Palingenia longicauda
| Palingenia longicauda | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||
| Palingenia longicauda Ολιβιέ, 1791 |
Η Palingenia longicauda είναι υδρόβιο έντομο της τάξης Εφημερόπτερα. Είναι γνωστή ως πεταλούδα του Τίσα από τον ομώνυμο ποταμό, όπου βρίσκεται και επίσης ως μακρόστενο εφημερόπτερο και γιγάντιο εφημερόπτερο, δεδομένου ότι είναι το μεγαλύτερο είδος εφημερόπτερου στην Ευρώπη με μέγεθος 12 εκατοστών από το κεφάλι έως την ουρά.[1][2]
Σε αντίθεση με πολλά άλλα είδη ετερόφυλων, η ενήλικη P. longicauda δεν φεύγει ποτέ από το νερό, πετά χαμηλά και οι κεραίες συχνά αγγίζουν ή σκουπίζουν την επιφάνεια.[3] Η βραδεία κίνηση του ποταμού και η απουσία ψαριών επιφανειακής σίτισης κάνουν κάτι τέτοιο δυνατό.[2] Η παρουσία του P. longicauda είναι ένας δείκτης καθαρού μη ρυπανθέντος νερού. Τώρα εξαφανισμένη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μπορεί να βρεθεί στη Σερβία και την Ουγγαρία στον ποταμό Τίσα,[1] καθώς και στη Ρουμανία, στο Προυτ και στο Μπέγκα.[4]
Ζευγάρωμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεγάλοι αριθμοί προνυμφών P. longicauda συνήθως εκκολάπτονται και ωριμάζουν κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας στα μέσα Ιουνίου. Αυτό το φυσικό φαινόμενο είναι γνωστό ως "άνθισμα του Τίσα" και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο.[1][2] Οι ενήλικες εκκολάπτονται δύο φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μετά την εκκόλαψη, οι ενήλικες έχουν λίγες μόνο ώρες πριν πεθάνουν. Συνεπώς, οι ομάδες των αρσενικών θα προσπαθήσουν μανιωδών να ζευγαρώσουν με ένα θηλυκό. Τα θηλυκά θα πετάξουν 1-3 χιλιόμετρα πριν βάλουν τα αυγά τους στον ποταμό, τα οποία στη συνέχεια βυθίζονται στον πυθμένα και εκκολάπτονται μετά από περίπου 45 ημέρες. Οι προνύμφες αναπτύσσονται στη λάσπη για τρία χρόνια πριν την εκκόλαψη.[5] Οι προνύμφες ζουν σε σήραγγες στη λάσπη με πυκνότητα 400 σηραγγών ανά τετραγωνικό μέτρο.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Wild Serbia: The Tisa Mayfly (Palingenia longicauda)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Riverfly: Teifi Rivers Invertebrate Monitors: Europe's largest mayfly». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2018.
- ↑ Kriska, György; Balázs Bernáth; Gábor Horváth (February 2007). «Positive polarotaxis in a mayfly that never leaves the water surface: polarotactic water detection in Palingenia longicauda (Ephemeroptera)». Naturwissenschaften 94 (2). http://www.springerlink.com/content/53w6607mn5801161/.[νεκρός σύνδεσμος][νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Bernerth, Haide· Tobias, Wolfgang· Stein, Stephanie· Turowski, Susanne (2002). «Section 4.2: Macrozoobenthos». Στο: Literáthy, Péter· Koller-Kreimel, Veronika· Liška, Igor. Joint Danube Survey: Technical report of the International Commission for the Protection of the Danube River (PDF). σελ. 42. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013.
- ↑ 5,0 5,1 William H Robinson (2005). Handbook of urban insects and arachnids. Cambridge University Press. ISBN 0-521-81253-4.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- National Geographic: http://ngm.nationalgeographic.com/ngm/0305/feature3/index.html Αρχειοθετήθηκε 2008-01-27 στο Wayback Machine.
- The Tisza River Project: http://www.tiszariver.com/ Αρχειοθετήθηκε 2002-02-04 στο Wayback Machine.
- Tisza Mayfly, BioFresh Cabinet of Freshwater Curiosities.