Λάπαθο
| Λάπαθο | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| Σύστημα: κατά CRONQUIST, 1981 | ||||||||||||||
|
Το λάπαθο (αρχ. ελλ. λάπανθον[1], άλλη ονομασία είναι αγριοσέσκλο ή αρκολάχανο[2] (κυπρ.)) επιστημονική ονομασία Rumex, είναι γένος της τάξης των Πολυγονωδών και της οικογένειας των Πολυγονοειδών που περιλαμβάνει περί τα 200 είδη.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όλα είναι ιθαγενή εύκρατων χωρών. Είναι φυτά ποώδη, ετήσια, διετή και πολυετή. Τα πλείστα θεωρούνται ζιζάνια, πολλά είδη όμως είναι εδώδιμα και ορισμένα καλλιεργούνται. Όλα τα είδη έχουν υπόξινη γεύση λόγω της περιεκτικότητάς τους σε οξαλικό κάλιο. Στην Ελλάδα φύονται γύρω στα είκοσι είδη. Μερικά από αυτά είναι τα εξής: Λάπαθον η οξαλίς (Rumex acetosella), το κοινό οξαλίδι, ξινάκι ή ξινήθρα, λάπαθον το αμβλύφυλλον (Rumex obtusifolius), του οποίου η ρίζα θεωρείται φαρμακευτική, λάπαθον το ασπιδωτόν (Rumex scutatus), λάπαθον το βουκεφαλοφόρον (Rumex bucephalophorus), λάπαθον το κονδυλόρριζον (Rumex tuberosus), λάπαθον το οξυλάπαθον (Rumex acetosa), το κοινό ξινολάπαθο, λάπαθον το ούλον (Rumex crispus), το κοινό αγριολάπαθο, λάπαθον το συνεσπειρωμένον (Rumex conglomeratus), λάπαθον το υδρολάπαθον (Rumex hydrolapathum), λάπαθον το υδρόβιον (Rumex aquaticus).
Καλλιέργεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όλα τα είδη ευδοκιμούν σε υγρά και αρδευόμενα εδάφη, αναπτύσσονται ταχέως και η καλλιέργειά τους είναι πολύ εύκολη διότι δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη ανάγκη. Πολλά από τα ανωτέρω είδη είναι εδώδιμα και σε πολλά μέρη καταναλώνονται όπως το σπανάκι.
Το λάπαθον το οξυλάπαθον, το κοινό ξινολάπαθο είναι διετής πόα που ανθίζει από τον Μάιο έως τον Απρίλιο και έχει ύψος 20-60 εκατοστά. Θεωρείται βότανο με εξαιρετικές φαρμακευτικές ιδιότητες κυρίως για όσους πάσχουν από αιμορροΐδες, αναιμία, δυσεντερία, ίκτερο ή φυματίωση.
Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε κερκετίνη βοηθά στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων. Πρόκειται για εδώδιμο λαχανικό και χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική κουζίνα, κυρίως στις χορτόπιτες, και έχει ελαφριά πικρή γεύση.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Λάπατο (Rumex acetosa)
- ↑ Παντελή, Κυριακή· Ξενοφώντος, Αργυρώ. «αλαπαθκιά,η». Εικονικό Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής. Πανεπιστήμιο Κύπρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2019.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Καταγραφή της χλωρίδας της νήσου Τήνου
- Άρθρα για τα φυτά Rumex pulcher - Fiddle Dock
- Rumex acetosa, ονομασία του λάπαθου σε διάφορες γλώσσες
- Συνηθισμένα ζιζάνια στην Ελλάδα
- Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας Α' έκδοση 1998
- Λεξικόν φυτολογικόν. Γεννάδιος Παναγιώτης.
- The plant list
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Rumex στο Wikimedia Commons
Λεξιλογικός ορισμός του λάπαθο στο Βικιλεξικό
