Μαχμούτ Β΄ (Σελτζούκος σουλτάνος)

Μαχμούτ Β΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1105
Θάνατος	10  Σεπτεμβρίου 1131[1] Χαμαντάν
Χώρα πολιτογράφησης	Αυτοκρατορία των Σελτζούκων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός[2]
Οικογένεια
Τέκνα	Μουχάμαντ Β΄ ιμπν Μαχμούντ Daud I ibn Mahmud Μαλίκ-Σαχ Γ΄ Αλπ Αρσλάν ιμπν Μαχμούντ
Γονείς	Μουχάμαντ Α΄ των Μεγάλων Σελτζούκων και Gevher Hatun
Αδέλφια	Γκιιάτ αντ-Ντιν Μασούντ Σουλεϊμάν-Σαχ Τογκρούλ Β΄
Οικογένεια	Σελτζούκοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	σουλτάνος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μαχμούτ Β΄ (περί το 1105 - 1131), Σουλτάνος των Σελτζούκων της Βαγδάτης (1118 - 1131) ήταν γιος και διάδοχος του Μουχάμαντ Α΄ των Μεγάλων Σελτζούκων. Την εποχή που ο Μαχμούτ Β΄ έγινε στην ουσία κυβερνήτης στο Ιράκ και την Περσία ήταν μόλις 14 ετών. Η βασιλεία του Μαχμούτ Β΄ σημαδεύτηκε από αυξανόμενη αναρχία, πολυάριθμοι τοπικοί εμίρηδες που είχαν καταπιεστεί από τον πατέρα του στο παρελθόν αγωνίζονταν να ξανακερδίσουν την ανεξαρτησία των περιοχών τους.

Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Μαχμούτ Β΄ ο υποτελής Κακουγίδης βασιλιάς της Περσίας Γκαρσάσπ Β΄ που ήταν ευνοούμενος του πατέρα του Μουχάμαντ Α΄ έπεσε σε δυσμένεια. Η δυσφήμηση στο πρόσωπο του μεγάλωσε σταδιακά σε τόσο μεγάλο βαθμό που ο Μαχμούτ Β΄ διέταξε μία στρατιωτική δύναμη να πάει στο Γιαζντ να τον συλλάβει, ο Γκαρσάσπ Β΄ φυλακίστηκε στο Τζιμπάλ, το Γιαζντ παραχωρήθηκε σε έναν βασιλικό οινοχόο. Ο Γκαρσάσπ Β΄ δραπέτευσε ωστόσο, επέστρεψε στο Γιαζντ και ζήτησε προστασία από τον θείο αντίπαλο του Μαχμούτ Αχμέτ Σαντζάρ, η σύζυγος του Γκαρσάσπ ήταν αδελφή του Αχμέτ.

Ο Γκαρσάσπ Β΄ παρότρυνε τον Αχμέτ Σαντζάρ να επιτεθεί στις περιοχές του Μαχμούτ Β΄ στην κεντρική Περσία και του έδωσε λεπτομερείς οδηγίες πως να νικήσει τον Σουλτάνο ανεψιό του. Ο Αχμέτ Σαντζάρ δέχτηκε, προχώρησε με τον στρατό του δυτικά όπου με άλλους πέντε βασιλείς αντιμετώπισε τον Μαχμούτ Β΄ στο Μαρκάζι.^[3] Οι βασιλείς που βοήθησαν τον Αχμέτ και τον Γκαρσάσπ ήταν ο Εμίρης του Σιστάν, ο Σάχης των Χωρεσμίων και άλλοι δύο ανώνυμοι βασιλείς.^[3] Μετά την μεγάλη νίκη ο Γκαρσάσπ Β΄ αποκαταστάθηκε και πήρε πίσω τα εδάφη του.^[4] Ο Αχμέτ Σαντζάρ προχώρησε μέχρι τη Βαγδάτη όπου ο Μαχμούτ Β΄ είχε παντρευτεί μία από τις κόρες του και έγινε διάδοχος του θείου του, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τις στρατηγικές περιοχές στην βόρεια Περσία.^[3]

Ο μικρότερος αδελφός του Μεσούντ επαναστάτησε εναντίον του (1120), ο εμφύλιος που ακολούθησε τελείωσε τον επόμενο χρόνο χάρη στη μεσολάβηση του Ατάμπεη της Μοσούλης Ακ Σονκόρ Μπουρσουκί, ο Μεσούντ έλαβε χάρη. Ο Μαχμούτ Β΄ αναγνώρισε επίσημα την εξουσία του Ιμαντεντίν Ζενγκί στην Συρία και το βόρειο Ιράκ μετά την υποστήριξή του δεύτερου στην καταστολή της εξέγερσης του αλ-Μουσταρσίντ Χαλίφη της Βαγδάτης. Η εξέγερση ήταν στην ουσία ξεσηκωμός των Αράβων υπηκόων εναντίον της Τουρκικής Σελτζουκικής ελίτ που τους εξουσίαζε. Ο Μαχμούτ πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών (1131). Το θάνατό του ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του γιου του Δαυίδ, του ανιψιού του Μεσούντ και του μπέη Τογρούλ Β΄, ο άλλος του γιος Αλπ Αρσλάν ιμπν Μαχμούτ έγινε κυβερνήτης της Μοσούλης στο πλευρό του Ατάμπεη Ζενγκί.

• Bosworth, C. E. (1968). "The Political and Dynastic History of the Iranian World (A.D. 1000–1217)". In Frye, R. N. (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 5: The Saljuq and Mongol periods. Cambridge: Cambridge University Press.
• Bosworth, C. Edmund (1983). "ABŪ KĀLĪJĀR GARŠĀSP (II)". Encyclopaedia Iranica, Τόμος. I

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Mahmud II (Seljuq sultan) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).