Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/09/2022.

Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)
Ίδρυση	Νοέμβριος 1976
Διάσπαση από	Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας
Έδρα	Εμμανουήλ Μπενάκη 43, Αθήνα
Εφημερίδα	Προλεταριακή Σημαία
Φοιτητική πτέρυγα	Αγωνιστικές Κινήσεις
Ιδεολογία	Κομμουνισμός Μαρξισμός-Λενινισμός Χοτζαϊσμός Μαοϊσμός Σταλινισμός Ευρωσκεπτικισμός
Πολιτικό φάσμα	Ακροαριστερά
Χρώματα	Κόκκινο
Βουλή των Ελλήνων	0 / 300
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο	0 / 21
Σημαία κόμματος
Ιστότοπος
kkeml.gr/
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) (Κ.Κ.Ε. (μ-λ)), είναι κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδας.

Η πορεία διαπάλης στο ΚΚΕ και η παρέμβαση των ρεβιζιονιστών ξεκινά το Σεπτέμβρη του 1955 με τα γεγονότα της Τασκένδης. Το Φλεβάρη του 1956 γίνεται το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και το Μάρτη η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία καθαιρεί το Ζαχαριάδη. Ορισμένα μέλη και στελέχη αντιπαρατίθενται στις εξελίξεις, τόσο στην Ελλάδα, στην παρανομία αλλά και στις φυλακές και τις εξορίες, ιδιαίτερα στον Άη-Στράτη, όσο και στις ανατολικές χώρες από τους πολιτικούς πρόσφυγες.

Το 1963, το Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας και ο Μάο Τσε-τούνγκ, με το Γράμμα από 25 σημεία διατυπώνουν για πρώτη φορά ανοιχτά και με σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο τις διαφωνίες τους με το σοβιετικό ρεβιζιονισμό και απευθύνουν έκκληση για τη δημιουργία μ-λ κινήσεων και κομμάτων. Στις ανατολικές χώρες, πολιτικοί πρόσφυγες διαγραμμένοι από το ΚΚΕ αρχίζουν να οργανώνονται και το Σεπτέμβρη του 1964 συγκροτούν την Προσωρινή Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ(μ-λ), με πρόεδρο τον Πολύδωρο Δανιηλίδη και αργότερα τη Μαρξιστική Λενινιστική Οργάνωση (ΜΛΟ). Τον Οκτώβρη του 1964, εκδίδεται στην Ελλάδα το περιοδικό Αναγέννηση, το οποίο διαδίδεται και στο εξωτερικό, με βασικά στελέχη τον Γιάννη Χοντζέα και τον Ισαάκ Ιορδανίδη. Ήδη έχουν δημιουργηθεί οι Ιστορικές Εκδόσεις, που πραγματοποιούν έναν κύκλο εκδόσεων αρκετών έργων του Μάο και πρωτοπαρουσιάζουν στην Ελλάδα τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας. Στο σπουδαστικό χώρο δημιουργείται τον Απρίλη του 1966 η Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΠΣΠ) που εκδίδει το περιοδικό Σπουδαστικός Κόσμος. Στα τέλη του 1966 και στις αρχές του 1967 δημιουργείται η Συνεπής Πολιτική Αριστερή Κίνηση (ΣΠΑΚ) και εκδίδεται η εφημερίδα Λαϊκός Δρόμος.

Λίγο αργότερα ιδρύεται η Οργάνωση Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας μέσα σε συνθήκες παρανομίας. Αρχίζει να εκδίδεται η Προλεταριακή Σημαία σε μικρό μέγεθος, ενώ μέλη και στελέχη που βγαίνουν στο εξωτερικό δημιουργούν το Αντιφασιστικό Μέτωπο Ελλήνων Εξωτερικού (ΑΜΕΕ) και εκδίδουν το περιοδικό Λαϊκός Δρόμος και την εφημερίδα Λαϊκή Ενότητα.

Το 1976 γίνεται το ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΚΕ (μ-λ). Ταυτόχρονα, μια μικρή ομάδα μελών και στελεχών αποχωρεί ασπαζόμενη τη "θεωρία των τριών κόσμων" και ιδρύει το Μ-Λ ΚΚΕ, το οποίο εκδίδει το Λαϊκό Δρόμο. Το ΚΚΕ (μ-λ) αποκήρυξε τη "θεωρία των τριών κόσμων" που προωθούσε η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας επισήμως μετά το θάνατο του Μάο Τσε-τούνγκ και πρωσπαθουσε να την αποδώσει στον ίδιο τον Μάο. Κυκλοφορεί η Προλεταριακή Σημαία και εκτός από την Προοδευτική Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΠΣΠ), η οποία εκδίδει το περιοδικό Σάλπισμα, λειτουργούν η Προοδευτική Μαθητική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΜΣΠ) που εκδίδει τα Μαθητικά Νιάτα, η Προοδευτική Εργατική Συνδικαλιστική Παράταξη (ΠΕΣΠ) και η Προοδευτική Παράταξη Επιστημόνων Καλλιτεχνών Τεχνικών (ΠΠΕΚΤ).

Το 2ο Συνέδριο, το 1981, είναι το κύκνειο άσμα της ηγεσίας του ΚΚΕ(μ-λ). Οι εξελίξεις στο διεθνές κίνημα (στροφή Κίνας και Αλβανίας) και ο “αέρας της αλλαγής” του ΠΑΣΟΚ επιδρούν διαλυτικά στην οργάνωση. Η Προλεταριακή Σημαία καταργείται και εκδίδεται η εφημερίδα Για μια Αριστερή Πολιτική.

Με πρωτοβουλία πέντε μελών της ΚΕ (Βασίλης Σαμαράς, Στέλιος Αγκούτογλου, Ηλίας Καμαρέτσος, Γρηγόρης Κωνσταντόπουλος και Αγκόπ Κασπαριάν) ^[1]που εκλέχθηκε στο 2ο Συνέδριο, ένας μικρός αριθμός μελών και ενδιάμεσων στελεχών αποφασίζει να αντιταχθεί στην ολοκληρωτική διάλυση της οργάνωσης και προχωρά στις 25, 26 και 27 Ιουνίου στη Συνδιάσκεψη της Ανασυγκρότησης, με την οποία γεννήθηκε η νέα οργάνωση που συνεχίζει τη δράση της μέχρι σήμερα. Αποφασίζεται να διατηρηθεί η ονομασία της οργάνωσης, να επανεκδοθεί η Προλεταριακή Σημαία σαν δεκαπενθήμερο κομματικό όργανο και να γίνει νέα συνδιάσκεψη τον επόμενο χρόνο.

Το ΚΚΕ (μ-λ) στις αρχές της δεκαετίας του '90 συνεργάστηκε με το ΝΑΡ το ΕΚΚΕ και το ΕΕΚ, στα πλαίσια της Μαχόμενης Αριστεράς. Η συνεργασία σταμάτησε ύστερα από μερικά χρόνια κατά τα τέλη της δεκαετίας του '90.

Στις 16 Μαρτίου 2012, το ΚΚΕ (μ-λ) από κοινού με το Μ-Λ ΚΚΕ ανακοίνωσαν τη συγκρότηση της "Πρωτοβουλίας για μια Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία", με σκοπό τη δημιουργία μιας ευρύτερης μετωπικής πολιτικής συνεργασίας. Η Πρωτοβουλία αυτή οδήγησε στη συγκρότηση της Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας στις 23 Οκτώβρη 2013. Στις Κοινοβουλευτικές εκλογές του 2012 η οργάνωση συμμετείχε στην εκλογική συνεργασία ΚΚΕ (μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ . Η επιλογή αυτή ήρθε να υπηρετήσει τη στήριξη της κοινής προσπάθειας των δύο οργανώσεων, που ξεκίνησε ως ΠΑΑΣ και συνεχίζεται ως ΛΑ-ΑΑΣ. Η συνεργασία συμμετείχε και στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και του Σεπτεμβρίου 2015. Η οργάνωση αποφάσισε να μη συμμετάσχει ως συνεργασία και στις επόμενες εκλογές (2019) και προέκρινε την αυτόνομη εκλογική της παρέμβαση. Στις 21 Δεκεμβρίου 2020 με ανάρτηση στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, το ΚΚΕ(μ-λ) ανακοινώνει το τέλος του κύκλου της ΛΑ-ΑΑΣ, κάνοντας απολογισμό και κριτική της συνεργασίας και αναλύοντας τους πολιτικούς όρους και τις αιτίες της απόφασής του αυτής.^[2] Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του covid-19 το ΚΚΕ(μ-λ) ανέπτυξε πλούσια πολιτική δράση για την υπεράσπιση του διακαιώματος στη δωρεάν υγεία και την πολιτική δράση.

Το Σεπτέμβριο του 2022 το ΚΚΕ (μ-λ) καταθέτει σε οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς ''Πρόταση συντονισμού οργανώσεων και συλλογικοτήτων για την ανάπτυξη της μαζικής πάλης'' με κεντρικούς άξονες την πάλη για ''Πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Να ανακληθούν όλες οι αυξήσεις στην ενέργεια, στα κοινωνικά και καταναλωτικά αγαθά. Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τη διαδήλωση, την απεργία. Η οργάνωση και η μαζική πάλη είναι δικαίωμα του λαού και της νεολαίας! ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσία έξω από την Ουκρανία! Όχι στον άδικο πόλεμο. Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ. Φιλία, αλληλεγγύη, κοινή πάλη με όλους τους γειτονικούς λαούς, τους πρόσφυγες και μετανάστες!''[1]

Στις 18 Οκτωβρίου 2022 έφυγε απο τη ζωή ο από το 2010 γραμματέας του ΚΚΕ (μ-λ) Αντρέας Βογιατζόγλου.[2]

Το ΚΚΕ (μ-λ) δεν έχει συμμετάσχει ποτέ σε ευρωεκλογές από θεση αρχής, προπαγανδίζοντας τη θέση της αποχής και της εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.^[3]

• 1η Συνδιάσκεψη - 1982
• 2η Συνδιάσκεψη - 1983
• 3η Συνδιάσκεψη - 1988
• 4η Συνδιάσκεψη - 1992
• 5η Συνδιάσκεψη - 1998
• 6η Συνδιάσκεψη - 2006
• 7η Συνδιάσκεψη - 2010
• 8η Συνδιάσκεψη - 2015 (24-26/04/2015)^[5]
• 9η Συνδιάσκεψη - 2019 (23-25/03/2019)^[6]
• 10η Συνδιάσκεψη - 2024 (5-7/07/2024)^[7]

Το ΚΚΕ (μ-λ) σήμερα εκδίδει τη 15ήμερη εφημερίδα Προλεταριακή Σημαία, και διάφορα βιβλία μέσω των εκδόσεων "Εκτός των Τειχών", τα οποία διακινούνται κυρίως από το βιβλιοπωλείο "Εκτός των Τειχών" που βρίσκεται στα Εξάρχεια. Η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ (μ-λ) σε ΑΕΙ-ΤΕΙ είναι οι «Αγωνιστικές Κινήσεις». Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ(μ-λ) έχει συγκροτηθεί και παρεμβαίνει στους εργαζόμενους το σχήμα της «Ταξικής Πορείας». Οι «Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών» παρεμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης. Το ΚΚΕ(μ-λ) εκδίδει, επίσης, το θεωρητικό - ιδεολογικό περιοδικό "Αντίθεση".

Η ονομασία "ΚΚΕ (μ-λ)" έχει υιοθετηθεί άλλες δύο φορές. Η πρώτη ήταν από τα μέλη του ΚΚΕ που βρίσκονταν ως πολιτικοί πρόσφυγες μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο στην ΕΣΣΔ και τις ευρωπαϊκές Λαϊκές Δημοκρατίες. Αυτά τα μέλη του ΚΚΕ σε ποσοστό κατά μ.ό. 85%, διαγράφτηκαν ή (λιγότερα) αποχώρησαν από το ΚΚΕ, όταν διαφώνησαν με τον τρόπο σύγκλησης και διεξαγωγής, καθώς και με τις αποφάσεις, της 6ης Ολομέλειας του ΚΚΕ το Μάρτιο του 1956, οι οποίες καταδίκαζαν την εξέλιξη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας ως προδιαγραμμένη, αλλά και τον τελευταίο ως "τυχοδιωκτισμό του Ζαχαριάδη", ενώ αναγνώριζαν την ύπαρξη ενός "εθνικού" τμήματος της αστικής τάξης στην Ελλάδα, με το οποίο το ΚΚΕ έπρεπε να συνασπιστεί άνευ όρων. Σε συνθήκες παρανομίας από τα κρατικά όργανα των χωρών αυτών, οι πολιτικοί πρόσφυγες προχώρησαν στη δημιουργία αυτού του κόμματος, το οποίο είχε πάντως μια Κεντρική Επιτροπή με εκλεγμένα μέλη από όλες τις χώρες που φιλοξενούσαν τους διαγραφέντες από το ΚΚΕ πολιτικούς πρόσφυγες.^[8]

Άλλη μια οργάνωση με παρόμοιο όνομα, ΚΚΕ-ΜΛ, ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1974 από μια ομάδα που ονομαζόταν Οργάνωση Ελλήνων Μαρξιστών-Λενινιστών (ΟΕΜΛ), που με τη σειρά της είχε αποσχιστεί από την ΟΜΛΕ το 1969. Το 1975 διασπάστηκε σε δυο κομμάτια με το ίδιο όνομα και σιγά-σιγά χάθηκαν από το πολιτικό προσκήνιο έως το 1976.

• Επίσημος ιστότοπος

Αυτό το λήμμα σχετικά με τον Κομμουνισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.