Εφημερίς των Κυριών
 2 Αυγούστου 1887 πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Κυριών» της Καλλιρρόης Παρρέν | |
| Τύπος | εφημερίδα[1] |
|---|---|
| Εκδότης | Καλλιρρόη Παρρέν[1] |
| Ίδρυση | 1 Φεβρουαρίου 1912[1] |
| Γλώσσα | νέα ελληνική γλώσσα |
| δεδομένα | |
Εφημερίς των Κυριών ονομαζόταν το πρώτο περιοδικό στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε από γυναικεία συντακτική ομάδα και απευθυνόταν μόνο σε γυναίκες. Το πρώτο φύλλο κυκλοφορεί στις 9 Μαρτίου του 1887 και το τελευταίο της το 1917, έχοντας κυκλοφορήσει 1106 τεύχη. Έως τις 18 Μαρτίου 1907, η εφημερίδα κυκλοφορούσε εβδομαδιαίως και στη συνέχεια από τις 25 Μαρτίου 1907 έως το Δεκέμβριο του 1917 εκδίδονταν "δις του μηνός", χαρακτηρίζοντας αυτή την αλλαγή στη συχνότητα έκδοσης ως "Περίοδος Β’" στο εξώφυλλο του ίδιου του εντύπου.
Οι διεκδικήσεις μέσω της εφημερίδας ήταν η χειραφέτηση της γυναίκας με πλήρη δικαιώματα στον τομέα της εκπαίδευσης και την εργασία.
Υπεύθυνη για την έκδοση του περιοδικού ήταν η Καλλιρρόη Παρρέν, ενώ δύο από τις πρώτες συνεργάτιδες της σε αυτή την προσπάθεια ήταν η Σαπφώ Λεοντιάδου, που εργαζόταν ήδη για το περιοδικό «Ευρυδίκη» (Κωνσταντινούπολη, 1870 - 1873) και η Αικατερίνη Σαμαρτσίδου, εγγονή της εκδότριας του περιοδικού «Κυψέλη» (Κωνσταντινούπολη, 1845). Στη συνέχεια την υπογραφή τους στα άρθρα της εφημερίδας έβαζαν οι Μαρίκα Πίπιζα (Ποιήτρια), Ελένη Γεωργιάδη (Δασκάλα), Ειρήνη Λαχανά (Δασκάλα) και πολλές άλλες γυναίκες του πνεύματος και των γραμμάτων της εποχής. Δια τα ανυπόγραφα άρθρα ευθυνόταν η συντάκτης αυτών κυρία Καλλιρρόη Παρρέν[2]
Οι πρώτες αντιδράσεις για αυτή τη προσπάθεια χειραφέτησης των γυναικών μέσω της εφημερίδας ήταν αρνητικές και χλευαστικές. Αντιπροσωπευτική ήταν η αντίδραση και τα σχόλια του Εμμανουήλ Ροΐδη. Υπήρξαν όμως και εκείνοι που θαύμασαν την πένα των συντακτριών της εφημερίδας και υποστήριξαν τον αγώνα τους, όπως ο Γ. Ξενόπουλος και ο ποιητής Κωστής Παλαμάς, ο οποίος και αφιέρωσε ποίημά του στη Καλλιρρόη Παρρέν (1904)[3][4]
Τίτλοι άρθρων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Οι διδάσκαλοι του χαρτοπαιγνίου (Κ. Παρρέν)",
- "Από το βιβλίον της Ελισσάβετ του Κ. Χρηστομάνου",
- "Λουτρά και συσσίτια (Κ. Παρρέν)",
- "Από το Σούλι : πού βρίσκεται το Σούλι (Γιάννης Βλαχογιάννης)",
- "Το σχολείον της Ασπασίας (Ναυσικά η Φιλάρχαιος)",
- "Από το ταξείδι μου (Κ. Παρρέν)",
- "Γνωμικά", "Από το συνέδριον των γυναικών της Βαυαρίας (Μαρία Πινέλλη)",
- "Ελληνικά διηγήματα : από τα ήσυχα νερά (Εστία, Αρσινόη Παπαδοπούλου)",
- "Ατομικαί νύξεις (απόσπασμα από τον Έμερσον, Θ. Χ. Φλώρας)",
- "Το πνεύμα των παιγνιδιών (Ζ. Παπαντωνίου)",
- "Αι εργασίαι του Λυκείου των Ελληνίδων",
- "Από τας σκέψεις μου", "Θέατρον Ξενόπουλου",
- "Πολιτική σελίς",
- "Γυναικεία κίνησις",
- "Θέατρα και συναυλίαι".[5]
Ομότιτλη εφημερίδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τον Αύγουστο του 1909, με τον ίδιο τίτλο, δημοσιεύτηκε στην Κωνσταντινούπολη «γυναικείον περιοδικόν εκδιδόμενον κατά δεκαπενθημερίαν με τη συνεργασία λογίων κυριών και κυρίων».Ιδιοκτήτρια του νέου περιοδικού ήταν η Χαρίκλεια Π. Μελανδινού, παιδαγωγός που εργαζόταν στη Σχολή Ελληνίδων του Μπεσίκτας της Κωνσταντινούπολης. Το περιοδικό δεν είχε ούτε την αναγνωσιμότητα, ούτε την αίγλη του πρώτου. Η κυκλοφορία του διήρκεσε μόνο περίπου δύο χρόνια. Οι αρθρογράφοι του ήταν κυρίως εκπαιδευτικοί και η θεματολογία του περιστρεφόταν γύρω από το ιδεώδες της αστικής γυναικείας εκπαίδευσης, που συνίστατο στην παράλληλη καλλιέργεια του πνεύματος και του ήθους της γυναίκας. Η εσωτερική της συγκρότηση θα είχε το σκοπό την ανιδιοτελή προσφορά της στην κοινωνία και την οικογένεια. Η πραγμάτωσή της θα ολοκληρωνόταν στο χώρο των παρθεναγωγείων.[6]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 digital
.lib .auth .gr /record /31904 /?ln=en. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2020. - ↑ Live, Rethemnos. «Καλλιρόη Παρέν – Σιγανού | Rethemnos Live». rethemnos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Εφημερίς των Κυριών - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ». www.mixanitouxronou.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Καλλιρρόη Παρρέν: Η Ελληνίδα που κήρυξε τη φεμινιστική αντεπίθεση στην ανδροκρατία». BriefingNews. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2017.
- ↑ Καλλιρρόη,, Παρρέν, (1912-02-01) (στα αγγλικά). Εφημερίς των Κυριών. https://digital.lib.auth.gr/record/31904/?ln=en.
- ↑ «ΕΛΙΑ». www.elia.org.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2017.[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αρχείο τευχών του περιοδικού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ελληνικό φεμινιστικό έντυπο (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
