Κιρσοί

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/12/2010.

Κιρσοί
Κιρσοί
Ειδικότητα	Αγγειοχειρουργική
Ταξινόμηση
ICD-10	I83, I84, I85, I86
ICD-9	454-456, 671
OMIM	192200
DiseasesDB	13734
MedlinePlus	001109
eMedicine	med/2788
MeSH	D014648

Κιρσοί ονομάζονται οι διατεταμένες (φουσκωμένες) φλέβες των κάτω άκρων. Σ’ ορισμένα άτομα, οι επιφανειακές φλέβες παύουν να λειτουργούν σωστά, γιατί το τοίχωμά τους είναι ευπαθές και δεν αντέχει την καθημερινή καταπόνηση. Έτσι το αίμα αρχίζει να λιμνάζει τοπικά, οι φλεβικές πιέσεις αυξάνονται τοπικά και οι φλέβες διαστέλλονται. Οι διεσταλλμένες αυτές επιφανειακές φλέβες γίνονται ορατές κάτω από το δέρμα και ονομάζονται κιρσοί.

Πρόκειται για παθολογικές "επιφανειακές" φλέβες (του επιπολής φλεβικού δικτύου όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία) που παρουσιάζουν δυσλειτουργία των βαλβίδων, με αποτέλεσμα να παλινδρομεί το αίμα προς τα κάτω και να "φουσκώνουν" οι φλέβες αυτές. Εκτός από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργούν οι κιρσοί, στο πλαίσιο της νόσου αυτής μπορεί να δημιουργηθούν επιπλοκές όπως οιδήματα στα κάτω άκρα, φλεβικά έλκη, δερματοπάθεια κνημών (έκζεμα), πόνος (κουρασμένα ή βαρειά πόδια) ή και σοβαρότερες όπως η αιμορραγίώπιση ή η θρόμβωσή του.

Η αντιμετώπιση τους όταν είναι ασυμπτωματικοί είναι συντηρητική , δηλαδή αποφυγή ορθοστασίας και χρήση ελαστικής κάλτσας διαβαθμισμένης συμπίεσης. Οι κιρσοί θεωρούνται δεύτερο στάδιο φλεβικής ανεπάρκειας των κάτω άκρων και στη συνηθισμένη τους μορφή, δεν είναι επικίνδυνη πάθηση.

Στην κατηγορία των κιρσών δεν κατατάσσονται οι ευρυαγγείες που δημιουργούν συνήθως αισθητικά προβλήματα κυρίως στις γυναίκες. Οι ευρυαγγείες είναι φλεβίδια που μοιάζουν με ιστό αράχνης που πέραν των αισθητικών προβλημάτων, δεν δημιουργούν κανένα ουσιαστικό πρόβλημα.

Αντίθετα, οι κιρσοί των φλεβών και ιδιαίτερα οι λεγόμενοι «εν τω βάθει», δηλαδή οι μη ορατοί, πάνω στο δέρμα, μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα. 

Η δημιουργία θρόμβων στο εσωτερικό των «εν τω βάθει» φλεβών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και τούτο γιατί μπορεί να αποσπασθεί τμήμα ενός θρόμβου ή και ολόκληρος ο θρόμβος και με την κυκλοφορία του αίματος να φθάσει μέχρι τους πνεύμονες, να σφηνωθεί μέσα σε κλάδους της πνευμονικής αρτηρίας και να προκαλέσει μια μεγάλη ή πολλαπλές μικρές πνευμονικές εμβολές, ανάλογα με το μέγεθος του θρόμβου^[1].

Η επεμβατική θεραπεία περιλαμβάνει την χειρουργική εξαίρεση καθώς και νέες θεραπευτικές επεμβάσεις που αφορούν στη θερμική καταστροφή του έσω χιτώνα της ανεπαρκούς φλέβας.