Κλωθώ

Κλωθώ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Δίας[1][2] και Νυξ[3][2] και Θέμις[1][2]
Αδέλφια	Λάχεση Άτροπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 08/10/2015.

Η Κλωθώ ήταν η νεότερη από τις τρεις Μοίρες της ελληνικής μυθολογίας. Οι άλλες δύο ήταν η Λάχεση και η Άτροπος. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου ήταν κόρες της Νύχτας^[4], ωστόσο στο ίδιο κείμενο, από μεταγενέστερη ίσως προσθήκη, αναφέρονται ως κόρες της Θέμιδος και του Δία^[5].

Η Κλωθώ αντιπροσωπεύει το παρόν στη ζωή των ανθρώπων και θεωρείται η μεγαλύτερη και η σπουδαιότερη από τις άλλες δύο. Πιστευόταν ότι έκλωθε με τη ρόκα της το νήμα της ζωής του κάθε ανθρώπου, το πεπρωμένο του, που τον συνόδευε μέχρι τον θάνατό του. Λάμβανε επίσης σημαντικές αποφάσεις, όπως το πότε ένας άνθρωπος θα γεννηθεί, και άρα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό τις ανθρώπινες ζωές. Μάλιστα, η δύναμή της της επέτρεπε να επιλέγει ποιος θα πεθάνει και ποιος θα σωθεί ή θα επιστρέψει στη ζωή, όπως στον μύθο του Πέλοπα.

Όπως και οι αδελφές της, έχει σημαντική συμβολή στη μυθολογία. Επίσης αναφέρεται ότι οι Μοίρες μαζί με τον Ερμή, δημιούργησαν το ελληνικό αλφάβητο. Παρότι θεές, αναφέρονται πιο συχνά ως φορείς του πεπρωμένου.

Κατά της Ησίοδου Θεογονία οι Μοίρες είναι κόρες της Νύκτας, που τις γέννησε μόνη της χωρίς τη συμμετοχή αρσενικού^[6]. Στο ίδιο έργο επίσης, αναφέρονται ως κόρες του Δία και της Θέμιδος. Στο έργο του Πλάτωνα, αναφέρονται ως κόρες της Ανάγκης. Στη Ρωμαϊκή μυθολογία αναφέρονται και ως κόρες του Ουρανού και της Γαίας.

Οι πιο διάσημες αναφορές των τριών αδελφών σε μύθους είναι:

• Σε αυτόν του Πέλοπα και του Ταντάλου, όπου ο τελευταίος έβρασε και σέρβιρε τον γιο του Πέλοπα στους θεούς για να τους ντροπιάσει. Μόλις εκείνοι συνειδητοποίησαν την ύβρι του, η Κλωθώ επανέφερε στη ζωή τον Πέλοπα εκτός από τον φαγωμένο ώμο του, που είχε αντικατασταθεί από ελεφαντόδοντο, και ο Τάνταλος εξορίστηκε στον Άδη όπου θα τιμωρούνταν φρικτά για την αμαρτία του.
• Στον μύθο της Αταλάντης, όπου ο Μελέαγρος ερωτευμένος μαζί της έσφαξε τους αδελφούς της μητέρας του, γιατί προσέβαλαν την Αταλάντη που αν και γυναίκα συμμετείχε στο κυνήγι. Η μητέρα του, τρελαμένη από την πράξη του και από θρήνο για τα αδέλφια της, θυμήθηκε ότι όταν ο Μελέαγρος ήταν βρέφος και τον είχαν επισκεφτεί οι Μοίρες, της είχαν πει ότι όταν καιγόταν εντελώς το κούτσουρο στο τζάκι, ο γιος της θα πέθαινε. Εκείνη είχε σβήσει το κούτσουρο και το είχε φυλάξει. Μετά την πράξη του γιου της, έβγαλε από την κρυψώνα το κούτσουρο, το έριξε στο τζάκι και το άφησε να καεί μέχρι να γίνει στάχτη, ενώ ο Μελέαγρος καιγόταν ζωντανός.
• Ίσως ο πιο γνωστός είναι ο μύθος της Άλκηστης και του Αδμήτου, που ήταν ένα νεαρό νιόπαντρο ζευγάρι. Κάποια στιγμή όμως ο Άδμητος αρρώστησε βαριά και πέθανε. Η Άλκηστη μέθυσε την Κλωθώ και προσπάθησε να φέρει πίσω τον άντρα της. Ωστόσο οι Μοίρες της εξήγησαν ότι για να χαρίσουν τη ζωή σε έναν άνθρωπο έπρεπε κάποιος άλλος να πάρει τη θέση του. Κανένας άλλος δεν δέχτηκε να πεθάνει στη θέση του Αδμήτου, οπότε η Άλκηστη αποφάσισε να πάρει αυτή τη θέση του. Έτσι, ο Άδμητος γύρισε στη ζωή, ενώ η Άλκηστις μέρα με τη μέρα οδηγούνταν στον θάνατο. Όμως καθώς ο Θάνατος ερχόταν να την πάρει, ο Ηρακλής τον σταμάτησε, πάλεψαν και τον νίκησε. Έτσι έζησαν και οι δυο.

Κατά την ελληνική παράδοση, την πρώτη μέρα γέννησης του παιδιού τοποθετούνται στο δωμάτιο που κοιμάται τρία πιατάκια με γλυκό του κουταλιού, έτσι ώστε να γλυκαθούν οι Μοίρες και να χαρίσουν στο παιδί περισσότερη και καλύτερη ζωή.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

• Ο αστεροειδής 97 Κλωθώ (97 Klotho), που ανακαλύφθηκε το 1868, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή Μοίρα.

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μυθολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.