Κωνσταντίνος (γιος του Λέοντα Ε΄)

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.

Κωνσταντίνος Συμβάτιος
Νόμισμα του Λέοντα Ε΄ με τον γιο και συναυτοκράτορα Συμβάτιο/Κωνσταντίνο. Φορούν χλαμύδα και κρατούν σταυρό ο πρώτος και σταυροφόρο σφαίρα ο δεύτερος στο δεξί. O Λέων Ε΄ έχει γένειο και μύστακα. Στο αριστερό τους χέρι κρατούν την ακακία. Επιγραφές LEON BASILEYS / CONSTANT[INOS] DESP[OTHS].
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Κωνσταντίνος Συμβάτιος (Ελληνικά)
Γέννηση	Δεκαετία του 800[1]
Θάνατος	9ος αιώνας[2]
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας ευνούχος
Οικογένεια
Γονείς	Λέων Ε΄ και Θεοδοσία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βυζαντινός Αυτοκράτορας
δεδομένα

Ο Συμβάτιος ή Σαββάτιος ή Σαμβάτης (άκμασε το 813-820) ήταν γιος τού Λέοντα Ε΄ τού Αρμένιου (βασ. 813-820) και στέφθηκε συναυτοκράτορας με το όνομα Κωνσταντίνος. Έμεινε στη θέση αυτή σε όλο το διάστημα της βασιλείας τού πατέρα του, ώσπου εκείνος εκτοπίστηκε. Έπειτα εκάρη μοναχός και εξορίστηκε στη νήσο Πρώτη των Πριγκιποννήσων.

Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Λέοντα Ε΄ και της Θεοδοσίας.

Ο πατέρας του ήταν στρατηγός τού θέματος των Αρμενιάκων (Αρμενίων), ίσως από τον Οίκο των Γκρούνι. Ως προστατευόμενος τού Βαρδάνη ανήλθε σε υψηλή θέση διοικητή, όταν όμως το 803 ο Βαρδάνης εξεγέρθηκε ενάντια στον Νικηφόρο Α΄, ο Λέων Ε΄ τον εγκατέλειψε. Η μητέρα τού Συμβάτιου ήταν Αρμενικής καταγωγής, κόρη τού πατρίκιου Αρσαβήρ, ο οποίος επιχείρησε να σφετεριστεί τον θρόνο από τον Νικηφόρο Α΄ το 808. Αναφέρεται ότι ήταν παιδί, όταν ο πατέρας του ανήλθε στον θρόνο, έτσι θα γεννήθηκε μεταξύ τού 800 και τού 810. Ανάδοχός του ήταν μάλλον ο Μιχαήλ Α΄ ο Ραγκαβές (βασ. 811-813), γαμπρός τού Νικηφόρου Α΄.

Το 813 ο Μιχαήλ Α΄ υπέστη καταστροφική ήττα από τους Βουλγάρους στη μάχη της Βερσινίκιας. Ακολούθησε στρατιωτική εξέγερση με επικεφαλής τον Λέοντα Ε΄, που εκθρόνισε τον Μιχαήλ Α΄ και στις 11 Ιουλίου 813 ο Λέων Ε΄ στέφθηκε Αυτοκράτορας. Λίγο μετά ο Συμβάτιος στέφθηκε συναυτοκράτορας και μετονομάστηκε σε Κωνσταντίνος, για να φέρει στο νου τού στρατού τους εικονομάχους βασιλείς Λέοντα Γ΄ και τον γιο του Κωνσταντίνο Ε΄.

Αν και πριν την εκλογή του ο Λέων Ε΄ είχε δώσει γραπτή εγγύηση στον εικονόφιλο Πατριάρχη Νικηφόρο Α΄, ότι δεν θα αναιρούσε το εικονόφιλο δόγμα, τώρα η μετονομασία τού Συμβάτιου έγινε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Πράγματι οι στρατιωτικές επιτυχίες των εικονομάχων αυτοκρατόρων ήταν σε αντίθεση με τις ήττες των εικονόφιλων που τους διαδέχθηκαν: τώρα τα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης λεηλατούσαν οι Βούλγαροι. Πολλοί στρατιώτες ήταν εικονομάχοι και η μνήμη των εικονοκλαστών αυτοκρατόρων ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο στρατό· ο ίδιος ο Λέων Ε΄ ήταν στρατιωτικός.

Στις 14 Μαρτίου 814 ο Λέων Ε΄ εξανάγκασε σε παραίτηση τον Πατριάρχη και επανέφερε τον προηγούμενο Θεόδοτο Α΄ Μελισσινό, ανιψιό τού Κωνσταντίνου Ε΄, στη θέση του. Ο νέος Πατριάρχης συγκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, που ανέτρεψε τη Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο και επανέφερε την απαγόρευση της λατρείας των εικόνων. Στη Σύνοδο προήδρευε ο Θεόδοτος Α΄ και ο Συμβάτιος/Κωνσταντίνος παρίστατο ως εκπρόσωπος τού πατέρα του. Το 819/820 εξέδωσε μαζί με τον πατέρα του μία νεαρά στο δίκαιο τού γάμου.

Ο Λέων Ε΄ δολοφονήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 820 από τους υποστηρικτές τού Μιχαήλ Β΄ τού Τραυλού, ο οποίος είχε φυλακιστεί ως συνωμότης εναντίον τού Αυτοκράτορα. Ο Μιχαήλ Β΄ ελευθερώθηκε από την ειρκτή και αναγορεύθηκε Αυτοκράτορας την ίδια νύχτα. Ο νέος Αυτοκράτορας εξόρισε τον Συμβάτιο/Κωνσταντίνο, τη μητέρα του και τους αδελφούς του Βασίλειο, Γρηγόριο και Θεοδόσιο στη νήσο Πρώτη των Πριγκιποννήσων. Εκεί οι τέσσερις αδελφοί ευνουχίστηκαν, ώστε να είναι ανίκανοι να διεκδικήσουν τον θρόνο στο μέλλον και εκάρησαν μοναχοί. Πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους σε μονή, αν και ο Μιχαήλ Β΄ τους επέτρεψε να λαμβάνουν μέρος των εσόδων από τις κατασχεθείσες ιδιοκτησίες τους για τη συντήρηση τού εαυτού τους και των υπηρετών τους. Ο Βασίλειος και ο Γρηγόριος αναφέρονται το 847 ως εικονόφιλοι· περαιτέρω δεν υπάρχει κάτι γνωστό για τον Συμβάτιο/Κωνσταντίνο.

• Browning, Robert (1965). "Notes on the "Scriptor Incertus de Leone Armenio"". Byzantion (in French). 35: 389–411.
• Bury, John Bagnell (1912), A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867), London: Macmillan and Co.
• Martindale, John; et al. (2015) [2001]. Prosopography of the Byzantine Empire (641-867).
• Treadgold, Warren T. (1988). The Byzantine Revival, 780–842. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 0-8047-1896-2.