Οίκος των Χοεντσόλερν

Πρώτα μέλη του Οίκου αυτού θεωρούνται οι Βουργάρδος Α΄ και Βασίλειος του Τσόλλερν. Ο πραγματικός όμως ιδρυτής της σημαντικής αυτής δυναστείας θεωρείται ο γιος του πρώτου Φρειδερίκος Α΄, Κόμης του Τσόλλερν, ο οποίος ήταν συγγενής των Χοενστάουφεν, (αρχαιότερου γερμανικού ηγεμονικού Οίκου). Από τους τέσσερις γιους του Φρειδερίκου Α΄, τον τίτλο τελικά κληρονόμησε ο τριτότοκος Φρειδερίκος Β΄ του Τσόλλερν, τον οποίο, όταν πέθανε το 1115, διαδέχθηκαν οι δύο πρώτοι γιοι του Φρειδερίκος και Βερτόλδος. Αυτοί ήλθαν σε επιγαμία με τον συγγενικό Οίκο των Χοενστάουφεν, χωρίς να αποκτήσουν άρρενες διαδόχους. Τους διαδέχθηκε ο τριτότοκος Φρειδερίκος Γ΄ του Τσόλλερν, που το 1185 νυμφεύτηκε τη Σοφία φον Ράαμπς, κόρη του Κορράδου Β΄ φον Ράαμπς, Βουργράβου της Νυρεμβέργης. Με τον θάνατο του πεθερού του, που δεν άφησε άρρενα τέκνα, έγινε Φρειδερίκος Α΄ της Νυρεμβέργης. Από τους γιους του τελευταίου ο πρωτότοκος Κορράδος Α΄ της Νυρεμβέργης (1186-1260/1261) υπήρξε ο συνεχιστής του κύριου κλάδου ("της Φραγκονίας"), που τα μέλη του έγιναν ηγεμόνες του Βρανδεμβούργου, της Πρωσίας και της Γερμανίας, ενώ ο νεότερος, ο Φρειδερίκος Δ΄ του Τσόλλερν είναι ο ιδρυτής του "Σουαβικού κλάδου".

Το 1806 ο πλάγιος κλάδος της Σουαβίας, δηλαδή οι δύο ηγεμονίες Χοεντσόλλερν-Χέχινγκεν και Χοεντσόλλερν-Ζίγκμαρινγκεν, υποτάχθηκαν στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Μετά την εκδίωξή του και με το Συνέδριο της Βιέννης (1815) συμμετείχαν στον Γερμανικό Σύνδεσμο (γερμ. Deutscher Bund) μέχρι το 1866. To 1848 το Χέχινγκεν κατελήφθη από πρωσικά στρατεύματα και το 1850 ο πρίγκιπας του κλάδου Χοεντσόλλερν-Χέχινγκεν, Κωνσταντίνος (1801-1869), παραιτήθηκε λόγω των πολιτικών γεγονότων του έτους εκείνου, με συνέπεια οι κτήσεις (χωρίς όμως τα δικαιώματα) να περιέλθουν στην Πρωσία το 1849/1850. Ο Κωνσταντίνος ήταν ο τελευταίος νόμιμος άρρην απόγονος του υποκλάδου Χέχινγκεν, ο οποίος εξέλιπε. Μετά το θάνατο του παραιτηθέντος στις 27 Αυγούστου 1848 Καρόλου του Ζίγκμαρινγκεν (1785-1853), που είχε γίνει αρχηγός όλου του σουαβικού κλάδου, σύμφωνα με τη σειρά διαδοχής ανέλαβε ο εγγονός του Λεοπόλδος (1835-1905), στον οποίο το 1870 προσφέρθηκε το στέμμα της Ισπανίας.^{[εκκρεμεί παραπομπή]} Εν τω μεταξύ ο αδελφός του Λεοπόλδου, Κάρολος Α΄ εκλέχθηκε το 1866 πρίγκιπας και το 1881 βασιλιάς της Ρουμανίας. ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Αντίθετα με τον παραπάνω Σουαβικό κλάδο, ο φραγκονικός κλάδος έδωσε βασιλείς της Πρωσίας, που μετά έγιναν αυτοκράτορες (Κάιζερ) της Γερμανίας. Συγκεκριμένα ο Φρειδερίκος Γ΄ της Νυρεμβέργης (1220-1297), γιος του Κορράδου Α΄, κληρονόμησε με επιγαμία το Μπαϊρόιτ και το Άνσμπαχ. Ο Φρειδερίκος Ε΄ της Νυρεμβέργης (1333-1398), δισέγγονος του Φρειδερίκου Δ΄ της Νυρεμβέργης ανέλαβε το 1357 και τιμήθηκε το 1363 από τον Κάρολο Δ΄ της Γερμανίας με τον τίτλο του βασιλικού πρίγκιπα (γερμ. Reichsfürst), καθώς και το δικαίωμα του εκλέκτορα πρίγκιπα (γερμ. Kurfürst). To 1412 το όνομα του οίκου άλλαξε από φον Τσόλλερν σε φον Χοεντσόλλερν. Ο γιος του Φρειδερίκος ΣΤ΄ απέκτησε ως φέουδο το Βρανδεμβούργο και έγινε ο πρώτος πρίγκιπας-εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου.

 

Το 1415 ο Φρειδερίκος ΣΤ΄ της Νυρεμβέργης από τον οίκο Χοεντσόλλερν έλαβε από τον Σιγισμούνδο της Γερμανίας ως φέουδο το Βρανδεμβούργο και ονομάστηκε Φρειδερίκος Α΄, μαργράβος και εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου.

Άλλα μέλη της δυναστείας διατήρησαν τις κτήσεις τους στο Άνσμπαχ και το Κούλμμπαχ-Μπαϊρόιτ, άλλαξαν όμως, λόγω της προσθήκης του Βρανδεμβούργου, τον τίτλο τους σε μαργράβο του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ ή Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ.

Ως πρίγκιπες-εκλέκτορες του Βρανδεμβούργου ακολούθησαν ένδεκα μέλη του οίκου των Χοεντσόλλερν ως κάτωθι:

1. 1415-1440 Φρειδερίκος Α΄ (γενν. 1371)
2. 1440-1470 Φρειδερίκος Β΄ (γενν. 1413 – απεβ. 1471), παραιτείται 1470
3. 1470-1486 Αλβέρτος «Αχιλλεύς» (γενν. 1414)
4. 1486-1499 Ιωάννης «Κικέρων» (γενν. 1455)
5. 1499-1535 Ιωακείμ Α΄ «Νέστωρ» (γενν. 1484)
6. 1535-1571 Ιωακείμ Β΄ «Έκτωρ» (γενν. 1505)
7. 1571-1598 Ιωάννης Γεώργιος (γενν. 1525)
8. 1598-1608 Ιωακείμ Φρειδερίκος (γενν. 1546), διαχειριστής και αντι-Δούκας της Πρωσίας (1605)
9. 1608-1619 Ιωάννης Σιγισμούνδος (γενν. 1572), Δούκας της Πρωσίας (1618)
10. 1619-1640 Γεώργιος Γουλιέλμος (γενν. 1595), Δούκας της Πρωσίας
11. 1640-1688 Φρειδερίκος Γουλιέλμος «ο Μέγας Εκλέκτορας» (γενν. 1620), Δούκας της Πρωσίας

 

Το 1701 ο πρίγκιπας-εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου Φρειδερίκος Γ΄ (γιος του Μεγάλου Εκλέκτορα) στέφεται στην Καινιξβέργη, πρωτεύουσα της Ανατολικής Πρωσίας, βασιλιάς στην Πρωσία με το όνομα Φρειδερίκος Α΄.

Βασίλευσαν στην Πρωσία τα ακόλουθα μέλη του Οίκου των Χοεντσόλλερν:

• 1688-1713 Φρειδερίκος Γ΄ (γενν. 1657), 1701 ως Φρειδερίκος Α΄ βασιλιάς της Πρωσίας.
• 1713-1740 Φρειδερίκος Γουλιέλμος Α΄ (γεν. 1688).
• 1740-1786 Φρειδερίκος Β΄, ο Μέγας (γεν. 1712), 1772 βασιλιάς της Πρωσίας.
• 1786-1797 Φρειδερίκος Γουλιέλμος Β΄ (γενν. 1744).
• 1797-1840 Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ (γενν. 1770).
• 1840-1861 Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄ (γενν. 1795).
• 1861-1888 Γουλιέλμος Α΄ (γεν. 1797), από το 1871 αυτοκράτορας της Γερμανίας.

 

Το 1871, μετά τον Γαλλο-πρωσικό πόλεμο και με τις ενέργειες του πρωθυπουργού της Πρωσίας Όττο φον Μπίσμαρκ, έγινε η ενοποίηση της Γερμανίας σε ενιαία αυτοκρατορία, οπότε ο τότε βασιλιάς της Πρωσίας, Γουλιέλμος Α΄, απέκτησε και τον δεύτερο τίτλο του αυτοκράτορα της Γερμανίας (γερμ. Deutscher Kaiser). Η αναγγελία έγινε κατά τη διάρκεια πολιορκίας των Παρισίων στη β΄ φάση του γαλλο-πρωσικού πολέμου στην "Αίθουσα των Κατόπτρων", στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών (18 Ιανουαρίου 1871).

Αυτοκράτορες της Γερμανίας υπήρξαν τα ακόλουθα μέλη του Οίκου των Χοεντσόλλερν.

• 1871-1888 Γουλιέλμος Α΄ (γενν. 1797)
• 1888 Φρειδερίκος Γ΄ (γενν. 1831)
• 1888-1918 Γουλιέλμος Β΄ (γενν. 1859, απεβ. 1941 αυτοεξόριστος στην Ολλανδία)

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την παραίτηση του Γουλιέλμου Β΄ (9 Νοεμβρίου 1918) καταργήθηκε η μοναρχία στη Γερμανία.

•  
  Γουλιέλμος Α΄ (1871–1888)
•  
  Φρειδερίκος Γ΄ (1888)
•  
  Γουλιέλμος Β΄ (1888–1918)

Επικεφαλής της οικογένειας είναι από το 1994 ο πρίγκιπας Γεώργιος Φρειδερίκος της Πρωσίας (γεν. 1976), τρισεγγονός του αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄. Είναι γιος του Λουδοβίκου Φερδινάνδου του νεότερου (1944-1977) και εγγονός του Λουδοβίκου Φερδινάνδου του πρεσβύτερου (1907-1994), δευτερότοκου γιου του διαδόχου πρίγκιπα Γουλιέλμου (1882-1951) και της Καικιλίας του Μκλεμβούργου-Σβερίν (1886-1954). Στο Πότσδαμ στις 27 Αυγούστου 2011 ο πρίγκιπας Γεώργιος Φρειδερίκος (35 ετών) και η πριγκίπισσα Σοφία φον Ίζενμπουρκ (33 ετών) τέλεσαν τους γάμους τους στην Εκκλησία της Ειρήνης (Friedenskirche).