Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, όπως διαμορφώθηκε από τον InternetArchiveBot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 07:08, 16 Ιανουαρίου 2024. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Heinz-Christian Strache (Γερμανικά)
Γέννηση12 Ιουνίου 1969 (1969-06-12) (55 ετών)
Βιέννη[1]
ΠαρατσούκλιHC Strache
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
Εργοδότηςκαινοτόμος επιχειρηματίας (1993–2000)[1]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦιλίπα Στράχε (από 2016)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Αυστριακού Εθνικού Συμβουλίου (2006–2018)[1]
μέλος του περιφερειακού κοινοβουλίου της Βιέννης (1996–2006)[1]
πρόεδρος του Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας (2005–2019)[1][4]
αντικαγκελάριος της Αυστρίας (2017–2019)[4][5]
μέλος του Αυστριακού Εθνικού Συμβουλίου (2017–2018)
μέλος του Αυστριακού Εθνικού Συμβουλίου
ΒραβεύσειςGrand Officer, Special Class of the Order of Honour for Services to the Republic of Austria (2017)
Ιστότοπος
www.hcstrache.at
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε (Heinz-Christian Strache, 12 Ιουνίου 1969) είναι Αυστριακός πολιτικός και οδοντοτεχνίτης, ο οποίος υπηρέτησε ως αντικαγκελάριος της Αυστρίας από το 2017 έως το 2019. Επίσης, ήταν υπουργός Δημοσίων Υπηρεσιών και Αθλητισμού από τον Ιανουάριο του 2018 έως τον Μάιο του 2019 και πρόεδρος του Κόμματος Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ) από τον Απρίλιο του 2005 έως τον Μάιο του 2019.[6] Προηγουμένως υπηρέτησε ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου από τον Οκτώβριο του 2006 έως τον Δεκέμβριο του 2017 και ως μέλος του κοινοτικού συμβουλίου και του κοινοβουλίου του ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης (2001-2006).

Τον Μάιο του 2019, κυκλοφόρησε ένα βίντεο από το 2017 που έδειχνε ότι ο Στράχε πρότεινε ότι θα μπορούσε να προσφέρει επιχειρηματικές συμβάσεις με αντάλλαγμα πολιτική υποστήριξη από μια γυναίκα που παρουσιαζόταν ως ανιψιά ενός Ρώσου ολιγάρχη.[7][8] Το βίντεο δείχνει, επίσης, τις ιδέες του σχετικά με τη μετατροπή της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας της χώρας, της Kronen Zeitung, σε φερέφωνο του FPÖ. Στις 18 Μαΐου 2019, στον απόηχο του σκανδάλου Ίμπιζα, ο Στράχε ανακοίνωσε την παραίτησή του από αντικαγκελάριος της Αυστρίας, υπουργός και πρόεδρος του Κόμματος της Ελευθερίας.

Την 1η Οκτωβρίου 2019, ο Στράχε ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την πολιτική και ότι παραιτείται από μέλος του Κόμματος της Ελευθερίας.[9]

Ο Στράχε έχει σχεδόν 800.000 ακόλουθους στο Facebook, που αντιστοιχούν περίπου στο 10% του πληθυσμού της Αυστρίας.[10]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Heinz-Christian Strache». (Αυστριακά Γερμανικά) parlament.gv.at. Austrian Parliament. 25  Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28  Μαΐου 2016.
  2. CONOR.SI. 93362275.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  4. 4,0 4,1 (Γερμανικά) mobil.derstandard.at/2000103393515/Straches-Ruecktritt-im-Wortlaut. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2019.
  5. «The fallout from Austria's 'Ibiza-gate' scandal» (Αγγλικά) 29  Αυγούστου 2019.
  6. «Austria far right: Freedom Party wins key posts in new government». BBC News. 16 Δεκεμβρίου 2017. https://www.bbc.com/news/world-europe-42379985. 
  7. BBC Staff (18 Μαΐου 2019). «Heinz-Christian Strache: Vice-chancellor caught on secret video». BBC News. https://www.bbc.com/news/world-europe-48318195. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2019. 
  8. Weise, Zia (17 Μαΐου 2019). «Austrian far-right leader filmed offering public contracts for campaign support». Politico. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2019. 
  9. WELT (1 Οκτωβρίου 2019). «Heinz-Christian Strache: Ex-FPÖ-Chef beendet politische Karriere». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019. 
  10. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2019.