Νακί Ισανμπάτ

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 29/04/2019.

Νακί Ισανμπάτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Нәкый Исәнбәт (Ταταρικά)
Γέννηση	29  Δεκεμβρίου 1899 Μαλογιάζ
Θάνατος	12  Σεπτεμβρίου 1992 Καζάν
Τόπος ταφής	κοιμητήριο των τατάρων στο Καζάν
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία Ρωσική Δημοκρατία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Ρωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ταταρική γλώσσα[1] Ρωσικά[1]
Σπουδές	Μοχαμέντια
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας ποιητής θεατρικός συγγραφέας[2] λαογράφος[2] γλωσσολόγος[2]
Οικογένεια
Τέκνα	Prazat İsänbät Yoldız İsänbät
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	τάγμα του Λένιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας Τάγμα της Φιλίας των Λαών Αξιόλογος καλλιτέχνης της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας State Prize named after Ğabdulla Tuqay honorary citizen of Kazan People's Writer of the Republic of Tatarstan
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νακί Ισανμπάτ (ταταρικά: Нәкый Исәнбәт , προφέρεται [næˈqi isænˈbæt], ρωσικά: Наки Исанбет‎‎, Νακί Ισανμπέτ, επίσης συναντάται και ως Nakie Isanbet, 29 Δεκεμβρίου 1899 - 12 Σεπτεμβρίου 1992) ήταν τάταρος συγγραφέας, συγγραφέας σε εγκυκλοπαίδειες, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, πεζογράφος, συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, ειδικός στη λαογραφία και φιλόλογος. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έγραψε και δημοσίευσε ορισμένα φρασεολογικά ταταρικά λεξικά.

Γεννήθηκε με το όνομα Νακί Σιρατζετντίν ουλί Ζακίροφ (ταταρικά: Нәкый Сираҗетдин улы Закиров, ρωσικά: Наки Сиразетдинович Закиров‎‎, Νακί Σιραζετντίνοβιτς Ζακίροφ) στην οικογένεια του μουλά στο χωριό Μαλογιάζ στην Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν. Αυτός άρχισε να παρακολουθεί το μεντρεσέ του χωριού και συνέχισε τις σπουδές του στο μεντρεσέ Χουσανία στην Ουφά (πρωτεύουσα της σημερινής δημοκρατίας του Μπασκορτοστάν, περιοχή της Ρωσίας). Ενώ φοιτούσε στον φημισμένο μεντρεσέ Μοχαμέντια του Καζάν, στην ηλικία των 15 ετών άρχισε να δημοσιεύει έργα του σε περιοδικά.

Εκείνη την εποχή το ενδιαφέρον του σε σχέση με την συγγραφή και τη γλώσσα άρχισε να αυξάνεται. Μέσα στα υπόλοιπα σχεδόν 80 χρόνια της ζωής του ο Ισανμπέτ διατήρησε την απόλυτη αγάπη του για τη λαϊκή τέχνη και τη μητρική του γλώσσα.

Οι στίχοι του έγιναν βάση για διάφορα δημοτικά τραγούδια: Φυσούμενο νερό, Ακορντεόν και άλλα. Διάφορα θεατρικά του έργα, όπως τα Χότζα Νασρεντίν, Ζίφα, Χαρτοφύλακας, Μουσά Τζαλίλ, Φυγάδες, συμπεριλαμβάνονται πάντα στα ρεπερτόρια των ταταρικών θεάτρων.

Ο Νακί Ισανμπέτ έγραψε και έργα για παιδιά. Επίσης, εξέδωσε το μοναδικό έργο Ταταρικές εθνικές παροιμίες σε τρεις τόμους. Γι'αυτό έχει βραβευτεί με το κρατικό βραβείο Γκαμπντούλα Τουκάι, το κρατικό βραβείο της Ταταρικής ΑΣΣΔ.

Ο Νακί Ισανμπέτ έγραψε επίσης και ένα έπος, το νταστάν Ιντεγκάι το οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1940. Όταν έγραψε την περίληψη του κειμένου χρησιμοποίησε την αρχή της δημιουργικής αποκατάστασης. Η νέα και πιο ακριβής παραλλαγή του έπους ήταν έτοιμη, αλλά ο πόλεμος και η μετέπειτα απαγόρευση των τότε αρχών παρεμπόδισαν τη δημοσίευση. Τα υλικά δημοσιεύθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1980, χωρίς τη δέουσα αναφορά στον συγγραφέα.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Naki Isanbet στο Wikimedia Commons