Γρηγόρης Βαλτινός
Γρηγόρης Βαλτινός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα γεννήσεως | Γρηγόριος Ιωακειμίδης[1] |
Γέννηση | 7 Αυγούστου 1955 Θεσσαλονίκη |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός ηθοποιός τηλεόρασης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Εύα Μπίθα |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γρηγόρης Βαλτινός (Θεσσαλονίκη, 7 Αυγούστου 1955 - ) είναι Έλληνας ηθοποιός. Το πραγματικό του επώνυμο είναι Ιωακειμίδης. [2]
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έχει καταγωγή από την Ξάνθη, όπου έζησε μέχρι τα οκτώ του χρόνια.[3][4] Επίσης, έχει καταγωγή από το χωριό Καταχάς Πιερίας και έχει τιμηθεί με το Βραβείο Κοινότητας Καταχά για το 2024. [5] Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Παρακολούθησε επίσης μαθήματα τραγουδιού και χορού. Ξεκίνησε την επαγγελματική του πορεία το 1980 και σαν νέος ηθοποιός συνεργάστηκε με όλους τους θιάσους των μεγάλων πρωταγωνιστών (Φέρτη-Μερκούρη, Βουγιουκλάκη, Καρέζη-Καζάκου, Αλεξανδράκη-Γαληνέα, Γκιωνάκη, Δανδουλάκη, Καλογεροπούλου, Ντενίση κ.ά.)
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα τα είδη θεάτρου, από το αρχαίο δράμα (Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης) ως την κωμωδία και από την πρόζα έως την επιθεώρηση και έχει διακριθεί για την ερμηνεία του, τόσο στο κλασικό όσο και στο σύγχρονο ρεπερτόριο: Ο Νηλ, Γουίλιαμς, Άλμπι, Μίλερ, Σνίτσλερ, Αντρέγιεφ, Τουργκένιεφ, Γκέρνι, Mάργκιουλις κ.ά. Μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως οι: Ζυλ Ντασέν, Ανδρέας Βουτσινάς, Φρανκ Χόζερ, Κώστας Τσιάνος, Σταμάτης Φασουλής, Βασίλης Παπαβασιλείου, Ρότζερ Ουίλιαμς, Γιώργος Θεοδοσιάδης, Διαγόρας Χρονόπουλος, Ντίνος Δημόπουλος, Σταύρος Τσακίρης.
Έχει πρωταγωνιστήσει επίσης σε μιούζικαλ (Ο βιολιστής στη στέγη, Τσέχωφ-το μιούζικαλ). Μάλιστα έχει τραγουδήσει τον ρόλο του Χριστού στην βυζαντινή όπερα του Γιάννη Μπουφίδη “Σταύρωση”, η οποία κυκλοφορεί και στη δισκογραφία, επίσης τον ρόλο του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στο ορατόριο του Γιώργου Χατζηνάσιου “Η άλωσις της Πόλεως” και τον ομώνυμο ρόλο στο ορατόριο του Μίμη Πλέσσα “Κοσμάς ο Αιτωλός”.
Συμμετείχε ως αφηγητής σε μεγάλα μουσικά έργα, όπως «Αξιον Εστί» των Μίκη Θεοδωράκη-Οδυσσέα Ελύτη, «Λειτουργία του Ορφέα» των Γιάννη Μαρκόπουλου-Πάνου Θεοδωρίδη, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού, «Ωδή στον Μέγα Αλέξανδρο» των Γιώργου Χατζηνάσιου-Γιώργου Παπακώστα, «Ελλάδα- Γέννηση και Αναγέννηση των Αιώνων» των Πασχάλη Τόνιου-Γιώργου Παπακώστα.
Έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές, όπως: Αστροφεγγιά, Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα, Φάκελος Αμαζών, Ανατομία ενός εγκλήματος, Πρόβα νυφικού, Ο μεγάλος θυμός, Τα παιδιά της Νιόβης, Έρωτας κ.ά.
Το 2024 ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο τον ρόλο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, στην τηλεοπτική σειρά του Mega Channel, Famagusta.
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την ερμηνεία του στον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή, που παρουσιάστηκε από το Εθνικό Θέατρο, γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία και διεθνή προβολή, καθώς η πρεμιέρα της παράστασης δόθηκε το καλοκαίρι του 2000 στο Κολοσσαίο της Ρώμης, που άνοιξε με αυτή την ευκαιρία τις πύλες του ύστερα από 1.500 χρόνια. Η ίδια παράσταση παίχτηκε στη Νέα Υόρκη και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.
Ως σκηνοθέτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1990 και μετά έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Από τους θεατρικούς του ρόλους ξεχωρίζει εκείνος του Τζορτζ στο Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; του Έντουαρντ Άλμπι, έργο που σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο θέατρο "ΛΑΜΠΕΤΗ" αλλά και σε περιοδεία. Επίσης οκτώ χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του Βιολιστή στη στέγη ξανάπαιξε τον "Τέβγε" στο Ηρώδειο και κατόπιν σε μία μεγάλη περιοδεία ανά την Ελλάδα.
Το 2006 τιμήθηκε από το Θεατρικό Μουσείο με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου "ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΒΕΑΚΗΣ" για την ερμηνεία του στο παραπάνω μιούζικαλ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.ethnos .gr /theatre /article /117251 /grhgorhsbaltinoshdiashmothtamoyeinaienaeyxaristobaros. - ↑ «Γρηγόρης Βαλτινός: Η διασημότητα μού είναι ένα ευχάριστο «βάρος»». Έθνος. 1 Ιανουαρίου 1980. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Γρηγόρης Βαλτινός | θοδωρής γεωργακόπουλος». georgakopoulos.org. 10 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2024.
- ↑ «Φιλμογραφία, 90 λεπτά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2010.
- ↑ «Βραβείο Κοινότητας Καταχά 2024». lefteria. 12 Νοεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2024.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γρηγόρης Βαλτινός - Αποκλειστική συνέντευξη στο Thesout.gr [1]
- Γρηγόρης Βαλτινός - Αποκλειστική συνέντευξη στο soldoutnews.gr [2][νεκρός σύνδεσμος]