Sânt'Ilâri

Sant'Ilario d'EnzaSânt'Ilâri

via Ròma

ProvinciaPruvînciaPruvénziaPruvèinsa

di Reggio nell'Emiliaed Rèz

AbitantiAbitântAbitàntAbitànt

(febbraio 2007fervêr dal 2007)

10 447

SuperficieMetradûraEstensiånEstensiòun

(517 ab/km²)

20,19km²

AltitudineAltèsaAltazzaAltèssa

59m

Pref.tel. / CAPPrefés e côdisPreféss e côdgPreféss e còdiṡ

0522 / 42049

Cod.ISTAT/catastoCod.ISTAT/catâstCod. ISTAT/catâstCod.ISTAT/catàst

035039 / I342

CoordinatePuṣisiòunPuṡiziånPusisiòun

44°45′38″N, 10°27′05″E

Nome abitantiNòm di abitàntNuminâja

Santilariesiquî ed Sânt'Ilâri

Santo patronoSânt prutetòurSant prutetåurSànt prutetór

(10 dicembre10 ed desèmber)

Sant'EulaliaSânta Lâlia

FrazioniVéliFraziónFrasiòun

Calernola Duchèsa (Calerno in italiân)

Comuni contiguiCmûni ṣvinântCmóṅni ataîṡCumùn tachèdi

(nord) Gattatico, Campegine, (est) Reggio nell'Emilia, (sud) Montecchio Emilia, (ovest) Montechiarugolo (PR) e Parma (PR)(mezanôt) Gatâtich, Campéṣen, (matèina) Rèz, (mezdé) Muntèc, (sira) Muntc'róghel (PR) e Pêrma (PR)

Sito istituzionaleSît dla cmûnaSît dla cmóṅnaSit dal cumùn

www.comune.santilariodenza.re.it

SindacoSéndechSénndicSéndech

(13/06/04)

Sveno Ferri

Tel. comuneTel. cmónaTel. cmóṅnaTel. cumùn

0522-902811

Email comuneEmail cmónaPòsta eletrònica cmóṅnaEmail cumùn

segreteria@comune.santilariodenza.re.it

Evoluzione demograficaCambiamèint dal nómer di abitânt int al tèimpCanbiamänt dal nómmer di abitànt int al tänpCambiamèint dal nómmer di abitànt in dal tèimp

(anno)(ân)(àn)

(abitanti)(abitânt)(abitànt)(abitànt)

1861

3 962

1871

3 979

1881

3 941

1901

3 969

1911

4 266

1921

4 600

1931

4 689

1936

4 668

1951

4 908

1961

5 518

1971

8 013

1981

9 347

1991

9 237

2001

9 702

2007

10 447

Dati Nómer ed l'Nómmer dlNómmer ed l'ISTAT - grâfica dla Vichipêdia.- grâfica dla Vichipêdia

Sant’Ilâri (Sant'Ilario d'Enza in italiân) l’é un cmûn ed circa 10.000 abitânt int la pruvîncia ed Rèz.

Sant’Ilâri l’ēra ciamê’ ind l’ antichitê Sânt’Eulalia, ch' l'é al tétol ed la Cēṣa parochiêla; al nòm l'é stê cambiê in Sant’Ilâri, probabilmèint per la preṣèinsa ed l' Hospitale S.Hilarii, pôst ed ripôṣ e arsôr per i pelegrèin che fêven l'antîga Via Emélia. Al nòm Sant’Ilâri a's vèd la prèma vôlta in un documèint uficêl int al 1714, ânca se al 's câta bèle int la "Chronica" dal frê Salimbene int al 1233. Al Cmûn ed Sant’Ilâri al tōṣ al nòm d'adès int al 1862 quând, cun la dmânda dal Guvernadōr ed l' Emélia, al Cunséli comunêl l'à stabilî d' unîr al nòm Sant’Ilâri la spiegasiòun "d’Èinsa", atravêrs còst al pôst al pōl èser catê subét e spartî da quî cun l'istès nòm.

Int al peréiod ed l’impēr rumân al pôst in dóv' adès a gh'é Sant’Ilâri l'ēra cun bòuna probabilitê un bōregh ed la sitê ed Tannetum, còst l'é sostgnû da la preṣèinsa ed dimòndi tòmbi rumâni, catêdi specialmèint ind al secònda metê dal XIX sècol. Cun la caschêda ed l’impēr rumân ind la zôna égh vînen dal popolasiòun d' urègin bârbera, cme testimônia la lapîda ed la tòmba ed Mavarta (cun la dâta tr’ al 487 e al 510 d.C.), scréta in carâter barbârich; dôp l’ é stêda la vôlta dal popolasiòun d’ urègin longobêrda, cme testimuniê da divêrs rèst antîgh catê ind al teritōri ed Sânt'Ilâri. L’é stêda pó la vôlta dal popolasiòun frânchi (VIII – IX sècolo) e óngheri (X sècol). Ind al peréiod ed Carlo Magno (774-814) la pēv ed SAnt’Eulalia l’ēra ed sicûr sòta la Diòceṣa ed Pèrma insèm a Campéṣen, Gàida, Calēren, pêrt ed Queriêgh, Bibiân e Bêrch. Finî al peréiod di ungarèiṣ la popolasiòun l’ēra turnêda a ‘n’ ativitê pió stâbila, mó l’é ind i sècol XI, XII e XIII che la via Emélia la vèd crèser i trâfich e l’ é in sté peréiod che vînen fât divêrs hospitali, tra quisché còl ch' l‘ à dê al nòm a Sant’Ilâri. In chî ân l’é Sânt’Eulalia l’ēra préma dal cuntêd, pó dal Duchê ed Pérma e l’ēra un cmûn cèch ch’ al dipendîva da la giurisdisiòun ed Muntèc. Dal 1349 al 1403 Muntèc e al sô véli ēren stêdi dêdi da i Visconti al capitân ed vintûra Alberico da Barbiano; int al 1404 Muntèc e i sô teritôri ēren stê vindû a Ottobono Terzi. A la só môrt al proprietê j ēren pasêdi sóta la sgnurèia ed j Estèins, pó Sânt’Eulalia l’ēra turnêda al Duchêt ed Pèrma e sōl int al 1428 l’ēra pasê dal tót a j Estèins e jostapûnt cme pêrta dal Marcheṣê ed Muntèc. Al pusès estèins, ânca se cun stôri ṣfalsêdi, l’armâgn fîno al 1796, oséja fîn al’uniòun a la Repóblica arzâna ed Sant’Ilâri e Calēren, che s’ ēren stachê da Muntèc per unîres in un lèber cmûn. Ed conseguèinsa int al 1797 Sant’Ilâri al fêva pêrt dal Dipartimèint dal Cróstel ed la Repóblica Cispadâna. Al Cmûn ed Sant’Ilâri a gh’ēren stêdi unîdi al frasiòun ed Calēren e Gàida. Al peréiod dôp l’é stê incòra ‘na vôlta convûls a câvṣa dal guèri napoleônichi, a gh’é stê un cûrt artōren d’ j estèins e a la fîn cun la creasiòun, int al 1800, ed la Repóblica Italiâna da pêrt ed Napoleòun, che dôp la s’é cambiêda 1805 in Règn d’Itâlia. Int al Règn d’Itâlia napoleônic Sant’Ilâri l’ēra cmûn indipendèint. Int al 1814 al Cmûn al gh’îva dèinter Sant’Ilâri, Calēren, Gàida, Tanêto e Marturân. Int al 1815 cun la restaurasiòun ēren turnen j Estèins mó Sant’Ilâri l’ēra ermêṣ cmûn indipendèint fîn al 1 znêr 1828, quând dôp ‘na nôva urganiṣasiòun ed l’aministrasiòun l’ēra ste unî a Muntèc. Int al 1859 la vitôria di frânco-piemontèiṣ a Magenta l’à més fîn per sèimper al pusès estèins e a gh’é stê l’uniòun al Règn ed Sardègna, a la fîn, a partîr dal 1° znêr 1860 al ditadōr Farini l’à promòs Sant’Ilâri a cmûn indipendèint cun la zûta ed la véla ed Calēren. Al 23 mêrs 1860 l’é stêda fâta la préma riuniòun dal Cunsèli comunêl ed Sant’Ilâri cun presidèint al Séndegh Gasparotti Andrea.

(manca)Lésta di léber e documèint impurtântLésta di lébber e documèint impurtantBibliografia ed opere di riferimento:

1. Alfredo Gianolio - Sant'Ilario d'Enza dall'Unita d'Italia alla Liberazione : storia e cronaca - Sant'Ilario d'Enza : Comune, 1998
2. G. Ambrosetti, R. Macellari, L. Malnati Sant'Ilario d'Enza : l'età della colonizzazione etrusca : strade, villaggi, sepolcreti - Reggio Emilia : s.e., 1989
3. Lina Violi - Sant'Ilario d'Enza dal medioevo all'unità d'Italia : storia e cronaca - Sant'Ilario d'Enza : Comune, 1996
4. Sant'Ilario d'Enza: Guida informativa. - Reggio Emilia : Noana, 199

((manca)Nôta: sta pâgina ché l'é stêda inviêda cun 'na tradusiòun da it: Sant'IlarioNota: sta pagina chè l'é steda tradòta da it: Sant'IlarioNota: pagina inizialmente tradotta a partire da it: Sant'Ilario)