Λευκή του Ναμύρ

Λευκή του Ναμύρ
Βασίλισσα της Σουηδίας
Περίοδος	1335 - 1363
Στέψη	21 Ιουλίου 1336
Προκάτοχος	Μάρθα της Δανίας
Διάδοχος	Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας
Βασίλισσα της Νορβηγίας
Περίοδος	1335 - 18 Νοεμβρίου 1343
Στέψη	21 Ιουλίου 1336
Προκάτοχος	Ευφημία του Ρουγκέν
Διάδοχος	Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας
Γέννηση	1320
Θάνατος	1363 (43 ετών)
Σύζυγος	Μάγκνους Δ΄ της Σουηδίας
Επίγονοι	Έρικ ΙΒ΄ της Σουηδίας Χάακον ΣΤ΄ της Νορβηγίας
Οίκος	Οίκος του Νταμπιέρ
Πατέρας	Ιωάννης Α' του Ναμύρ
Μητέρα	Μαρία του Αρτουά
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Λευκή του Ναμύρ (Blanche de Namur, 1320 - 1363) ήταν βασίλισσα της Σουηδίας και της Νορβηγίας από τον γάμο της με τον βασιλιά Μάγκνους Δ΄ της Σουηδίας.

Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ιωάννη Α΄, μαρκησίου του Ναμύρ και της δεύτερης συζύγου του Μαρίας του Αρτουά, από την πλευρά του πατέρα της ήταν μέλος του πανίσχυρου Οίκου του Νταμπιέρ, εγγονή του Γκυ του Νταμπιέρ και από την πλευρά της μητέρας της εγγονής του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας ήταν μέλος του βασιλικού Οίκου των Καπετιδών.

Είναι άγνωστοι οι λόγοι για τους οποίους αποφασίστηκε να παντρευτεί τον Μάγκνους Δ΄, τον Ιούνιο του 1334 ο Σουηδός βασιλιάς ταξίδευσε στο Ναμύρ προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο αρραβώνας και ο Μάγκνους επέστρεψε στη Σουηδία το φθινόπωρο του ίδιου έτους, η Λευκή άφησε με τη σειρά της το Ναμύρ έναν χρόνο αργότερα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η γαμήλια τελετή έγινε μεταξύ του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου 1335 στο κάστρο του Μπόχους. H Λευκή δέχτηκε την επαρχία του Τένσμπεργκ στη Νορβηγία και του Λοντόζ στη Σουηδία, με τον Μάγκνους απέκτησαν δυο γιους τον Έρικ ΙΒ' της Σουηδίας και τον Χάακον ΣΤ' της Νορβηγίας και 3 κόρες που πέθαναν σε βρεφική ηλικία και τάφηκαν στο αβαείο του Ας. Η στέψη της Λευκής ως βασίλισσας έγινε στη μεγάλη εκκλησία της Στοκχόλμης στις 22 Ιουλίου 1336,^[1] τη συνόδευσαν οι δυο αδελφοί της Ροβέρτος και Λουδοβίκος οι οποίοι παρέμειναν στη συνοδεία του Σουηδού βασιλιά μέχρι το 1354.

Η βασίλισσα Λευκή έμεινε γνωστή ως Λεύκα σύμφωνα με τη Σουηδική έκδοση του ονόματος της, μετά τη στέψη της της δόθηκε βασιλική σφραγίδα με την επιγραφή "Λευκή, με τη χάρη του Θεού βασίλισσα της Σουηδίας, της Νορβηγίας και της Σκανίας",^[2] στην οποία φορά ένα στέμμα και κρατά ένα σκήπτρο, στην επιγραφή δεν φοράει στο κεφάλι πέπλο κάτι ασυνήθιστο για τις γυναίκες της εποχής της.^[2] Περιγράφεται σαν πολύ όμορφη και σοφή,^[3] συνόδευσε τον σύζυγο της σε όλες τις εκστρατείες του, το 1345 οι δυο αδελφοί της Ροβέρτος και Λουδοβίκος τέθηκαν υπό τις υπηρεσίες του συζύγου της. Η αντίθεση στη βασιλεία του Μάγκνους με τους ευγενείς οδήγησε σε συνθήκη σύμφωνα με την οποία ο μικρότερος γιος του Μάγκνους Χάακον ορίστηκε βασιλιάς της Νορβηγίας με τον ίδιο τον Μάγκνους αντιβασιλιά την περίοδο που ήταν ανήλικος, ο μεγαλύτερος γιος του Μάγκνους Έρικ θα γινόταν διάδοχος του θρόνου της Σουηδίας μετά τον θάνατο του πατέρα του με αυτό τον τρόπο η ενότητα του βασιλείου κινδύνευε να διασπαστεί με την ενηλικίωση του Χάακον (1355).^[2] Τα μέλη του βασιλικού συμβουλίου έδωσαν όρκο όχι μονάχα απέναντι στον βασιλιά Μάγκνους αλλά και απέναντι στη βασίλισσα Λευκή, στις 18 Νοεμβρίου 1343 οι αρχιεπίσκοποι και οι επίσκοποι της Σουηδίας ορκίστηκαν να υποστηρίξουν τη Λευκή στην κηδεμονία του μεγαλύτερου γιου της Έρικ σε περίπτωση θανάτου του Μάγκνους. ^[2]

Η μέλλουσα Αγία Μπρίτζετ της Σουηδίας βρισκόταν υπουργός κάποιο άγνωστο χρονικό διάστημα στη βασιλική αυλή του Μάγκνους και της Λευκής, βρισκόταν σε επαφή μαζί τους πριν αναχωρήσει για τη Ρώμη (1349) δίνοντας αναφορά για τη βασιλική αυλή, οι βασιλείς επιθυμούσαν να ταφούν στο μοναστήρι της Μπρίτζετ που χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι αλλά αυτό δεν το ήθελε καθόλου η ίδια. Η Αγία Μπρίτζετ μιλούσε με τα χειρότερα λόγια ιδιαίτερα για τη βασίλισσα Λευκή την οποία περιγράφει ως "φίδι με τη γλώσσα της πόρνης, η χολή των δράκων βρίσκεται στην καρδιά της και το πιο φρικτό δηλητήριο στη σάρκα της, όλα τα αυγά της είναι δηλητηριώδη τυχεροί εκείνη που δεν βιώνουν ποτέ το βάρος τους".^[2] Η Αγία κατηγορούσε σκληρά το βασιλικό ζεύγος επειδή αρνήθηκε να συνευρεθεί μετά την έβδομη εγκυμοσύνη της Λευκής κάτι που έδωσε τροφή για κατηγορίες απέναντι στον βασιλιά ότι είχε ομοφυλοφιλικές σχέσεις με τον νεαρό Μπένγκτ Άλγκοτσον τον οποίο είχε διορίσει δούκα της Φινλανδίας και του Άλλαντ και αντιβασιλιά της Σκανίας.^[2] Λόγω της υψηλής φορολογίας που επέβαλε για την αγορά της Σκανίας μια ομάδα ευγενών της Σουηδίας με τη βοήθεια της εκκλησίας επιχείρησαν να ανατρέψουν τον Μάγκνους τοποθετώντας βασιλιά της Σουηδίας τον μεγαλύτερο γιο του Έρικ Μάγκνουσον ως Έρικ ΙΒ΄ της Σουηδίας. Ο Έρικ απέσπασε ένα μεγάλο μέρος της Σουηδίας και τη Φινλανδία από το βασίλειο του πατέρα του (1357) αλλά συμφιλιώθηκε μαζί του λίγο πριν τον θάνατο του. Η κατηγορία ότι η Λευκή είχε δηλητηριάσει τον μεγαλύτερο γιο της Έρικ (1359) ενώ στην πραγματικότητα είχε πεθάνει από τη Μαύρη πανώλη ήταν τμήμα της στρατηγικής της προπαγάνδας εναντίον της.^[3]

Από τον θάνατο του μεγαλύτερου γιου της Έρικ η Λευκή έμενε στο κάστρο του Τένσμπεργκ στη Νορβηγία το οποίο ήταν τμήμα της προίκας της, η Λευκή παραβρέθηκε στους γάμους του μικρότερου γιου της Χάακον με τη Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας, αμέσως μετά αρρώστησε και πέθανε, παραμένουν άγνωστα τόσο ο τόπος ταφής της όσο και οι λόγοι θανάτου της.^[4] Η βασίλισσα Λευκή ήταν από τις πιο διάσημες βασίλισσες της Νορβηγίας και της Σουηδίας, ήταν επιπλέον κοινωνικά ενεργή σε έντονο βαθμό, μια Βελγική μπύρα πήρε το όνομα της και ψηφίστηκε στα παγκόσμια βραβεία σαν η καλύτερη μπύρα στον κόσμο (2009).

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Λευκή του Ναμύρ

• Biografiskt lexikon för Finland 1. Svenska tiden (2008).
• Nordberg, Michael (1995). I kung Magnus tid. Norstedts. ISBN 91-1-952122-7.
• Wilhelmina Stålberg (Swedish): Anteqningar om svenska qvinnor