Τούλα

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/01/2020.

Συντεταγμένες: 54°12′00″N 37°37′00″E / 54.2°N 37.6167°E / 54.2; 37.6167

Τούλα
Σημαία Έμβλημα
Τούλα 54°12′0″N 37°37′0″E
Χώρα	Ρωσία
Περιφέρεια	Περιφέρεια Τούλα
Διοικητική υπαγωγή	Municipal Formation of the City of Tula[2]
Διοίκηση
Έκταση	153,52
Υψόμετρο	170
Πληθυσμός	461.692[1]
Ταχ. κωδ.	300000–300999
Τηλ. κωδ.	4872
Ιστότοπος	Επίσημη ιστοσελίδα
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Τούλα (ρωσικά: Ту́ла, ΔΦΑ: [ˈtulə]), είναι βιομηχανική πόλη στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας. Έχει πληθυσμό 461.692 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2024. Είναι το διοικητικό κέντρο της Περιφέρειας Τούλα. Ο τηλεφωνικός κωδικός της πόλης είναι +7 4872.

Βρίσκεται 165 χλμ. νότια της Μόσχας, στις όχθες του ποταμού Ούπα. Η πόλη αναφέρεται ήδη από τον 14ο αιώνα. Από τον 18ο αιώνα αναπτύσσεται σε σημαντικό κέντρο παραγωγής πολεμικού υλικού. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και βοήθησε σημαντικά στην άμυνα της Μόσχας. Η Τούλα είναι ονομαστή για την παραγωγή σαμοβαριών.

Η πόλη υπήρχε τουλάχιστον από τον 14ο αιώνα. Κάποιοι ιστορικοί πιστεύουν ότι η Τούλα θα πρέπει να ταυτίζεται με την Ταϊντούλα, έναν ακαθόριστο οικισμό που αναφέρεται σε ένα χρονικό του έτους 1146.

Στον Μεσαίωνα, η Τούλα ήταν ένα μικρό οχυρό στα σύνορα με το Πριγκιπάτο του Ριαζάν. Καθώς πέρασε στα χέρια του Μεγάλου Δουκάτου της Μόσχας, ένας πύργος από τούβλα, ή κρεμλίνο, κατασκευάστηκε το 1530. Ήταν ένα κεντρικό κάστρο της μεγάλης οχυρωματικής γραμμής γνωστής και ως Μεγάλη ζώνη των πεσμένων δέντρων και αντιστάθηκε με επιτυχία στην πολιορκία των Τατάρων το 1552. Το 1607, ο Ιβάν Μπολότνικωφ και οι υποστηρικτές τους κατέλαβαν τον πύργο και αντιστάθηκαν για 4 μήνες στην πολιορκία του τσαρικού στρατού. Το 18ο αιώνα μερικά τμήματα του φρουρίου κατεδαφίστηκαν. Παρά την αρχαϊκή της εμφάνιση, ο πέντε τρούλων καθεδρικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο φρούριο κτίστηκε όχι νωρίτερα από το 1764.

Το 1712, η Τούλα δέχτηκε επίσκεψη από τον Πέτρο Α΄της Ρωσίας, που ανέθεσε την οικογένεια των σιδηρουργών Ντεμίντωφ να κτίσουν το πρώτο εργοστάσιο όπλων της Ρωσίας στην Τούλα. Πολλές δεκαετίες αργότερα η Τούλα είχε μετατραπεί από τους Ντεμίντωφ στο μεγαλύτερο κέντρο σιδηρουργίας της Ανατολικής Ευρώπης. Το αρχαιότερο μουσείο της πόλης, που προβάλλει την ιστορία των όπλων, εγκαινιάστηκε από τους Ντεμίντωφ το 1724, και η εκκλησία του Νικολάι-Ζαρέτσκι της πόλης φιλοξενεί το οστεοφυλάκιο της οικογένειας. Το πρώτο εργοστάσιο για την παραγωγή σαμοβάρι σε βιομηχανική κλίμακα εγκαταστάθηκε στην Τούλα στην διάρκεια του 18ου αιώνα. Μετά την μετακίνηση από τους Ντεμίντωφ της κεντρικής τους βιομηχανίας στα Ουράλια Όρη, η πόλη εξακολούθησε να λειτουργεί ως κέντρο βαριάς βιομηχανίας, ειδικότερα στην παραγωγή πολεμικού υλικού.

Κατά την διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου από το 1941 μέχρι το 1945, η πόλη ήταν σημαντική για την παραγωγή όπλων (μαζική παραγωγή τυφεκίων SVT-40). Η Τούλα έγινε στόχος της Γερμανικής επιθετικότητας προκειμένου να κάμψει την αντίσταση της Μόσχας στην ευρύτερη περιοχή από τις 24 Οκτωβρίου έως τις 5 Δεκεμβρίου, του 1941. Η βαριά οχυρωμένη πόλη άντεξε εντούτοις, και η Δεύτερη Ταξιαρχία των Πάντσερ του Χάιντς Γκουντέριαν ανακόπηκε κοντά στην Τούλα. Η πόλη εξασφάλισε την νότια πλευρά κατά την διάρκεια της Σοβιετικής άμυνας της Μόσχας και την επακόλουθη αντεπίθεση. Στην Τούλα απονεμήθηκε ο τίτλος της Ηρωικής Πόλης το 1976. Είναι η έδρα για την αεροπορική βάση του Κλόκοβο.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tula στο Wikimedia Commons

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ρωσίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.