ζυγόν
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | ζυγόν | τὰ | ζυγᾰ́ |
| γενική | τοῦ | ζυγοῦ | τῶν | ζυγῶν |
| δοτική | τῷ | ζυγῷ | τοῖς | ζυγοῖς |
| αιτιατική | τὸ | ζυγόν | τὰ | ζυγᾰ́ |
| κλητική ὦ! | ζυγόν | ζυγᾰ́ | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ζυγώ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | ζυγοῖν | ||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'φυτόν' όπως «φυτόν» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
ζυγόν < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *iugóm (ζυγός) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ieug- (ενώνω, ζεύω)
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ζυγόν ουδέτερο & ζυγός αρσενικό, πληθυντικός: ουδέτερο
- ζυγός] για το ζέψιμο
- το εξάρτημα της ζυγαριάς που έχει στα δύο άκρα του τις πλάστιγγες και το οποίο πρέπει να γίνει οριζόντιο για να επιτευχθεί το ζύγισμα
- παράταξη στρατιωτών σε μία γραμμή έτσι ώστε να είναι ο ένας δίπλα στον άλλο και να μην βλέπονται μεταξύ τους
Ταυτόσημο
[επεξεργασία]
Πηγές
[επεξεργασία]
- ζυγόν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- ζυγόν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'φυτόν' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'φυτόν' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 2ης κλίσης (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 2ης κλίσης ουδέτερα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά οξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα οξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις οξύτονες (αρχαία ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (αρχαία ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (αρχαία ελληνικά)
- Αρχαία ελληνικά
- Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)