Δαβίδ του Ντινάν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αυτό το λήμμα είναι ορφανό καθώς λίγα ή και καθόλου λήμματα συνδέουν σε αυτό. Παρακαλούμε βοηθήστε βάζοντας συνδέσμους προς αυτό σε λήμματα για σχετικά θέματα. (Φεβρουαρίου 2010) |
Δαβίδ του Ντινάν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | David de Dinan (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1160 (περίπου) ή 1165 (περίπου)[1] Ντινάν |
Θάνατος | 1217 (περίπου) Méan |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φιλόσοφος[2] θεολόγος[2] |
Ο Δαβίδ του Ντινάν (David de Dinant; 1160 - 1217) ήταν Γάλλος σχολαστικός πανεπιστημιακός, γεννημένος στο Βέλγιο.
Προσπαθώντας να εφαρμόσει στην εκκλησιαστική διδασκαλία τις αριστοτελικές αρχές (από τα πρόσφατα τότε μεταφρασμένα από τα αραβικά στα λατινικά «Φυσικά»), κατέληξε εκτός Χριστιανισμού σε έναν υλιστικό Πανθεϊσμό, όπου δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ «δημιουργού» και «δημιουργήματος» και ο Θεός ταυτίζεται με την αρχική υλική υπόσταση του κάθε όντος (ως «materia prima» σε μία τρισυπόστατη πραγματικότητα «ύλη» - «νους» - «Θεός » στην οποία η τρίτη υπόσταση εμπεριέχει όλες τις άλλες).
Για αυτές τις θέσεις του, που θεωρήθηκαν «ειδωλολατρικές», αφορίστηκε το 1209 από την Καθολική Εκκλησία. Το επόμενο έτος, που επίσης κάηκαν ζωντανοί δεκάδες πανθεϊστές Αμαλρικιανοί ή «Αμαυριανοί» (οπαδοί του φιλόσοφου Αμαλρίκου - Amalric de Bena), απαγορεύθηκε στο Παρίσι με παπική Βούλα η οποιαδήποτε ασχολία με την φιλοσοφία του Αριστοτέλους και καταστράφηκαν σε δημόσια πυρά τα βιβλία «Quaternuli» και «De Tomis, seu Divisionibus» του Δαβίδ του Ντινάν που είχε φύγει από την χώρα για να γλιτώσει την ζωή του και έκτοτε κανείς δεν γνωρίζει γι’ αυτόν.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 15846380t. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- George Leonard, «The Encyclopedia of Heresies and Heretics», London, 1995