εξάτμιση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | εξάτμιση | οι | εξατμίσεις |
| γενική | της | εξάτμισης* | των | εξατμίσεων |
| αιτιατική | την | εξάτμιση | τις | εξατμίσεις |
| κλητική | εξάτμιση | εξατμίσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, εξατμίσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- εξάτμιση < (ελληνιστική κοινή) ἐξάτμισις
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
εξάτμιση θηλυκό
- (φυσική) το φυσικό φαινόμενο της εξαέρωσης κατά το οποίο μετατρέπεται σε αέριο μόνο η επιφάνεια του υγρού
- απαγωγό εξάρτημα κινητήρα εσωτερικής καύσης από το οποίο αποβάλλονται τα αέρια υπόλοιπα της καύσης
- (αργκό): ο βαρύς αναστεναγμός
Συγγενικά
[επεξεργασία]Δείτε επίσης
[επεξεργασία]-
εξάτμιση στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
μορφή εξαέρωσης