Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λίντελ Χαρτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λίντελ Χαρτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση31  Οκτωβρίου 1895[1][2][3]
Παρίσι[4]
Θάνατος29  Ιανουαρίου 1970[1][2][3]
Μάρλοου
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[5][6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[7]
ΣπουδέςΚολέγιο Κόρπους Κρίστι
Σχολείο Σέιντ Πολ
Edgeborough School
Willington School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
στρατιωτικός ιστορικός[8]
ιστορικός[8]
συγγραφέας[9]
στρατιώτης[10]
στρατιωτικός θεωρητικός[10]
καθηγητής[10]
Αξιοσημείωτο έργοGreater than Napoleon: Scipio Africanus
Οικογένεια
ΣύζυγοςKathleen Liddell Hart (1942–1970)[8]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςλοχαγός/Βρετανικός Στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςKnight Bachelor
δεδομένα

Ο Σερ Μπαίσιλ Χένρυ Λίντελ Χαρτ (αγγλικά: Sir Basil Henry Liddell Hart‎‎) (31 Οκτωβρίου 1895 - 29 Ιανουαρίου 1970), ήταν Βρετανός αξιωματικός του στρατού, στρατιωτικός θεωρητικός και ιστορικός. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστήριξε την ανασυγκρότηση της Δυτικής Γερμανίας και την αποκατάσταση του Γερμανικού στρατού. Στο πλαίσιο αυτών των δύο διασυνδεδεμένων πρωτοβουλιών, συνέβαλε σημαντικά στη δημιουργία του μύθου, του στρατηγού Ρόμμελ.

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Παρίσι, από Βρετανούς Μεθοδιστές και έλαβε την ακαδημαϊκή του εκπαίδευση στη Σχολή του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο και στο Corpus Christi College του Κέιμπριτζ. Η πλευρά της μητέρας της οικογένειας, οι Λίντελς, προήλθε από την Liddesdale, στην πλευρά της Σκωτίας στα σύνορα με την Αγγλία. Οι Χάρτς ήταν αγρότες από το Γκλόστερσχαιρ και το Χερέφορντζιρ.[11] Ως παιδί, ο Χαρτ γοητεύτηκε από την πολεμική αεροπορία.[12] Τον Απρίλιο του 1918 παντρεύτηκε την Τζέσι Στόουν και απέκτησε την κόρη του J. J. Stone και τον γιο του Adrian.[13]

Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Αύγουστο του 1914, κατατάσσεται στο βρετανικό στρατό, όπου έγινε αξιωματικός του Βασιλικού Πεζικού και υπηρέτησε με το σύνταγμα στο Δυτικό Μέτωπο. Προήχθη στο βαθμό του Λοχαγού. Συμμετείχε στη Μάχη του Σομμ και τραυματίστηκε τρεις φορές. Το τάγμα του καταστράφηκε σχεδόν την πρώτη ημέρα της επίθεσης την 1η Ιουλίου, όταν μεγάλο μέρος του στρατού υπέστη τη βαρύτερη απώλεια στη βρετανική ιστορία, περίπου 60.000 αντρών. Οι εμπειρίες του, τον επηρέασαν βαθιά για το υπόλοιπο της ζωής του. Μεταφέρθηκε ως εκπαιδευτής μονάδων εθελοντών στο Stroud και στο Cambridge και ήταν υπεύθυνος για την εκπαίδευση νέων μονάδων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε διάφορα φυλλάδια για την διείσδυση του πεζικού και την εκπαίδευση του. Μετά τον πόλεμο προετοίμασε μια νέα έκδοση του Εγχειριδίου Εκπαίδευσης Πεζικού. Σε αυτό το εγχειρίδιο προσπάθησε να ενσταλάξει τα διδάγματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1918.[14][15]

B΄ Παγκόσμιος πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα πρώτα συγγράμματά του σχετικά με τον μηχανοκίνητο πόλεμο, είχε προτείνει να μετακινείται το πεζικό μαζί με τους ταχέως κινούμενους τεθωρακισμένους σχηματισμούς. Τους χαρακτήρισε ως «Πεζοναύτες» όπως οι στρατιώτες που έφεραν το βασιλικό ναυτικό με τα πλοία τους. Προέβλεψε την ανάγκη για μια συνδυασμένη δύναμη όπλων με μηχανοκίνητο πεζικό και πυροβολικό, το οποίο ήταν παρόμοιο, αλλά όχι ταυτόσημο με τη σύνθεση που είχε αναπτύξει ο Γερμανός Γκουντέριαν. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του, σε σειρά άρθρων για το The Times από το Νοέμβριο του 1935 έως το Νοέμβριο του 1936, υποστήριξε ότι ο ρόλος της Βρετανίας στον επόμενο ευρωπαϊκό πόλεμο θα μπορούσε να ανατεθεί στην αεροπορία. Θεωρούσε ότι η Βρετανία θα μπορούσε να επιδιώξει να νικήσει τους εχθρούς της αποφεύγοντας τα υψηλά νούμερα θανάτων. Αυτές οι ιδέες επηρέασαν τον Τσάμπερλαιν, και υποστήριξε τις συζητήσεις της Επιτροπής Αμυντικής Πολιτικής και Απαιτήσεων για μια ισχυρή αεροπορία αντί για ένα μεγάλο στρατό ξηράς που θα πολεμούσε στην ηπειρωτική Ευρώπη.[16]

Ως πρωθυπουργός το 1937, ο Τσάμπερλεϊν έβαλε τον Λίντελ Χάρτ σε θέση επιρροής πίσω από τη μεγάλη στρατηγική της Αγγλίας στα τέλη της δεκαετίας του '30. Τον Μάιο προετοίμασε σχέδια για την αναδιοργάνωση του Βρετανικού Στρατού για την υπεράσπιση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και τα παρέδωσε στον Σερ Thomas Inskip, τον Υπουργό Συντονισμού της Άμυνας. Με τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939, το υπουργικό συμβούλιο του πολέμου ανακάλεσε την πολιτική του Τσάμπερλεϊν που προώθησε ο Λίντελ Χάρτ. Με την Ευρώπη στην άκρη του πολέμου και τη Γερμανία να απειλεί με εισβολή την Πολωνία το υπουργικό συμβούλιο επέλεξε αντ' αυτού να υποστηρίξει έναν βρετανικό και αυτοκρατορικό στρατό 55 μεραρχιών, για επέμβαση στην Ηπειρωτική Ευρώπη για να βοηθήσει τη Πολωνία, τη Νορβηγία και τη Γαλλία.[17]

Μετά τον πόλεμο, ο Λίντελ Χάρτ ήταν υπεύθυνος για εκτεταμένες συνεντεύξεις και αναφορές για αρκετούς υψηλόβαθμους Γερμανούς στρατηγούς, που κρατούνταν από τους Συμμάχους ως Αιχμάλωτοι πολέμου. Με τις μαρτυρίες τους δημοσιεύθηκε το The Other Side of the Hill (Έκδοση του Ηνωμένου Βασιλείου, 1948) και The German General Talk (συνοπτική Έκδοση ΗΠΑ, 1948). Λίγα χρόνια αργότερα ο Χαρτ είχε την ευκαιρία να ανασκοπήσει τις σημειώσεις που είχε κρατήσει ο Ρόμελ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο Ρόμελ είχε φυλάξει αυτές τις σημειώσεις του με την πρόθεση να γράψει τις εμπειρίες του μετά τον πόλεμο. Η οικογένεια Ρόμελ είχε δημοσιεύσει προηγουμένως αυτές τις σημειώσεις στα Γερμανικά ως Πόλεμος χωρίς μίσος το 1950. Ορισμένες από τις σημειώσεις είχαν καταστραφεί από τον ίδιο τον Ρόμελ και τα υπόλοιπα (συμπεριλαμβανομένων των επιστολών του Ρόμελ στη σύζυγό του) είχαν κατασχεθεί από τις αμερικανικές αρχές. Με τη βοήθεια του Χάρτ, αυτές αργότερα επέστρεψαν στη σύζυγο του. Ο Χαρτ επεξεργάστηκε και συνέγραψε το βιβλίο και βοήθησε στην ενσωμάτωση του νέου υλικού. Τα κείμενα, μαζί με σημειώσεις, δημοσιεύθηκαν το 1953 ως The Rommel Papers.[18]

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Scipio Africanus: Greater Than Napoleon (originally: A Greater than Napoleon: Scipio Africanus; W Blackwood and Sons, London, 1926; Biblio and Tannen, New York, 1976)
  • Lawn Tennis Masters Unveiled (Arrowsmith, London, 1926)
  • Great Captains Unveiled (W. Blackwood and Sons, London, 1927; Greenhill, London, 1989)
  • Reputations 10 Years After (Little, Brown, Boston, 1928)
  • Sherman: Soldier, Realist, American (Dodd, Mead and Co, New York, 1929; Frederick A. Praeger, New York, 1960)
  • The decisive wars of history (1929) (This is the first part of the later: Strategy: the indirect approach)
  • The Real War (1914–1918) (1930), later republished as A History of the World War (1914–1918).
  • Foch, the man of Orleans In two Volumes (1931), Penguin Books, Harmondsworth, England.
  • The Ghost of Napoleon (Yale University, New Haven, 1934)
  • T.E. Lawrence in Arabia and After (Jonathan Cape, London, 1934 - online)
  • World War I in Outline (1936)
  • The Defence of Britain (Faber and Faber, London, 1939; Greenwood, Westport, 1980)
  • The Current of War, London: Hutchinson, 1941
  • The strategy of indirect approach (1941, reprinted in 1942 under the title: The way to win wars)
  • The way to win wars (1942)
  • The Revolution in Warfare, London: Faber and Faber, 1946
  • The Other Side of the Hill. Germany's Generals. Their Rise and Fall, with their own Account of Military Events 1939–1945, London: Cassel, 1948; enlarged and revised edition, Delhi: Army Publishers, 1965
  • "Foreword" to Heinz Guderian's Panzer Leader (New York: Da Capo., 1952)
  • Strategy: the indirect approach, third revised edition and further enlarged London: Faber and Faber, 1954
  • The Rommel Papers, (editor), 1953
  • The Tanks – A History of the Royal Tank Regiment and its Predecessors: Volumes I and II (Praeger, New York, 1959)
  • "Foreword" to Samuel B. Griffith's Sun Tzu: the Art of War (Oxford University Press, London, 1963)
  • The Memoirs of Captain Liddell Hart: Volumes I and II (Cassell, London, 1965)
  • History of the Second World War (London, Weidenfeld Nicolson, 1970)
  • Why Don't We Learn from History?. New York: Hawthorn Books. 1971. [19]
  • The German Generals Talk: Startling Revelations from Hitler's High Command (1971 έκδοση). William Morrow. 1948. ISBN 9780688060121. 

Μεταφρασμένα στα ελληνικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Η στρατηγική της έμμεσης προσεγγίσεως
  • Ιστορία του Β παγκόσμιου πολέμου
  • Οι Γερμανοί στρατηγοί μιλούν (Εκδόσεις Λιναίος, Αθήνα 2013, ISBN 978-618-80512-0-1)
  • Αποτροπή του πολέμου, η άμυνα
  • Η άλλη πλευρά του λόφου
  • Η έμμεσος στρατηγική, έκδοση ΓΕΣ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12016876j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Basil-Henry-Liddell-Hart. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m04vt1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ www.nytimes.com/1981/10/04/books/a-difficult-general.html.
  6. ↑ LIBRIS. 2  Οκτωβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/tr5730kc4d4jf9d. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12016876j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 33737. Ανακτήθηκε στις 11  Ιουνίου 2021.
  9. ↑ onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1468-229X.1930.tb00614.x/pdf.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20001227583. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  11. ↑ Bond p. 12
  12. ↑ Bond p. 13
  13. ↑ Wrigley, Chris (2002). Winston Churchill: A Biographical Companion. ABC-CLIO. σελ. 215. ISBN 0874369908. 
  14. ↑ Liddell Hart, Adrian John (1922–1991) Αρχειοθετήθηκε 2012-03-30 στο Wayback Machine. at aim25.ac.uk, accessed 3 May 2011
  15. ↑ «Hart, Sir Basil Henry Liddell». Oxford Dictionary of National Biography. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  16. ↑ Barnett, p. 503.
  17. ↑ Correlli Barnett, The Collapse of British Power (London: Methuen, 1972), pp. 497-499.
  18. ↑ «Lidell Hart archive, KCL». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  19. ↑ Paperback: Sophron 2012, (ISBN 978-0985081133)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λίντελ_Χαρτ&oldid=9970662"