manĝilaro

From manĝilo (“eating utensil”, from manĝi (“to eat”) +‎ -ilo (“tool”)) +‎ -aro (“collection”).

• IPA^(key): [mand͡ʒiˈlaro]
• Rhymes: -aro
• Hyphenation: man‧ĝi‧la‧ro

manĝilaro (accusative singular manĝilaron, plural manĝilaroj, accusative plural manĝilarojn)

1. a set of cutlery (eating utensils)
   • 1903, L. L. Zamenhof, Fundamenta Krestomatio de la Lingvo Esperanto, page 13:

     Oni metis antaŭ mi manĝilaron, kiu konsistis el telero, kulero, tranĉilo, forko, glaseto por brando, glaso por vino kaj telertuketo.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1915 November, Moses Levene, “Indigneco”, in Amerika Esperantisto, scene 6, page 18, column 2:

     La servistino Malsufero, purigas la manĝilarojn en la elverŝujilo.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2013, Julia Sigmond, Sen Rodin, Libazar’ kaj Tero, New York, N.Y.: Mondial, →ISBN, page 162:

     Si rapide manĝigis la infanojn, malaranĝis la tablon kaj lavis la manĝilaron, […]

     (please add an English translation of this quotation)