Παναγία
- “Ιδού η δούλη Κυρίου. Γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου” [Λουκ. α’ 38] Λουκ.α'38
- “Μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ. Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού, και το έλεος αυτού εις γενεάς γενεών ταις φοβουμένοις αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού. Διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών. Κάθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών και πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς” [Λουκ. α’ 45-54] Λουκ.α'45-54
- Ως άρα διά γυναικός ερρύη τα φαύλα; (Θεόφιλος, βυζαντινός αυτοκράτορας) -Και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττονα (Κασσιανή) (Από τη γυναίκα πηγάζουν τα φαύλα πράγματα -π.χ. Εύα- και στη γυναίκα οφείλονται τα κάλλιστα επιτεύγματα -π.χ. Παναγία)