwies
2nd person sing. (gij)	wast aan	wiest aan	aanwast	aanwiest
3rd person singular	wast aan	wies aan	aanwast	aanwies
plural	wassen aan	wiesen aan	aanwassen	aanwiesen

subjunctive sing.¹	wasse aan	wiese aan	aanwasse	aanwiese
subjunctive plur.¹	wassen aan	wiesen aan	aanwassen	aanwiesen

imperative sing.	was aan
imperative plur.¹	wast aan

participles	aanwassend	aangewassen
¹⁾ Archaic. ²⁾ In case of inversion.